«Կոնդրատի Ռիլեև»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կոնդրատի Ֆեոդորովիչ Ռիլեև''' ([[1795]]-[[1826]]), ռուս բանաստեղծ, դեկաբրիստ։

 

 

[[1818]] թվականին պաշտոնաթող է եղել, [[1821]] թվականից ծառայել է [[Պետերբուրգ]]ի քրեական պալատում որպես ատենակալ, [[1824]] թվականից՝ որպես ռուս-ամերիկական ընկերության գրասենյակի կառավարիչ, [[1823]] թվականին դարձել է դեկաբրիստների Հյուսիսային ընկերության անդամ, հետագայում գլխավորել է ընկերության առավել արմատական և դեմոկրատական թևը։

Ռիլեևի քաղաքական հայացքները չափավոր սահմանադրական-միապետականից աստիճանաբար վերաճել են հանրապետականի։ Ռլիեև առաջատար դեր է կատարել [[1825]] թվականի [[դեկտեմբերի 14]]-ի ապստամբության կազմակերպման գործում։ Մահապատժի է ենթարկվել Պետրոպավլովյան ամրոցում, ի թիվս ապստամբության 5 ղեկավարների։

 

 

Դեկաբրիստական ազատասիրությամբ և այդ շարժման գալիք ճակատագրի զգացողությամբ է ներթափանցված նրա հիմնական ստեղծագործությունը՝ «Վոյնարովսկի» ([[1825]]) պոեմը։ Բարձր քաղաքացիական նվիրումով հայրենիքին ծառայելու մասին իր մտքերը Ռիլևը արտահայտել է [[Պետրոս]] [[1]]-ի դեմ Մազեպայի բարձրացրած խռովությանը մասնակցելու համար [[Սիբիր]] աքսորված հերոսի խոստովանության մեջ։ «Նալիվայկո» (հատվածներ [[1825]]) անավարտ պոեմի թեման շլյախտայի ճնշման դեմ 16-րդ դարի ուկրաինական կազակության ազգային-ազատագրական պայքարն է։ Ռիլևի քնարերգության քաղաքացիական պաթոսի առավել ամբողջական արտահայտությունը «Քաղաքացի» [[բանաստեղծություն]]ն է։