«Նիկոլայ Գոգոլ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 28.
Չիժի հետ համամիտ չեն փիլիսոփայական գիտությունների պրոֆեսոր Վ. Մ. Ռոզինը<ref>[http://www.culturolog.ru/index.php?option=com_content&task=view&id=597&Itemid=8 Розин В. М., «Понять жизнь и поступки Гоголя»]</ref>, դոկտոր Ա. Պ. Դավիդովը<ref>Давыдов А.П. - Душа Гоголя, Ассоц. исследователей рос. о-ва (АИРО–XXI), Новый хронограф, 2008, Российское общество соврем. исслед., isbn=978-5-95881-065-2|тираж=3000</ref> և շատ այլ գիտնականներ։
== Թաղումը և գերեզմանը ==
Ընկերները ցանկանում էին հուղարկավորել հանգուցյալին Սուրբ Սիմեոնի կաթոլիկ եկեղեցում, որը նա սիրում և այցելում էր<ref name=autogenerated2>''Воропаев В. А.'' [http://www.portal-slovo.ru/philology/37147.php "Гоголь и Московский университет]</ref>:
Մոսկվայի նահանգապետ կոմս Զակրևսկին 1825 թվականի փետրվարի 29֊ին իր նամակում գլխավոր ոստիկանին Օրլովին գրում է, որ Գոգոլի հոգեհանգստի տեղի վերաբերյալ որոշմումը քննարկել են Տոլստոյի ընկերների սլավոնասեր Խոմյակովի, Եֆրեմովների, Կիրեյվսկու, Պոպովիմի, Կոշելեևների և Պոպովների հետ։
Նախկին Մոսկվայի համալսարանի պրոֆեսոր Տիմոֆեյ Գրանովսկին ասել է որ հարիր է նրան հուղարկավորել համալսարանական եկեղեցում՝ մարդ, որը ինչ֊որ չափով համալսարանինն է։
Սլավոնասերները պնդում էին, որ նա համալսարանին չի պատկանում այլ ժողովրդինն է և որպես ժողովրդի մարդ նա պետք է հուղակվորվի ծխական եկեղեցում, որտեղ վերջին հրաժեշտը կարող են տալ սպասավորները, կառապանները և բոլոր ցանկացողները, իսկ համալսարանական եկեղեցում նման մարդկանց թույլ չեն տալիս ներս մտնել։
Զակրևսկին հրամայեց «Գոգոլին որպես համալսարանի պատվավաոր անդամ անպայման հուղարկավորել համալսարանական եկեղեցում ․․․ Հրամայել են ինձ լինել ոստիկանությունում և իմ որոշ պաշտոնյաների հետ Գոգոլի մարմինը եկեղեցի տեղափոխել մինչև գերեզման տանելը»։ Բայց միևնույն ժամանակ նա համաձայնեց ընկերների հետ «և որպեսզի չլինի ոչ մի բողոք՝ ես բոլորին հրամայեցի գնալ ուսանողական եկեղեցի առանց բացառության։ Հուղարկավորության օրը բոլոր սեռերի մարդկանցից լիքն էր և քանի որ այդ պահին հանգիստ էր ես ինքս գնացի եկեղեցի»<ref>Граф А. А. Закревский, московский генерал-губернатор,- графу А. Ф. Орлову, шефу жандармов, 29 февр. 1852 г. Красный Архив, 1925, т. IX, II, стр. 300.</ref>։
Ավելի ուշ՝ 1881 թվականին Իվան Սերգեևիչ Ակսակովը այսպես գրեց մատենագիր Ստեփան Իվանովիչ Պոնոմարևինի դատի մասին․ «Նախ թաղման գործով սկսեցին զբաղվել նրա մոտիկ ընկերները, բայց հետո համալսարանը փորփրեց Գոգոլի վերջին ժամանակները ինչպես կիսախելագար, խելքի եկավ ներկայացրեց իր իրավունքները։ Այն լավը դուրս եկավ քանի որ թաղումը ստացավ ավելի հարապարակային և հանդիսավոր տեսք և մենք այդ ամենը ընդունեցինք և համալսարանին ընձեռեցինք լիարժեք ազատություն՝ ինքներս մնալով ստվերում»<ref>[http://www.taday.ru/text/31327.html Из записной книжки московского старожила: Гоголь и Московский университет]</ref>։
Թաղման արարողությունը տեղի ունեցավ փետրվարի 24-ին (մարտի 7) կիրակի օրվա երկրորդ կեսին Մոսկվայի Դանիլովյան վանքի գերեզմանատանը<ref name=autogenerated2 />։ Գերեզմանի վրա տեղադրված է կոթող, որը կազմված 2 մասերից:
== Տես նաև ==
| |||