«Մասնակից:Karine hovhannisyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 28.
[[2009]] թվականին բամբասանքների կայք [[TMZ]]-ն սխալաբար լուսաբանում է, որ Էնջելոուն հոսպիտալացվել է Լոս Անջելեսում, երբ նա ողջ և առողջ էր [[Սենթ Լուիս|Ստ. Լուիսում]], որն ըստ Էնջելոուի՝ ընկերների ու ընտանիքի անդամների շրջաններում իր մահվան մասին լուրերի պատճառ դարձավ:<ref name=":6">{{Cite news|title = Maya Angelou: 'I'm fine as wine in the summertime|date = November 13, 2013|url = https://www.theguardian.com/books/2009/nov/14/maya-angelou-interview|last = Younge|first = Gary|work = The Guardian|accessdate= December 20, 2013|publication-place = London}}</ref> [[2013]] թվականին Էնջելոուն ասում է իր ընկերուհի [[Օփրա Ուինֆրի|Օպրա Ուինֆրիին]], որ անցել է [[Unity Church]]-ի առաջարկած կուրսերից, որոնք իր համար հոգևոր առումով կարևոր էին:<ref>{{cite news|last=Chapman|first=Michael W|title=Maya Angelou: ‘God Loves Me’&nbsp;– ‘That’s Why I Am Who I Am’|url=http://www.cnsnews.com/news/article/michael-w-chapman/maya-angelou-god-loves-me-s-why-i-am-who-i-am|accessdate=July 30, 2015|work=CNS News.com|date=May 28, 2014}}</ref> Նա չի ստացել [[համալսարան]]ական կրթություն, բայց, ըստ [[Գիլլսփի]]ի, Էնջելոուն ցանկանում էր, որ բոլորը՝ ընտանիքից ու ընկերներից բացի, իրեն կոչեն «Դոկտոր Էնջելոու»: Նա ուներ երկու տուն Վինսթոն-Սալեմում ([[Հյուսիսային Կարոլինա]]) ու «թագավորական անկյուն»<ref name="younge2">{{cite news | last = Younge | first = Gary | title = Maya Angelou: 'I'm fine as wine in the summertime' | work = The Guardian | date =November 13, 2009 | url = https://www.theguardian.com/books/2009/nov/14/maya-angelou-interview | accessdate = December 13, 2013 | location = London}}</ref> [[Հաառլեմ|Հաառլեմում]], որը գնել է [[2004]]<ref name="newyorkcity">{{Cite news|url = https://www.nytimes.com/2014/05/30/nyregion/maya-angelou-often-left-new-york-but-she-always-came-back.html?_r=1|title = Maya Angelou Often Left New York, but She Always Came Back|last = Yee|first = Vivian|date =May 29, 2014|work = The New York Times|accessdate =November 18, 2014|page = A23}}</ref> թվականին ու հպարտանում էր իր «կյանքի ընթացքում հավաքած գրքերի աճող գրադարանով»<ref>Gillespie et al, էջ 150</ref>, բազում տասնամյակներում հավաքված արվեստի գործերով ու լավ կահավորված խոհանոցով: Յանգն ասում է, որ նրա [[Հարլեմ|Հաառլեմում]] տանը գտնվոմ են որոշ [[Աֆրիկա|Աֆրիկյան]] [[Որմնանկարչություն|որմնանկարներ]] ու Էնջելոուի նկարների հավաքածուն՝ ներառյալ մի քանի [[ջազ]]ային [[շեփոր]]ահարների դիմանկարներ, [[Ռոզա Փարքս]]ի ակվարելային գործը ու [[Ֆեյթ Ռինգգոլդ]]ի գործը, որը վերնագրված է «Մայայի կյանքի կաթսան»:<ref name="younge2" />
 
Ըստ [[Գիլլսփի]]ի՝ նա տարեկան մի քանի տոնախմբություն էր ընդունում Վինսթոն-Սալեմի իր հիմնական բնակարանում: «Նրա խոհանոցային տաղանդը լեգենդի թեմա է՝ սկսած բարձրակարգ խոհանոցից մինչև հույժ տնական սնունդ»:<ref name="gillepsie-9" /> Վինսթոն-Սալեմ Ամսագիրը փաստում է. «Էնջելոուի [[Շնորհակալության օր]]վա ընթրիքների, [[Տոնածառ]]ի զարդարման երեկույթների կամ ծննդյան երեկույթների հրավիրատոմս ունենալը հանկարծ դարձավ քաղաքի ամենասպասելի հրավերքներից մեկը»:<ref name="hewlett" /> [[Նյու Յորք Թայմս|Նյու Յորք Թայմսը]], նկարագրելով Էնջելոուի [[Նյու Յորք|Նյույորքյան]] կյանքը, նշում է, որ նա հաճախ հյուրընկալում էր Ամանորյա շքեղ երեկույթներ:<ref name="newyorkcity" /> Նա համատեղել էր իր գրելու ու խոհարարական տաղանդները [[2004]] թվականի իր «[[Հալլելու՜յա: Ողջույնի սեղանը]]» գրքում, որում տեղ գտավ 73 բաղադրատոմս, որոնցից շատերը նա սովորել է իր տատիկից ու մորից, ինչպես նաև 28 վինետաներ:<ref>{{Cite news|title = ԲարիWelcome գալուստto նրաher աշխարհworld: ՀեղինակPoet-Բանաստեղծauthor ՄայաMaya ԷնջելոունAngelou խառնումblends էrecipes բաղադրատոմսերնand ուmemories հիշողություններըin հաջողվածwinning ձևովstyle|date = ՀունվարիJanuary 5, 2005|url = http://articles.chicagotribune.com/2005-01-05/entertainment/0501040395_1_angelou-potato-salad-delicious-dessert|last = ՓիրսPierce|first = ԴոննաDonna|work = Chicago Tribune|accessdate =ՆոյեմբերիNovember 24, 2013}}</ref> Նա հետագայում թողարկում է իր երկրորդ խոհարարական գիրքը՝ «Հրաշալի սերունդ, ամբողջ օրը: Եփեք սքանչելի, կերեք խելամտորեն», [[2010]] թվականին, որը կենտրոնացված էր քաշը գցելու ու ճիշտ չափաբաժին ընտրելու վրա:<ref>{{Cite news|title = Maya Angelou's cookbook 'Great Food, All Day Long' exudes cozy, decadence|date =January 18, 2011|url = http://www.cleveland.com/taste/index.ssf/2011/01/maya_angelous_cookbook_great_f.html|last = Crea|first = Joe|work = Northeast Ohio Media Group|accessdate=December 20, 2013}}</ref>
 
Սկսած «[[Ես գիտեմ՝ ինչու է երգում բանտարկված թռչունը]]»-ից՝ Էնջելոուն օգտագործել է նույն «գրելու ծեսը»<ref name="lupton-15" /> շատ տարիներ: Նա վեր էր կենում առավոտ շուտ ու տեղափոխվում էր [[հյուրանոց]]ային համար, որը կահավորված էր այնպես, որ ոչ մի նկար պատին չլիներ: Նա գրում էր գծագրոցի վրա՝ տեղաշորի մեջ պառկած, ունենալով միայն մի շիշ [[Շերրի (խմիչք)|Շերրի]], խաղաթղթերի կապուկ՝ պասիանս խաղալու համար, [[Ռոժեի տեզաուրուս]]ն ու [[Աստվածաշունչ]]ը, ու դուրս էր գալիս միայն վաղ ցերեկը: Միջինում գրում էր 10-12 էջ նյութ մի օրում, որը երեկոյան խմբագրում էր՝ հասցնելով երեքից չորս էջի:<ref>{{Cite book|title = Conversations with Maya Angelou|last = Sarler|first = Carol|publisher = University Press|year = 1989|isbn = 978-0-87805-362-9|editor-last = Elliot|editor-first = Jeffrey M|publication-place = Jackson, Mississippi|chapter = A Day in the Life of Maya Angelou|page = 217}}</ref> Էնջելոուն այս ամենով անցնում էր ինքն իրեն «հմայելու», ու ինչպես ինքն է ասել [[BBC]]-ի հետ [[1989]] թվականի հարցազրույցում, «հոգեվարքը, տառապանքը, '''Sturm und Drang'''-ը<ref name="bbcinterview">{{cite web|url = http://www.bbc.co.uk/worldservice/specials/133_wbc_archive_new/page2.shtml|title = Maya Angelou I Know Why the Caged Bird Sings|date = October 2005|accessdate =December 20, 2013|work= World Book Club|publisher = BBC World Service|type = interview}}</ref> վերապրելու համար»: Նա իրեն տեղափոխում էր այն ժամանակը, որի մասին գրելու էր, նույնիսկ՝ տրավմատիկ պահեր, ինչպիսիք են իր բռնաբարությունը «[[Բանտարկված թռչուն]]»-ի մեջ, որ «պատմի մարդկային ճշմարտությունը»<ref name="bbcinterview" /> իր կյանքի մասին: Էնջելոուն նշում է, որ խաղաթուղթ էր խաղում, որ հասնի հմայության այդ պահին ու որ ավելի արդյունավետ հասնի իր հիշողություններին: Նա ասում էր. «Կարող է մի ժամ խլել այդտեղ հասնելու համար, բայց երբ ես արդեն հասել եմ – հա՛ - այնքան համե՜ղ է»<ref name="bbcinterview" />: Նա այդ գործընթացը ազատագրիչ չէր գտնում, այլ բավարարում էր գտնում «ճշմարտությունը ասելու»<ref name="bbcinterview" /> մեջ: