Վիքիպեդիա

«Մասնակից:Մելքոնյան Սյուզաննա/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբ
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
 
Տող 4.
1951֊ին, Էնջելոուն ամուսնացել է [[հույն]] էլեկտրիկ, նախկին նավաստի, և բարձունքին ձգտող երաժիշտ Թոշ Էնջելոուի հետ, անկախ ժամանակի միջռասսայական հարաբերությունների դատապարտման և իր մոր անհամաձայնության փաստից։ <ref>Hagen, էջ. xvi.</ref><ref>Gillespie et al., էջեր. 29, 31.</ref>{{refn|The correct Greek spelling of Angelou's husband name is probably "Anastasios Angelopoulos".<ref>{{Cite book|title = Parting the Curtains: Interviews with Southern Writers|last = Powell|first = Dannye Romine |publisher = John F. Blair Publisher |year = 1994 |isbn = 0-89587-116-5 |location = Winston-Salem, North Carolina|chapter = Maya Angelou |page = 10}}</ref>|group = "Ն"}} Նա այս ժամանակ անցել է ժամանակակից պարերի դասեր և հանդիպել պարող ու խորեոգրաֆ [[Էլվին Էյլի]]ին և Ռութ Բեքֆորդին։ Էնջելոուն և Էյլին ստեղծում են պարային խումբ, անվանելով իրենք իրենց «Ալ ընդ Ռիտա», և ներկայացրել են [[ժամանակակից պար]]ը Սան Ֆրանցիսկոյի շրջանի եղբայրական սևական կազմակերպություններում, սակայն երբեք հաջողության չեն հասել։<ref name="angelou-95"> Էնջելոու (1993), էջ. 95.</ref> Էնջելոուն, նրա ամուսինն ու որդին տեղափոխվում են [[Նյու Յորք]], որպեսզի նա կարողանա սովորել [[Աֆրիկյան պար]] Տրինիդադյան պարող [[Փիըրլ Փրիմուս]]ի հետ, բայց մեկ տարի անց նրանք վերադառնում են Սան Ֆրանցիսկո։ <ref>Gillespie et al., էջեր. 36–37.</ref>
 
1954֊ին ամուսնության ավարտից հետո, նա սկսում է պրոֆեսիոնալ պարով զբաղվել Սան Ֆրանցիսկոյի ակումբներում, որոնց մեջ ներառված է [[Դը Փարփըլ Օնիոն]] գիշերային ակումբը, որտեղ նա երգում էր և պարում [[կալիպսո երաժշտություն|կալիպսո երաժշտության]] ներքո։ <ref>Gillespie et al., pէջ. 38.</ref> Այդ ժամանակ նա ներկայանում էր «Մարգարեթ Ջոնսըն», կամ «Ռիտա», բայց Փարփըլ Օնիոնում իր մենեջերի և աջակիցների խորհրդով նա փոխում է իր մասնագիտական անունը «Մայա Էնջելոու»՝ (նրա մականունը և նախկին ամուսնու ազգանունը), մի «տարբերակիչ անուն»,<ref>Gillespie et al., pէջ. 41.</ref> որը առանձնացրեց նրան և ցույց տվեց նրա [[Կալիպսո երաժշտություն|կալիպսո]] պարային կատարումների ոգին։ 1954 և 1955 թվականների ընթացքում, Էնջելոուն շրջագայեց Եվրոպայում ''[[Փորգի և Բես|Porgy and Bess]]'' օպերայով։ Նա փորձել է սովորել իր այցելած յուրաքանչյուր երկրի լեզուն և մի քանի տարվա ընթացքում ձեռք է բերել մի քանի լեզուներին տիրապետման հմտություն։ <ref>Hagen, ppէջեր. 91–92.</ref> 1957֊ին հետևելով կալիպսոյի հանրաճանաչությանը՝ Էնջելոուն ձայնագրում է իր առաջին ալբոմը՝ ''[[Միսս Կալիպսո]]ն'', որը վերարտադրվում է որպես CD սկավառակ 1996 թվականին։<ref name="angelou-95" /><ref name="calypso">{{cite web|url = http://www.tcm.com/this-month/article/290605%7C0/Calypso-Heat-Wave.html|title = Calypso Heat Wave|date = |accessdate = December 18, 2013|website = Turner Classic Movies|last = Miller|first = John M.}}</ref><ref>Gillespie et al., էջ. 48.</ref> Նա հայտնվում է Broadway֊ի վերանայումից դուրս, որը ոգեշնչման աղբյուր է դառնում 1957 թվականի «<nowiki/>[[Կալիպսո ջերմային ալիք]]<nowiki/>» ֆիլմի համար, որտեղ Էնջելոուն երգում էր և կատարում իր սեփական կոմպոզիցիաները։ <ref name="calypso" />{{refn|Reviewer John M. Miller calls Angelou's performance of her song "All That Happens in the Marketplace" the "most genuine musical moment in the film".<ref name="calypso" />|group = "Ն"}}{{refn|group=note"Ն"|In Angelou's third book of essays, ''[[Letter to My Daughter]]'' (2009), she credits Cuban artist [[Celia Cruz]] as one of the greatest influences of her singing career, and later, credits Cruz for the effectiveness and impact of Angelou's poetry performances and readings.<ref>Angelou (2008), էջ. 80.</ref>}}
 
