«Ֆեռնանդո Պեսոա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 26.
=== Հետերոնիմներ ===
Համաշխարհային գրականության մեջ Ֆեռնանդո Պեսոայի զգալի գրական
Подобная склонность, какая характерна для меня с тех пор, как я осознаю себя как личность, сопровождала меня всегда, лишь немного изменяя музыку, которой меня околдовывала, но не изменяя существенно самого способа колдовства. Оригинальный текст (порт.) Զանազան երևակայական հերոսները ինձ համար այնքան ակնհայտ էին և իմն էին, ինչպես այն իրերը, որոնց մենք միգուցե սխալ, բայց անվանում ենք իրական կյանք։
{{քաղվածք|Դեռ փոքրուց ես ձգտում էին ստեղծել իմ շուրջը երևակայական մի աշխարհ, շրջապատելով ինձ գոյություն չունեցող ընկերներով և բարեկամներով(իրականում ես չգիտեմ իսկապես նրանք գոյություն չունեն կամ էլ միգուցե ես գոյություն չունեմ։ Այսինքն ինպես ցանկացած հարցում այս հարցում ևս մենք չպետք է դոգմատիկ լինենեք)։ Այն պահից, երբ ես գիտակցում եմ այն ինչ անվանում եմ ինքս, հասկանում եմ, որ միշտ կարիք ունեմ մտավոր պատկերացնել նրա ֆիզիկական կառուցվածքը, շարժումները, բնավորությունը և պատմությունը։ Զանազան երևակայական հերոսները ինձ համար այնքան ակնհայտ էին և իմը ինչպես այն իրերից, որոնց մենք միգուցե սխալ ենք անվանում իրական կյանքում։ Նման հակումը, որը ինձ բնորոշ է երբ ես ինձ ընդունում են, ճանաչում եմ որպես անձ, ինձ միշտ ուղեկցել է, միայն մի փոքր փոխելով երաժշտությունը, որը ինձ կախարդել էր, բայց իրապես չփոխելով ինքննին կախարդանքը։▼
Նման հակումը, այն պահից, երբ ես սկսել եմ գիտակցել իմ անհատականությունը, ինձ մշտապես ուղեկցել է, ընդամենը փոքր ֊ինչ փոխելով երաժշտությունը, որը ինձ կախարդել էր, բայց իրապես չփոխելով ինքննին կախարդանքի միջոցը։{{oq|pt|Desde criança tive a tendência para criar em meu torno um mundo fictício, de me cercar de amigos e conhecidos que nunca existiram. (Não sei, bem entendido, se realmente não existiram, ou se sou eu que não existo. Nestas coisas, como em todas, não devemos ser dogmáticos). Desde que me conheço como sendo aquilo a que chamo eu, me lembro de precisar mentalmente, em figura, movimentos, carácter e história, várias figuras irreais que eram para mim tão visíveis e minhas como as coisas daquilo a que chamamos, porventura abusivamente, a vida real. Esta tendência, que me vem desde que me lembro de ser um eu, tem-me acompanhado sempre, mudando um pouco o tipo de música com que me encanta, mas não alterando nunca a sua maneira de encantar.|}}
▲{{քաղվածք|Դեռ փոքրուց ես ձգտում էին
{{oq|pt|
Desde criança tive a tendência para criar em meu torno um mundo fictício, de me cercar de amigos e conhecidos que nunca existiram. (Não sei, bem entendido, se realmente não existiram, ou se sou eu que não existo. Nestas coisas, como em todas, não devemos ser dogmáticos). Desde que me conheço como sendo aquilo a que chamo eu, me lembro de precisar mentalmente, em figura, movimentos, carácter e história, várias figuras irreais que eram para mim tão visíveis e minhas como as coisas daquilo a que chamamos, porventura abusivamente, a vida real. Esta tendência, que me vem desde que me lembro de ser um eu, tem-me acompanhado sempre, mudando um pouco o tipo de música com que me encanta, mas não alterando nunca a sua maneira de encantar.
| |||