«Ուոլթ Դիսնեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 11.
[[1950]]-ականներին Դիսնեյը անցավ զվարճանքի այգիների արտադրության և [[1955]] թվականին բացեց [[Դիսնեյլենդ|Դիսնեյլենդը]]: Ծրագիրը ֆինանսավորելու համար նա այլակերպվեց դեպի հեռուստատեսային ծրագրեր, ինչպիսիք են Ուոլթ Դիսնեյի Դիսնեյլենդը և Միկկի Մաուսի Ակումբը, նա ներառված էր նաև [[1959]] թվականի Մոսկվայի Տոնավաճառը ծրագրելու, [[1960]] թվականի Ձմեռային Օլիմպիական Խաղերում և [[1964]] թվականի Նյու Յորքի Համաշխարհային տոնավաճառում: [[1965]] թվականին նա սկսեց ստեղծել մեկ այլ թեմատիկ զբոսայգի՝ Դիսնեյ Աշխարհը, որի սիրտը պետք է լիներ նոր տեսակի քաղաք , [[«Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն»]] (EPCOT). Դիսնեյը իր ողջ կյանքի ընթացքում ծանր ծխող էր և մահացավ թոքերի հիվանդությունից [[1966]] թվականի դեկտեմբերին նախքան այգին և «Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն» ծրագիրն ավարտելը:
 
ԴիսնեյըԴիսնեյն ամաչկոտ, ինքնաքննադատող և անվստահ մարդ էր, բայց ջերմ և շփվող հանրային դեմք: Նա ուներ բարձր չափանիշներ և մեծ սպասելիքեր իր հետ աշխատողներից: Չնայաց կային մեղադրանքներ, որ նա ռասիստ կամ հրեատյաց էր, բայց դրանք ժխտում էին իրեն ճանաչող մարդիկ: Նրա համբավը փոխվեց իր մահվանից մի քանի տարի հետո, հասարակ հայրենասիրական արժեքներ մատակարարողից դեպի Ամերիկյան իմպերիալիզմի ներկայացուցչի: Նա այնուամենայնիվ մնում է կարևոր կերպար անիմացիայի պատմության և Միացյալ Նահանգների մշակութային պատմության մեջ, որտեղ նա համարվում է ազգային մշակութային պատկեր: Նրա ֆիլմերը շարունակվում է ցուցադրվել և ադապտացվել: Նրա ստուդիան տարածված զվարճանքի արտադրության մեջ ունի բարձր չափանիշներ, իսկ Դիսնեյ զվարճանքի այգիները մեծացել են չափսերով և քանակով, որպեսզի գրավեն այցելուների տարբեր երկրներում:
 
== Կենսագրություն ==
Տող 77.
 