Էնջելոուն հանդիպում է նովելագիր [[Ջոն Օլիվեր Քիլենս]]ի հետ 1959֊ին և նրա դրդմամբ տեղափոխվում է Նյու Յորք՝ կենտրոնանալով իր գրողի կարիերայի վրա։ Նա միանում է [[Harlem Writers Guild|Harlem Writers Guild֊]]ին, որտեղ հանդիպում է մի քանի գլխավոր աֆրոամերիկացի հեղինակների, այդ թվում՝ [[Ջոն Հենրիկ Քլարկ]]ին, [[Ռոզա Գի]]ին, [[Փոլ Մարշալ]]ին, [[Ջուլիան Մեյֆիլդ]]ին, և հրատարակում է առաջին անգամ։ <ref>Gillespie et al., ppէջեր. 49–51.</ref> 1960 թվականին, քաղաքական իրավունքների առաջնորդ [[Մարտին Լյութեր Քինգ]]ին հանդիպելուց և նրա ճառը լսելուց հետո, նա և Քիլենսը Հարավային քրիստոնյաների առաջնորդության համաժողովում (SCLC) շահելու համար կազմակերպում են «լեգենդար»<ref name="als">{{Cite news|title = Songbird: Maya Angelou takes another look at herself|date =August 5, 2002|url = http://www.newyorker.com/archive/2002/08/05/020805crbo_books?currentPage=all|last = Als|first = Hilton|work = The New Yorker|accessdate = December 18, 2013}}</ref> «''Կաբարե հանուն ազատության»'', և Էնջելոուն վկայակոչվում է SCLC֊ի հյուսիսային կորդինատոր։ Ըստ հետազոտող Լիման Հեյգենի՝ նրա որպես դրամահավաքի և SCLC համակարգողի ներդրումները քաղաքացիական իրավունքների մեջ հաջողված էին և «մեծապես արդյունավետ»։<ref>Hagen, էջ. 103.</ref> Այս ժամանակահատվածում Էնջելոուն նաև սկսում է իր [[Ֆիդել Կաստրո|Կաստրո]]յին կողմ և հակա[[ապարտհեյդ]] ակտիվիստական շարժումը։<ref>Gillespie et al., էջ. 57.</ref>
 
