«Կալաբրիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Կալաբրիայի ամենահին բնակիչները այստեղ հաստատված օսկերի և սամիթների ցեղերն էին: Հենց այս ցեղերն էլ հանդիսանում են հարևան մարզի՝ Բազիլիկատի (հնում՝ Լուկանիա) բնակիչների նախահայրերը, որտեղ նրանց անվանում էին լուկաններ: Բազիլիկատի բնակիչները մինչ օրս այսպես էլ իրենց անվանում են:

 

1061 թվականին Կալաբրիան գրավվեց կաթոլիկ դարձած [[նորմաններ]]ի, ինչպես այն ժամանակ ասում էին՝ [[վիկինգներ]]ի կողմից: Վիկինգների առաջնորդներն էին Ռոբեր Գյուսկարը (Ռոբերտո Գյուիսկարդո) և Սիցիլիայի կոմս Ռոժե I-ը ( Ռուջերո Բոսսո): Նրանց ժամանակ ձևավորվեց Սիցիլիայի թագավորությունը, որի կազմի մեջ էլ մտավ և Կալաբրիան: Կալաբրիայի հետագա պատմությունը կապված է այս թագավորության պատմության հետ: Սկզբում այստեղ գահակալում էր Հոհենշտաուֆենների (Շտաուֆենների) արքայատոհմը: Հետո իշխանությունն անցավ ֆրանսիական ծագման Անժույան արքայատոհմին (Անժույ Սիցիլիական տուն ), որի հետ պայքարում էր արագոնյան արքայական տոհմը (Արագոնյան գահ): Պայքարի արդյունքում տարածքը բաժանվեց երկու թագավորությունների, որոնցից մեկի՝ [[Նեապոլ]]իտանական թագավորության մեջ էլ մտավ Կալաբրիան: 15-19-րդ դարերում Կալաբրիայի ափերի վրա հաճախ հարձակվում էին [[թուրք]]երը և բերբերները:

Իտալիայի ([[Ռիսորջիմենտո]]) միավորման համար մղվող հեղափոխական պայքարի ժամանակ այստեղ՝ Ասպրոմենտեի լեռներում կռվել և վիրավորվել է [[Ջուզեպպե Գարիբալդի]]ն:

Մարզի պատմության վերջին ժամանակաշրջանը սերտորեն կապված է միացյալ Իտալական թագավորության ստեղծման և հանրապետության ձևավորման հետ: Մինչև 20-րդ դարը Կալաբրիան կազմում էր երկրի գյուղատնտեսության կարևոր մասը:

 

== Վարչական բաժանում ==