[[1960]]-ականների կեսերին Դիսնեյն արդեն ծրագրել էր ստեղծել լեռնադահուկային հանգստավայր [[Միներալ Կինգ|Միներալ Կինգում]]՝ [[Կալիֆոռնիա|Կալիֆոռնիայի]] [[Սիեռա Նևադա (Կորդիլիերաներ)|Սիեռա Նևադայում]] գտնվող սաղցադաշտային հովտում։ Նա մասնագետների վարձեց, որոնցից էր օրինակ դահուկասահքի հանրահայտ մարզիչ և դահուկասահքի տարածքի գծագրող [[Ուիլլի Շաֆլեր|Ուիլլի Շաֆլերը]]{{sfn|Gabler|2006|pp=621–23}}<ref name="Ski: Schaeffler" />{{efn|Disney's death in 1966, and opposition from conservationists, stopped the building of the resort.{{sfn|Gabler|2006|p=631}}}}։ Դիսնեյլենդի ստուդիային բերած մեծ եկամուտով հանդերձ, Դիսնեյը շարունակում էր նոր սրահներ փնտրել այլ ատրակցիոնների համար։ [[1965]] թվականի վերջին նա հայտարարեց, որ ծրագրեր ունի մեկ այլ թեմատիկ այգի կառուցելու, որը պետք է կոչվեր «Դիսնեյ Աշխարհ»(այժմ [[Դիսնեյ Ուորլդ|Ուոլթ Դիսնեյ Աշխարհ]])՝ [[Օռլանդո (Ֆլորիդա)|Օռլանդո Ֆլորիդայից]] մի քանի մղոն հարավ-արևմուտք։ Դիսնեյ Աշխարհը պետք է ներառեր «Կախարդական թագավորությունը» (Դիսնեյլենդի ավելի մեծ և ավելի լավ տարբերակը), որն ուներ նաև գոլֆի դասեր և հյուրանոց-հանգստավայրեր։ Դիսնեյ Աշխարհի սիրտը պետք է լիներ «<nowiki/>[[Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն]]<nowiki/>»(EPCOT)-ը,{{sfn|Gabler|2006|pp=606–08}} որին նա նկարագրում էր այսպես․<blockquote>Վաղվա փորձարարական բնօրինակ միություն, որն իր ակնարկը կստանա նոր գաղափարներից և նոր տեխնոլոգիաներից, որոնք կհայտնվեն Ամերիկյան արտադրության ստեղծագործ կենտրոններից։ Այն կլինի վաղվա միություն, որը երբեք չի լինի, այլ միշտ կներկայացնի, կցուցադրի և կփորձարկի նոր նյութեր և համակարգեր։ «Վաղվա Փորձարարական Բնօրինակ Միություն»-ը միշտ հարթակ կլինի Ամերիկյան ազատ ձեռնարկատիրության հնարամտությունը և երևակայությունը աշխարհին ներկայացնելու և ցուցադրելու համար{{sfn|Beard|1982|p=11}}։</blockquote>[[1966]] թվականին Դիսնեյը բիզնեսներ հովանավոր Վաղվա փորձարարական բնօրինակ միություն-ի պատրաստակամության շնորհիվ{{sfn|Thomas|1994|p=307}}: Նա սկսեց ավելի մեծ մասնակցություն ունենալ ստուդիայի ֆիլմերի ստեղծման գործընթացում և նաև մեծապես ներառվեց [[Ջունգլիների գիրքը (մուլտֆիլմ)]] -ի զարգացման և բարելավման մեջ, [[Ամենաուրախ միլիոնատերը|''Ամենաուրախ միլիոնատերը'']] կենդանի շարժմամբ երաժշտական մուլտֆիլմը (երկուսն էլ [[1967]] թվականի արտադրության) և ''[[Վինի Թուխը և հոգսերի օրը]]'' կարճ անիմացիոն ֆիլմը{{sfnm|1a1=Thomas|1y=1994|1p=343|2a1=Barrier|2y=2007|2p=276}}:
 
=== Հիվանդություն, մահը և հետևանքները ===
[[Պատկեր:Walt_Disney_Grave.JPG|alt=A gravestone inscribed 'Walter Elias Disney', 'Lillian Bounds Disney', 'Robert B. Brown', Sharon Disney Brown Lund ashes scattered in paradise'|ձախից|մինի|Ուոլթ Դիսնեյի գերեզմանաքարը Ֆորեսթ Լունում, [[Գլենդել (Կալիֆոռնիա)|Գլենդել]]]]
Դիսնեյը [[ծանր ծխող]] էր մինչև 1-ին համաշխարհային պատերազմը: Նա չէր օգտագործում զտիչով ծխախոտներ և երիտասարդ տարիներին նախընտրում էր ծխափայտ։<nowiki/>[[1966]] թվականի նոյեմբերին, նրա մոտ հայտնաբերվեց թոքերի քաղցկեղ և ենթարկվեց [[կոբալտային բուժման]]։ Նոյեմբերի 30-ին Դիսնեյն իրեն վատ զգաց և նրան տարան [[Սուրբ ժոզեֆ հիվանդանոց]], որտեղ, իր 65-րդ տարեդարձից տասն օր հետո, դեկտեմբերի 15-ին, նա մահացավ թոքերի քաղցկեղից առաջացած [[Շրջանային կոլապս|շրջանային կոլապսի]] հետևանքով Դիսնեյի աճյունի մասունքները դիակիզվեցին երկու օր հետո և թաղվեցին [[Գլենդել (Կալիֆոռնիա)|Գլենդելի,Կալիֆոռնիայի]] [[Ֆորեսթ-Լոն Գերեզմանատանը]]{{sfn|Mosley|1990|p=298}}{{efn|A long-standing [[urban legend]] maintains that Disney was [[Cryonics|cryonically frozen]].{{sfn|Eliot|1995|p=268}} Disney's daughter Diane later stated that "There is absolutely no truth to the rumor that my father, Walt Disney, wished to be frozen."<ref name="WFP: Frozen" />}}:
 
Նրա կարողությունը ներառում էր Ուոլթ Դիսնեյ ընկերության 14 տոկոսը, որը համարժեք էր 20 միլիոն դոլարի{{efn|Disney held 26,000 shares, Lillian owned 28,000 and they jointly owned 250,000, which amounted to 14 percent.{{sfn|Gabler|2006|pp=629–30}}}}{{efn|$20&nbsp;million in 1966 equates to ${{formatnum:{{Inflation|US|20000000|1966}}}} in {{CURRENTYEAR}}, according to calculations based on the [[United States Consumer Price Index|Consumer Price Index]] measure of inflation.{{inflation-fn|US}}}}։ Նա իր կարողության 45 տոկոսը թողեց կնոջը և երեխաներին, իսկ 10 տոկոսը քրոջը, քրոջ և եղբոր երեխաներին{{sfn|Gabler|2006|pp=629–30}}։ Մնացած 45 տոկոսը ծառայեց բարեգործությանը, որի 95 տոկոսը նշանակված էր Կալարտսում նոր մաս կառուցելու համար (որն արժեր մոտավորապես15 միլիոն դոլար) նաև [[Վալենսիա (ինքնավար համայնք)|Վալենսիայի]] Ոսկե կաղնիներ ռանչոյից տրամադրեց 38 ակր(0.154 կմ²) հողատարածք դրա կառուցման համար։ [[1971]] թվականի նոյեմբերին համալսարանը տեղափոխվեց այնտեղ{{sfnm|1a1=Barrier|1y=2007|1p=320|2a1=Mannheim|2y=2016|2p=73}}։
 
[[1967]] թվականին [[Ջունգլիների գիրքը (մուլտֆիլմ)|''Ջունգլիների գրքի'']] և ''Ամենաերջանիկ միլիոնատերի'' [[1967]] թվականի թողարկումը Դիսնեյի բարելավված մուլտֆիլմերի թիվը հասցրեց 81-ի<ref name="D23: WD2" />: Երբ [[1968]] թվականին թողարկվեց ''Վինի Թուխը և հոգսերի օրը'', այն Դիսնեյին բերեց Օսկար կարճամետրաժ մուլտֆիլմ անվանակարգում, որը տրվեց հետմահու{{sfn|Dobson|2009|p=220}}։ Դիսնեյի մահից հետո՝ մինչ [[1980]]-ականների վերջը, նրա ստուդիան առատորեն շարունակում էր արտադրել կենդանի շարժմամբ ֆիլմեր, որոնք մասսայականություն չէին վայելում, որից հետո թողարկվեց [[Ջրահարսը (մուլտֆիլմ, 1989)|Ջրահարսը]] ([[1989]]), որը [[Նյու Յորք Թայմս|Նյու Յորք թայմսն]] անվանեց «<nowiki/>[[Դիսնեյի վերածնունդ]]<nowiki/>»<ref name="USA Today" />: Դիսնեյյան ընկերությունները շարունակում են արտադրել հաջողված ֆիլմեր, հեռուստատեսային և բեմական ծրագրեր<ref name="WDS: History" />։
 
