«Քրիստոֆեր Բրեննան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 3.
 
== Կենսագրություն ==
Կրիստաֆոր Բրեննանը ծնվել է [[Սիդնեյ|Սիդնեյում]], [[Նոր Հարավային Ուելս (նահանգ)|Նոր Հարավային Ուելս նահանգում]], իռլանդացի գաղթականների ընտանիքում։ Նրա հայրը գարեջրագործ Կրիստաֆոր Բրենանն է, իսկ մայրը՝ «Մերի Էննը Քերոլլը»։ Երբ նա փոքր էր 6 տարեկան հասակում հիվանդացավ տիֆով։ Առաջին տարիներին նա ուզում էր դառնալ քահանա։ 11 տարեկանում նա ընդունվեց Սուրբ Ալոիզիուսի վարժարան, որտեղ նա առաջին անգամ ծանոթացավ [[Ջոն Միլթոն]]<nowiki/>ի ստեղծագործություններին, որը մեծ ազդեցություն ունեցավ իր աշխատանքի վրա։ Երեք տարի հետո Բրեննանը տեղափոխվում է Սուրբ Իգնատիուսի քոլեջ: [[1888]] թվականին ընդունվում է Սիդնեյի համալսարան, որտեղ սովորում է դասական։ Արտասահման մեկնելու նպատակով կրթաթոշակ ստացավ, Բրեննանը գնաց [[Բեռլին]], որտեղ նա հանդիպում է իր ապագա կնոջը, Էլիզաբեթ Ուերթին և հայտնաբերում [[Ստեֆան Մալարմե|Ստեֆան Մալարմեի]] պոեզիան: Հենց այդ ժամանակ նա որոշեց, որ պիտի բանաստեղծ դառնա։ Վերադառնալով Ավստրալիա, Բերննանը աշխատանքի է անցնում գրադարանում՝ որպես կատալոգներ կազմող, թողնելով իր ուսումնառությունը համալսարանում։ Հաջորդ տասը տարիներին նա ամբողջովին նվիրվում է պոեզիային: [[(1896) Բիր|1896-1897]] և [[1908]]-[[1909]] թվականներին Բրեննանը ժամանակավորապես դասախոսություններ է կարդում [[Սիդնեյի համալսարան|Սիդնեյի համալսարանում]] ժամանակակից լեզուներով, իսկ [[1908]] թվականին, ըստ դասականների։
 
 
Կրիստաֆոր Բրեննանը ծնվել է [[Սիդնեյ|Սիդնեյում]], [[Նոր Հարավային Ուելս (նահանգ)|Նոր Հարավային Ուելս նահանգում]], իռլանդացի գաղթականների ընտանիքում։ Նրա հայրը գարեջրագործ Կրիստաֆոր Բրենանն է, իսկ մայրը՝ «Մերի Էննը Քերոլլը»։ Երբ նա փոքր էր 6 տարեկան հասակում հիվանդացավ տիֆով։ Առաջին տարիներին նա ուզում էր դառնալ քահանա։ 11 տարեկանում նա ընդունվեց Սուրբ Ալոիզիուսի վարժարան, որտեղ նա առաջին անգամ ծանոթացավ [[Ջոն Միլթոն]]<nowiki/>ի ստեղծագործություններին, որը մեծ ազդեցություն ունեցավ իր աշխատանքի վրա։ Երեք տարի հետո Բրեննանը տեղափոխվում է Սուրբ Իգնատիուսի քոլեջ: [[1888]] թվականին ընդունվում է Սիդնեյի համալսարան, որտեղ սովորում է դասական։ Արտասահման մեկնելու նպատակով կրթաթոշակ ստացավ, Բրեննանը գնաց [[Բեռլին]], որտեղ նա հանդիպում է իր ապագա կնոջը, Էլիզաբեթ Ուերթին և հայտնաբերում [[Ստեֆան Մալարմե|Ստեֆան Մալարմեի]] պոեզիան: Հենց այդ ժամանակ նա որոշեց, որ պիտի բանաստեղծ դառնա։ Վերադառնալով Ավստրալիա, Բերննանը աշխատանքի է անցնում գրադարանում՝ որպես կատալոգներ կազմող, թողնելով իր ուսումնառությունը համալսարանում։ Հաջորդ տասը տարիներին նա ամբողջովին նվիրվում է պոեզիային: [[(1896) Բիր|1896-1897]] և [[1908]]-[[1909]] թվականներին Բրեննանը ժամանակավորապես դասախոսություններ է կարդում ժամանակակից լեզուների վերաբերյալ [[Սիդնեյի համալսարան|Սիդնեյի համալսարանում]] ժամանակակից լեզուներով, իսկ [[1908]] թվականին, ըստ դասականների։
 
[[1920]]-ականների վերջերին Բրեննանը սիրավեպ է սկսում Վիոլետա Զինգերի հետ, որի արդյունքում ամուսնալուծվեց իր օրինական կնոջից։ Վիոլետի մահից հետո (ընկավ տրամվայի տակ) Բրաննանը գրեթե կորցրեց իր բանականությունը և մնացած կյանքը ապրեց աղքատության մեջ: Նա [[1932]] թվականին մահացել է [[Քաղցկեղ|քաղցկեղից]]։