«Աուսկուլտացիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Աուսկուլտացիա''' ({{lang-lat|auscultare}} - ունկնդրել), մարդու և կենդանիների ներքին օրգանների հետազոտման մեթոդ՝ դրանցում առաջացած ձայնային երևույթների ունկնդրմամբ։ Աուսկուլտացիայի նպատակներն են հետազոտել արյան շրջանառության և շնչառության համակարգերը (սրտի տոներ և շնչառական աղմուկներ), ինչպես նաև ստամոքս-աղիքային ուղին (աղիքային աղմուկներ)։ Օրգանիզմում առաջացած ձայնային երևույթների ունկնդրումը՝ որպես ախտորոշման եղանակ կիրառվել են դեռևս Հին Եգիպտոսում։ Սրտի ունկնդրումն առաջինը կիրառել է հույն բժիշկ Արեթեոսը դեռևս մեր թվարկությունից առաջ 2-րդ դարում։
'''Աուսկուլտացիա''' ({{lang-lat|auscultatio}} - ունկնդրել), մարդու և կենդանիների ներքին օրգանների հետազոտման մեթոդ՝ դրանցում առաջացած ձայնային երևույթների ունկնդրմամբ։ Սրտի ունկնդրումն առաջինը կիրառել է հույն բժիշկ Արեթեոսը դեռևս մեր թվարկությունից առաջ 2-րդ դարում։ Ֆրանսիացի թերապևտ [[Ռենե Լաեննեկ|Ռ. Լաեննեկը]] [[1819]] թվականին մշակել է ասուկուլտացիաի ժամանակակից մեթոդը՝ կիրառելով ստեթոսկոպը։ Անասնաբուժության մեջ գործիքային ունկնդրման մեթոդն առաջին անգամ (1901) կիրառել է հունգարացի գիտնական Ի․ Սարեկը։ Ասուկուլտացին լինում է ուղղակի (ականջի անմիջական հպումով), անուղղակի (գործիքներով՝ ստեթոսկոպ, ֆոնենդոսկոպ)։ Թոքերի հիվանդությունների ժամանակ ասուկուլտացիայի օգնությամբ հայտնաբերվում են շնչառական բնորոշ աղմուկներ, զանազան խզզոցներ։ Սրտի տոների փոփոխությունները և աղմուկները լսելով դատում են սրտի գուծունեության խանգարումների մասին։ Զարկերակի աշխատանքը լսում են արյան ճնշումը չափելիս։ Որովայնի ասուկուլտացիայով հաստատում են ստամոքսի կամ աղիքների գալարակծկանքի փոփոխությունները․ հղիների մոտ՝ պտղի սրտի բաբախումը։
 
Աուսկուլտացիա բառը առաջին անգամ կիրառվել է Ֆրանսիացի թերապևտ [[Ռենե Լաեննեկ|Ռ. Լաեննեկի]] կողմից, ով [[1819]] թվականին մշակել է ասուկուլտացիաի ժամանակակից մեթոդը՝ կիրառելով [[Ստետոսկոպ|ստետոսկոպը]]։ Լաեննեկի ներդրումը կայանում է նրանում, որ նա կատարելագործեց այս եղանակը՝ իրար հետ կապելով որոշակի ձայները կրծքավանդակում որոշակի ախտաբանական փոփոխությունների հետ և վերջինիս կատարման համար հնարեց հարմար գործիք՝ ստետոսկոպ։
 
'''Աուսկուլտացիա'''Աուսկուլտացիան ({{lang-lat|auscultatio}}հմտություն - ունկնդրել)է, մարդուորը և կենդանիների ներքին օրգանների հետազոտման մեթոդ՝ դրանցում առաջացած ձայնային երևույթների ունկնդրմամբ։ Սրտի ունկնդրումն առաջինը կիրառելպահանջում է հույնբավարար բժիշկկլինիկական Արեթեոսըփորձառություն դեռևս մեր թվարկությունից առաջ 2-րդ դարում։ Ֆրանսիացի թերապևտ [[Ռենե Լաեննեկ|Ռ. Լաեննեկը]] [[1819]] թվականին մշակել է ասուկուլտացիաի ժամանակակիցև մեթոդը՝լավ կիրառելովունկնդրելու ստեթոսկոպը։կարողություն։ Անասնաբուժության մեջ գործիքային ունկնդրման մեթոդն առաջին անգամ (1901) կիրառել է հունգարացի գիտնական Ի․ Սարեկը։ Ասուկուլտացին լինում է ուղղակի (ականջի անմիջական հպումով), անուղղակի (գործիքներով՝ ստեթոսկոպ, ֆոնենդոսկոպ)։ Թոքերի հիվանդությունների ժամանակ ասուկուլտացիայի օգնությամբ հայտնաբերվում են շնչառական բնորոշ աղմուկներ, զանազան խզզոցներ։ Սրտի տոների փոփոխությունները և աղմուկները լսելով դատում են սրտի գուծունեության խանգարումների մասին։ Զարկերակի աշխատանքը լսում են արյան ճնշումը չափելիս։ Որովայնի ասուկուլտացիայով հաստատում են ստամոքսի կամ աղիքների գալարակծկանքի փոփոխությունները․փոփոխությունները, հղիների մոտ՝ պտղի սրտի բաբախումը։բաբախը։
 
{{ՀՍՀ}}