Մ․թ․ա․ 240 թվականին, Էրատոսթենես Կիրենացի օգտագործում է Էրատոսթենեսի մաղը պարզ թվերը արագ անջատելու համար։ Պարզ թվերի տեսության հետագա զարգացումը վերագրվում է Վերածննդի և ավելի ուշ ընկած ժամանակաշրջաններին։
1796 թվականին Ադրիեն-Մարի Լեժանդրը առաջարկեց պարզ թվերի թեորեմը, որ նկարագրում է պարզ թվերի ասիմպտոտիկ բաշխվածությունը։ Պարզ Otherթվերի resultsբաշխմանը concerningվերաբերող theայլ distributionարդյունքները ofներառում theէ primesԳոլդբախի includeհիպոթեզը, Euler'sորը proofհայտարարում thatէ theյուրաքանչյուր sumբավականաչափ ofմեծ theզույգ reciprocals of the primes divergesթիվ, andերկու theպարզ [[Goldbachթվերի conjecture]],գումար whichէ։ claimsthatanysufficientlyՊարզ largeթվերի evenբաշխման numberհետ isկապված theմեկ sumայլ ofհիպոթեզ two primes. Yet another conjecture related to the distribution of prime numbers is the [[Riemann hypothesis]]է, formulated1859 byթվականին [[BernhardՌիմանի Riemann]]կողմից inձևակերպած 1859.հիպոթեզը։ TheՊարզ [[primeթվերի numberթեորեմը theorem]]վերջնականապես wasապացուցվեց finallyԺակ provedԱդամարի byև [[JacquesՇառլ Hadamard]]Վալլե andՊուուսինի [[Charlesկողմից de1896 laթվականին։ Vallée-Poussin]] in 1896.Գոլդբախի Goldbachև andՌիմանի Riemann'sհիպոթեզները conjecturesմնում remainեն unprovenչապացուցված andև unrefuted.չհիմնավորված։
