«Էլենա Ֆերանտե»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 5.
Էլենա Ֆեռանտեն ծնվել և մեծացել է [[Նեապոլ]]ում: Ստացել է բանասիրական բարձրագույն կրթություն: Նրա սիրելի գրողն է [[Էլզա Մորանտե]]ն<ref>[https://www.nytimes.com/2014/12/10/books/writing-has-always-been-a-great-struggle-for-me.html?_r=0 ‘Writing Has Always Been a Great Struggle for Me’. The New York Times, December 2014]</ref>: Ենթադրվում է, որ Էլենա Ֆեռանտեն ստեղծագործական կեղծանուն է, սակայն հեղինակը չի հերքել կամ հաստատել այդ ենթադրությունը: Կան մի քանի վարկածներ, թե ով է թաքնված Ֆեռանտե անվան տակ. ոմանք ենթադրում են, որ Սանդրո Ֆեռի և Սանդրա Օցոլա ամուսիններն են, որոնք ղեկավարում են Edizioni e/o իտալական [[հրատարակչություն]]ը, որտեղ տպագրվել են Ֆեռանտեի բոլոր գրքերը: Համաձայն մյուս վարկածի՝ նա իտալացի հայտնի գրող և սցենարիստ է, վարկածը հիմնվում է իտալացի թղթակից Կլաուդիո Գատիի նյութերի վրա, որոնք 2016 թվականին միաժամանակ հրատարակվել են մի քանի հրատարակչություններում<ref>[http://www.ilsole24ore.com/art/cultura/2016-10-02/elena-ferrante-tracce-dell-autrice-ritrovata-105611.shtml Ecco la vera identità di Elena Ferrante — di Claudio Gatti 02 ottobre 2016]</ref><ref>[http://www.bbc.com/news/magazine-37556183 Why is the exposure of Elena Ferrante causing such outrage? BBC, October 2016]</ref>, վերջինս հրատարակչությունների հարկային հայտարարագրերի հիման վրա եզրակացրել է, որ Ֆեռանտե կեղծանունով ներկայանում է Անիտա Ռաջան: Ո՛չ հեղինակը, ո՛չ հրատարակչությունը չեն պատասխանել այդ հրատարակություններին<ref>Anita Raja a Tommaso Debenedetti: Yo soy Elena Ferrante" El Mundo, Madrid, 9-12-2016</ref>:
==
Ֆեռանտեն մի շարք ստեղծագործությունների հեղինակ է, որոնցից ամենահայտնին «Նեապոլիտական վեպեր» ամբողջական շարքն է:
Տող 11.
Հրատարակությունների հեղինակի անձի վերաբերյալ ընթերցողների հետաքրքրությունը բավարարելու նպատակով Ֆեռանտեն թողարկել է «Պատառկներ» ({{lang-en|«La Frantumaglia»}}) գիրքը: Այնտեղ հավաքված են Ֆեռանտեի նամակները հրատարակիչներին, նրա հազվագյուտ հարցազրույցները: Այդ գրքում նա պատմել է, թե ինչու է ցանկանում մնալ իր ստեղծագործությունների ստվերում: Ֆեռանտեն համոզված է, որ գրքերին պետք չեն հեղինակի լուսանկարը շապիկի վրա կամ գովազդային ազդագրեր. դրանք ինքնավար օրգանիզմներ են, որոնց հեղինակի անձը ոչինչ չի ավելացնում<ref>[http://www.theparisreview.org/interviews/6370/art-of-fiction-no-228-elena-ferrante Elena Ferrante, Art of Fiction No. 228].</ref>:
== Ստեղծագործություններ ==
* ''L’amore molesto'' (1992)
* ''I giorni dell’abbandono'' (2002)
* ''La frantumaglia'' (2003)
* ''La figlia oscura'' (2006)
* ''La spiaggia di notte'' (2007)
«Նեապոլիտական վեպեր» ամբողջական շարք
# ''L’amica geniale'' (2011) (''Իմ հանճարեղ ընկերուհին'')
# ''Storia del nuovo cognome'', ''L’amica geniale'' հատոր 2 (2012), (''Նոր անունների պատմություն'')
# ''Storia di chi fugge e di chi resta'', ''L’amica geniale'' հատոր 3 (2013), (''Նրանք, ովքեր հեռանում են, և նրանք, ովքեր մնում են'')
# ''Storia della bambina perduta'', ''L’amica geniale'' հատոր 4 (2014), (''Պատմություն կորած երեխայի մասին''):
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 17 ⟶ 29՝
== Գրականություն ==
* Buonanno, Elda. ''La Frantumaglia: Elena Ferrante's "fragmented self"'', PhD thesis,
* Milkova, Stiliana. "Mothers, Daughters, Dolls: On Disgust in Elena Ferrante's ''La figlia oscura''", ''Italian Culture'' 31:2 (September 2013).
== Արտաքին հղումներ ==
* [http://www.iowareview.org/blog/elena-ferrantes-troubling-love Elena Ferrante's ''Troubling Love''] – book review
* [http://www.thesundaytimes.co.uk/sto/culture/books/fiction/article1526430.ece The unknown great] – ''The Sunday Times''
| |||