«Ֆեռնանդու Կոլոր դի Մելու»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''ՖերնանդոՖեռնանդու ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոՄելու''' ({{lang-pt|Fernando Affonso Collor de Mello}}, {{IPA|[feʁˈnɐ̃dʊ aˈfõsʊ ˈkɔlɔʁ di ˈmɛlʊ]}}, ծնվ. է [[1949]] թվականի [[օգոստոսի 12]] - ին [[Ռիո դե Ժանեյրո]]յում) — բրազիլացի պետական և քաղաքական գործիչ, Բրազիլիայի նախագահը 1990 - 1992 թվականներին: Հրաժարական է տվել այն բանից հետո, երբ [[Բրազիլիայի Ազգային կոնգրես|խորհրդարանը]] ընդունել է [[իմպիչմենտ]]ի մասին որոշումը<ref name="autogenerated1">[http://oglobo.globo.com/pais/eleicoes2006/mat/2006/10/01/285924531.asp Fernando Collor é eleito senador por Alagoas]</ref>:

ՖերնանդոՖեռնանդու ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոնՄելուն ծնվել է քաղաքական գործիչների ընտանիքում՝ նրա հայրը՝ Արնոն Աֆֆոնսո դե Ֆարիաս Մելլոն, 1951 - 1956 եղել է [[Ալագոաս]]ի նահանգապետը, իսկ մայրը՝ նախկին աշխատանքի նախարարի աղջիկ:

[[1976]] թվականին ՖերնանդոնՖեռնանդուն դարձել է ԱՄԿ - ի ֆուտբոլային ակումբի նախագահ, հիմնված Ալագոաս նահանգում, հետո զբաղվել է քաղաքականությամբ: [[1979]] թվականին նա ընտրվել է [[Մասեյո]] քաղաքի քաղաքապետ ([[Ազգային Վերածննդի Դաշինք (Բրազիլիա)|Ազգային Վերածննդի Դաշինքի]] կողմից), իսկ 1986 թվականին՝ [[Ալագոաս]] նահանգի [[Նահանգապետ|նահանգապետ]]: Այդ պաշտոնում իրեն դրսևորել է որպես պոպուլիստ, հայտնելով, որ մտադիր է պայքարել պետական պաշտոնյաների բարձր աշխատավարձերի դեմ: Քարոզարշավը, որը ցուցադրվել է կենտրոնական հեռուստաընկերությունով, նրան դարձրել է հանրաճանաչ մարդ ամբողջ երկրում<ref>[http://www.bocc.ubi.pt/pag/silva-fabio-marketing-politico-imagem.pdf O marketing político e a importância da imagem-marca em campanhas eleitorais majoritárias]</ref>, ինչը անսովոր է Ալագոասի նման փոքր նահանգի նահնգապետի համար:

1989 թվականի նախագահական ընտրություններում ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոնՄելուն, քվեարկությանը մասնակցելով Ազգային Վերածննդի Դաշինքի կողմից, երկրորդ շրջանում հաղթեց իր մրցակից [[Լուիս Ինասիու Լուլա դա Սիլվա]]յին: Քվեարկողները նրան տվել էին 35 միլիոն ձայն: Նա դրանով իսկ 29 տարվա մեջ դարձավ առաջին ժողովրդավարական ճանապարհով ընտրված նախագահը: Նախագահի պաշտոնում գլխավոր խնդիրը հայտարարեց գնաճի դեմ պայքարը, որը այդ ժամանակ հասել է ամսական մոտ 80 %:

[[Պատկեր:Fernando Collor assinatura presidencial.JPG|մինի|ձախից|ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոյիՄելուի ստորագրությունը]]

Պաշտոնավարման առաջին իսկ օրը նա հայտարարեց «ՔոլլորիԿոլորի նախագիծ» կոչվող ծրագրի կիրառման մասին, ըստ որի նշանակալից միջոցները բանկային հաշիվներից պետք է փոխանցվեն կառավարական հիմնադրամներ և դուրս գան ազատ շրջանառությունից, միևնույն ժամանակ կառավարությունը ծրագրում է ավելացնել կանխիկ փողերի շրջանառությունը: Պլանը կազմվել է ՔոլլորիԿոլորի կառավարության ֆիննանսների նախարարի կողմից: Արմատական տնտեսական բարեփոխումները բնակչության կողմից ընդունվեցին առանց էնտուզիաստի, սակայն մի քանի ամիսների ընթացքում գնաճը նվազեց ամսական մինչև 25 %: Իր նախագահության ընթացքում ՔոլլորըԿոլորը նաև ստորագրեց պայմանագիր, որը ապահովում է անդամակցություն [[Հարավային Ամերիկայի երկրների ընդհանուր շուկա (Mercosur)|Mercosur - ում]]՝ հինգ հարավամերիկյան պետությունների համագործակցության կազմակերպություն:

