«Ուիլյամ Բլեյք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դեռ մանկուց Բլեյքը տարվել է հին հունական սյուժեներով նկարներ կրկնօրինակելով, որոնք նրա համար ձեռք էր բերում հայրը։ [[Ռաֆայել]]ի, [[Միքելանջելո]]ի, [[Մարտեն վան Հեմսկեր]]ի և [[Ալբրեխտ Դյուրեր]]ի աշխատանքները սեր են ներարկել դասական ձևերի նկատմամբ։ Հետզհետե այդ նախասիրությունները վերաճեցին ընդհանրապես գեղարվեստի նկատմամբ սիրո։ Ծնողները՝ նկատի առնելով տղայի բռնկուն էությունը և զղջալով, որ թերի էին թողել իրենց որդու դպրոցական կրթությունը, նրան ուղարկում են գեղարվեստի դասերի։ Սակայն այդ դասերին Բլեյքը ուսումնասիրում էր միայն այն, ինչը համարում էր առավել նախընտրելի։ Հենց այս ժամանակաշրջանում էլ նա սկսել է տարվել նաև պոեզիայով: Բլեյքի պոետական վաղ գործերը վկայում են, որ նա ծանոթ է եղել [[Բենջամին Ջոնսոն]]ի և [[Էդմունդ Սպենսեր]]ի ստեղծագործություններին։

Քեթրինը վճարեց ամուսնու մահվան ծախսերը, Լինելից պառտքով վերցված գումարով։ Մահվանից 5 օր անց, իրենց ամուսնության տարեդարձի նախորեին, Բլեյքը հանձվել էր հողին սեկտանտների համար հատուկ գերեզմանոցում (Dissenter’s burial ground), Բանհիլ Ֆիլդ մի վայրում (Bunhill Fields), <ref>{{cite news|last1=Kennedy|first1=Maev|title=Burial ground of Bunyan, Defoe and Blake earns protected status|url=http://www.theguardian.com/culture/2011/feb/22/bunhill-fields-bunyan-defoe-blake|accessdate=հունվարի 21, 2015|publisher=The Guardian|date=փետրվարի 22, 2011}}</ref> որտեղ նաև թաղված էին Բլեյքի ծնողները։ Թաղմանը մասնակցել էին Քեթրինը, Էդվարդ Քալվերտը, Ջորջ Ռիչմոնդը, ֆրեդերիկ Թեյթեմը և Ջոն Լինելը։ Ամուսնու մահվանից հետո Քեթրինը տեղափոխվել էր Թեյթեմի տուն, որտեղ նա ապրում էր և աշխատում էր որպես տնտեսուհի։ Այդ ժամանակ էլ, ինչպես նա պնդում էր, նրան հաճախ այցի էր գալիս ամուսնու ոգին։ Նա շարունակում էր վաճառել ամուսնու նկարները, բայց նախաձեռնություն չէր վերցնում իր վրա, որպիսզի վարի նրա գործը, առանց «միսթեր Բլեյքի հետ քննարկելու »<ref>Ackroyd, ''Blake'', 390</ref>:

Այդպիսի տենդենցները կարելի է առանձնացնել որպես գերակշռողը Բլեյքի վաղ աշխատանքներում, գրված հիմնականում իր ընտանիքի ճգնաժամի ժամանակահատվածում։ Այլ բանաստեղծությունները, գրված այդ հատվածում, օրինակ '''«Անուշիկ վարդ»''', զգուշացնում են գիշատիչ սեռականության վտանգի մասին։ Անկարսյոն պնդում էր, որ Բլեյքը համայքիհամայնքի մասնակից էր, մի քանի անդամների հետ էլ սեքսուալ կապերի մեջ էր ( այսօր նմանատիպ համայքներիհամայնքների անդամները կոչվում են սվինգերներ), Դեվիդ Ուորալը նշում էր, որ Բլեյքը մտահոգություն էր հայտնում ի վերաբերյալ շարունակվող համայնքում պրակտիկային, որը ստիպում էր կանաց տրվել միքանի ռեզիդենտներին։