<nowiki/><nowiki/>[[Պատկեր:Roy_O._Disney_with_Company_at_Press_Conference.jpg|մինի|Ռոյ Օ․ Դիսնեյը Դիսնեյ Աշխարհի կառուցողական աշխատանքներն ավարտելիս։]]
Դիսնեյի ԷՓՔՈՏ-ի ապագայի քաղաքի մասին ծրագրերն իրականություն չդարձան։ Նրա մահից հետո, նրա եղբայր Ռոյը հետաձգեց իր՝ թոշակի անցնելը, որպեսզի ամբողջովին կառավարեր Դիսնեյ ընկերությունը։ Նա փոխեց ծրագրի կենտրոնացումը քաղաքից ատրակցիոնի<ref name="Esquire: EPCOT" />։ [[1971]] թվականի , Ռոյը նվիրեց Ուոլթ Դիսնեյ աշխարհը իր եղբորը<ref name="DWR: WH" />{{efn|Roy died two months later, in December 1971.{{sfn|Thomas|1994|pp=357–58}}}}։ Ուոլթ Դիսնեյյան աշխարհը զարգացավ [[1982]] թվականին ԷՓՔՈՏ կենտրոնի բացման հետ Ուոլթ Դիսնեյի գործառական քաղաքի մասին հեռանկարները փոխակերպվեցին [[Համաշխարհային ցուցահանդես|համաշխարհային ցուցահանդեսին]] ավելի մոտ այգու<ref name="ATT: EPCOT" /> [[2009]] թվականին [[Սան Ֆրանսիսկոյի ամրոցում]] բացվեց Ուոլթ Դիսնեյի ընտանեկան թանգարանը, որը ծրագրել էին Դիսնեյի դուստր Դիանեն և որդի Է.Դ. Միլլերը<ref name="WDFM: About" />: Այնտեղ ցուցադրվում են Դիսնեյի կյանքից և կարիեռայից հազարավոր արտեֆակտեր, ներառյալ նրա ստացած բազմաթիվ մրցանակաները<ref name="NYT: WDFM" />: [[2014]] թվականին Դիսնեյի թեմատիկ այգիներն ամբողջ աշխարհում հյուրընկալում էին մոտավորապես 134 միլիոն այցելուների<ref name="NYDNOctober2015" />:
 
Դիսնեյին բազմաթիվ անգամներ պատկերել են գեղարվեստական ստեղծագործությունների մեջ: [[Հերբերտ Ուելս|Հերբերտ Ուելսն]] անդրադառնում է Դիսնեյին իր [[Սուրբ տագնապը]][[1938]] թվականի նովելում, որտեղ Համաշխարհային Դիկտատոր Ռադը վախենում է, որ Դոնալդ Բադին ստեղծել են որպեսզի այն ծաղրի դիկտատորին{{sfn|Pierce|1987|p=100}}։ [[1995]] թվականի հեռուստատեսության համար պատրաստված Երազը երազանք է, որ սիրտդ է պահում։ Անեթ Ֆունիցելոյի պատմությունը Դիսնեյին մարմնավորում էր Լեն Կարիոն<ref name="Variety: Dream Is a Wish" />, և Թոմ Հենքսի [[2013]] թվականի [[Փրկելով պարոն Բենքսին]] ֆիլմը<ref name="Saving Mr Banks" />։ [[2001]] թվականին Գերմանացի գրող հրատարակեց {{lang|de|Der König von Amerika}} (թարգ՝ Ամերիկայի թագավորը), Դիսնեյի ավելի ուշ տարիներին ստեղծած գեղարվեստական աշխատանք, որը վերապատկերում է նրան որպես թուլամորթ ռասիստ: Երաժիշտ Ֆիլիպ Գլասն ավելի ուշ վերածեց գիրքն [[Կատարյալ ամերիկացին]] ([[2013]]) անունը կրող օպերայի<ref name="DT: Perfect Am" />:
 
 
=== Հայրություն ===