[[1991]] թվականին ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոյիՄելուի կառավարությունը ընկղմվեց խոր քաղաքական ճգնաժամի մեջ, կապված կաշառակերության մեջ մեղադրանքի հետ, և չկարողացավ արդյունավետ շարունակել արմատական բարեփոխումների ծրագրի իրականացումը: 1991 թվականի մայիսին նախագահի եղբայրը՝ Պեդրո ՔոլլորըԿոլորը, նրան մեղադրեց այն բանում, որ իրականացվող բարեփոխումների գործընթացում նախընտրություններ են տրվել որոշակի խմբերի: Կոնգրեսը եւ Դաշնային ոստիկանությունը հետաքննություն սկսեցին: Մի քանի ամիս անց ՔոլլորըԿոլորը կենտրոնական հեռուստաալիքով՝ կոչ անելով բնակչությանը դուրս գալ փողոցներ՝ ի նշան «հեղաշրջում կազմակերպել փորձող ուժերի» դեմ բողոքի: [[1992]] թվականի [[օգոստոսի 11]] - ին ՔոլլորիԿոլորի դեմ տեղի է ունեցել խոշոր ուսանողական ակցիա<ref>Rezende, Tatiana Matos [http://www.une.org.br/home3/movimento_estudantil/movimento_estudantil_2007/m_9920.html UNE 70 Anos: «Fora Collor: o grito da juventude cara-pintada»] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070903131454/http://www.une.org.br/home3/movimento_estudantil/movimento_estudantil_2007/m_9920.html |date=2007-09-03 }} União Nacional dos Estudantes. Проверено 9 августа 2009.</ref>:

[[1992]] թվականի [[օգոստոսի 26]] - ին հրապարակվել է կոնգրեսի՝ մեղադրանքը հաստատող որոշումը: Սեպտեմբեր 29 - ին կոնգրեսի ներքին պալատը սկսեց [[իմպիչմենտ]]ի գործընթացը: Քվեարկության արդյունքում՝ 441 կողմ և 38 դեմ, ՖերնանդոՖեռնանդու ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոնՄելուն զրկվեց իր պաշտոնից: [[1992]] թվականի [[դեկտեմբերի 29]] - ին Սենատի առաջ նա հրաժարական է տվել: Այնուամենայնիվ, քվեարկությունը տեղի ունեցավ, ՔոլլորըԿոլորը զրկվեց պաշտոնից և 8 տարի քաղաքականությամբ զբաղվելու իրավունքից: Նախագահի պաշտոնը զբաղեցրեց փոխնախագահ Իթմար Ֆրանկոն:

[[1994]] թվականին Գերագույն Դատարանը ՔոլլորիԿոլորի վրայից հանեց կաշառակերության մասին մեղադրանքը, սակայն ուժի մեջ թողեց քաղաքական գործունեությունը կասեցնող արգելքը<ref name="autogenerated1">[http://oglobo.globo.com/pais/eleicoes2006/mat/2006/10/01/285924531.asp Fernando Collor é eleito senador por Alagoas]</ref>:

[[Պատկեր:Fernandocollor2006-2.jpg|մինի|աջից|ՖերնանդոՖեռնանդու ՔոլլորըԿոլորը 2006 թվականին]]

[[2000]] թվականին իր թեկնածությունն է առաջադրել է Սան-Պաուլոյի քաղաքապետի պաշտոնում: Սակայն դիմումը ներկայացնելու պահին նրա նկատմամբ գործում էր դատարանի որոշումը, և նրա թեկնածությունն հանվել է ընտրություններից: [[2002]] թվականին նա առաջադրվել է Ալագոասի նահանգապետի պաշտոնում, բայց պարտվեց գործող նահանգապետին՝ Ռոնալդ Լեսսեին: [[2006]] թվականին ստանալով ձայների 44% - ը և հաղթելով Լեսսեին, ՔոլլորԿոլոր դեդի ՄելլոնըՄելուն Ալագոասից անցավ սենատ: