«Լայպցիգի ճակատամարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ֆրանսիայի կայսր [[Նապոլեոն Բոնապարտ]]ը փորձեց ռազմական ճնշում գործադրել [[Ալեքսանդր I]]-ի [[Ռուսական կայսրություն|Ռուսաստանի]] վրա [[Ֆրանսիացիների ներխուժումը Ռուսաստան|ներխուժելով Ռուսաստան]] մոտ 650.000 զորքով, որը ստացել էր ''[[Գրանդե Արմի]]'' անվանում: Նապոլեոնին հաջողվեց նվաճել [[Մոսկվա]]ն 1812 թվականի վերջին արյունահեղ [[Բորոդինոյի ճակատամարտ]]ից հետո: Սակայն Ռուսաստանի ցարը հրաժարվեց անձնատուր լինել, անգամ երբ ֆրանսիացիները նվաճեցին քաղաքը, որը մինչ նվաճումը ռուսները այրել էին<ref>''With Napoleon in Russia, The Memoirs of General Coulaincourt,'' Chapter VI 'The Fire' pp. 109–07 Pub. William Morrow and Co 1945</ref>: Արշավանքը Նապոլեոնի համար աղետալի ավարտ ունեցավ, քանի որ ֆրանսիացիներին սպասվում էր ցուրտ ռուսական ձմեռը, հիվանդություններով, սովով և ռուս պարտիզաններով, ինչի հետևանքով ֆրանսիացիները զորքի մի մասը միայն կարողացավ վերադառնալ Ռուսաստանից: Նապոլեոնի վիճակը ավելի վատթարացավ, երբ 1813 թվականի հունիսին Մեծ Բրիտանիայի, Պորտուգալիայի և Իսպանիայի միացյալ բանակները Making matters even worse for Napoleon, in June 1813 the combined armies of Great Britain, Portugal, and Spain, under the command of Britain's [[Արթուր Ուելսլի Վելինգթոն]]ի գլխավորությամբ պարտության մատնեցին ֆրանսիական զորքերին [[Պիրենեյան պատերազմ]]ի [[Վիտորիայի ճակատամարտ]]ում ներկայիս ֆրանս-իսպանական սահմանին: Այս պարտություններից հետո Ֆրանսիայի բանակները նահանջեցին Եվրոպայի բոլոր ռազմաճակատներից: