«Նիկոլայ Գոգոլ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1818]]–[[1819]] թվականներին սովորել է Պոլտավայի գավառական ուսումնարանում, 2 տարի անց՝ [[1821]] թվականին, ընդունվել Նեժինի բարձրագույն գիտությունների գիմնազիան, որն ավարտել է 1828 թվականին։ Քանի որ հորից զրկվել էր, երբ դեռ ընդամենը 15 տարեկան էր, նրա կանոնովոր կրթությունը հիմնականում ապահովել է մայրը՝ իր մի կերպ խնայած փողերով: Գիմնազիան ավարտելուց հետո Գոգոլը մեկնել է Պետերբուրգ՝ հռչակ ձեռք բերելու մեծ տենչը սրտում: Բայց հույսերը սկզբնական շրջանում մեծ դժվարությամբ էին արդարանում: Չնայած ձեռնարկած բազմաթիվ փորձերին՝ այդպես էլ չհաջողվեց որևէ թատրոնում դերասան ընդունվել: Պետական ծառայողի գործն էլ շատ արագ հիասթափեցրեց: Եվ Գոգոլը որոշեց ուժերը փորձել գրականության ասպարեզում; Թեև այստեղ ևս առաջին փորձը ձախողվեց /քննադատները բառի բուն իմաստով ջախջախեցին իր իսկ միջոցներով տպագրած ,,Գանց Կյուխելգարտեն,, պոեմը, և նա հավաքեց ու ոչնչացրեց դրա օրինակները/ , այնուամենայնիվ Գոգոլին հաջողվեց մուտք գործել գրական շրջանակներ, կապեր հաստատել ճանաչված գրողների հետ, որոնք նրան ծանոթացրեցին նաև Ալեքսանդր Պուշկինի հետ; Առաջին հաջողությունը եկավ «Երեկոներ՝ Դիկանկայի մերձակա խուտորում» պատմվածքների ժողովածուի հետ և ամրապնդվեց դրա երկրորդ գրքի, ապա նաև՝ պատմվածքների «Միրգորոդ» ժողովածուի լույս ընծայումով: Հաջորդաբար հրատարակված «Տարաս Բուլբա» վեպը, «Ռևիզորը» թատերգությունը և այլ ստեղծագործություններ բազմապատկեցին նրա համբավը իբրև մեծատաղանդ գրողի:

 

 

== Հոգեկան խանգարումներ ==