=== Հետագա կարիերա ===
Էնջելոուի «''[[Ջորջիա, Ջորջիա|Ջորջիա, Ջորջիան»]]'', որը ստեղծվել է շվեդական ֆիլմարտադրող ընկերության կողմից և նկարահանվել Շվեդիայում, առաջին սցենարն է գրված սևամորթ կնոջ կողմից, <ref>{{Cite journal|title = Maya Angelou: The Phenomenal Woman Rises Again|date=January 4, 1997|last = Brown|first = Avonie|journal = New York Amsterdam News|issue = 88|page = 2}}</ref> և թողարկվել է 1972 էվականին։ Նա նաև գրել է ֆիլմի սաունդթրեքը, չնայած նրան, որ ունեցել է չնչին ներդրում ֆիլմի նկարահանման ընթացքի մեջ։<ref>Gillespie et al., էջ. 105.</ref>{{refn|See ''Mom & Me & Mom'', էջեր. 168—178, for a description of Angelou's experience in Stockholm.|group = "Ն"}} Էնջելոուն ամուսնանում է [[ուելսացի]] գորգագործի և [[Ջերմեն Գրիր]]ի նախկին ամուսին Փոլ դյու Ֆոի հետ Սան Ֆրանցիսկոյում 1973 թվականին։{{refn|Angelou described their marriage, which she called "made in heaven",<ref>Angelou, Maya (1997). ''Even the Stars Look Lonesome''. New York: Random House. էջ. 1. {{ISBN|978-0-553-37972-3}}.</ref> in her second book of essays ''[[Even the Stars Look Lonesome]]'' (1997).|group = "Ն"}} Հաջորդ տասը տարիների ընթացքում, ինչպես Գիլեսպին է պնդում․ «Նա իրագործել է ավելին, քան շատ արտիստներ հույս են ունենում ձեռք բերել իրենց ողջ կյանքի ընթացքում»։<ref>Gillespie et al., էջ. 119.</ref> Էնջելոուն աշխատել է որպես կոմպոզիտոր՝ գրելով երգչուհի [[Ռոբերտա Ֆլեք]]ի համար {{refn|Angelou co-wrote "And So It Goes" on Flack's 1988 album ''[[Oasis (Roberta Flack album)|Oasis]]''.<ref>{{cite news|last=Feeney|first=Nolan|title=Roberta Flack Remembers Maya Angelou: ‘We All Have Been Inspired’ |url=http://time.com/132808/roberta-flack-maya-angelou/|accessdate=November 15, 2014|work=Time Magazine|date=May 28, 2014}}</ref>|group = "Ն"}} և շարադրելով ֆիլմի սցենարներ։ Նա գրել է հոդվածներ, կարճ պատմվածքներ, հեռուստասցենարներ, վավերագրականներ, կենսագրություններ և բանաստեղծություններ, ստեղծել է բեմադրություններ և դարձել հրավիրվող դասախոս տարբեր քոլեջներում և համալսարաններում։ Նա «դիմադրող դերասան» էր,<ref>Gillespie et al., էջ. 110.</ref> և պարգևատրվել է [[Թոնի (մրցանակ)|Թոնի մրցանակով]] 1973֊ին «Նայեք այն կողմում» ''իր դերի համար''։<ref name="moore" /> Որպես թատրոնի տնօրեն՝ 1988֊ին նա ստանձնեց [[Էրրոլ Ջոն|Էրրոլ Ջոնի]] «Լուսին ծիածանի շալին» բեմադրության վերաստեղծումը [[Լոնդոն|Լոնդոնի]] [[Ալմեյդա թատրոն|Ալմեյդա թատրոնում]]։<ref>{{cite news|last=Wolf|first=Matt|authorlink=Matt Wolf|title=The National Theatre's Global Flair|url=https://www.nytimes.com/2012/03/21/arts/21iht-lon21.html?pagewanted=all&_r=0|accessdate=September 2, 2014|newspaper=The New York Times|date=March 20, 2012}}</ref>
 
1977֊ին, Էնջելոուն աջակցող դերով հայտնվում է «Արմատներ» հեռուստատեսային մինիսերիալում։ Նա այս շրջանում տարբեր մրցանակներով է պարգևատրվել, ներառյալ երեսունից ավելի պատվավոր աստիճաններ աշխարհի տարբեր քոլեջներից և համալսարաններից։<ref name="moore">{{Cite news|title = Growing Up Maya Angelou|date = April 2003|url = http://www.smithsonianmag.com/ist/?next=/arts-culture/growing-up-maya-angelou-79582387/|last = Moore|first = Lucinda|work = Smithsonian Magazine|accessdate = December 19, 2013}}{{dead link|date=September 2017 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref> 1970֊ականների վերջերում Էնջելոուն հանդիպում [[Օփրա Ուինֆրի|Օփրա Ուինֆրիին]], երբ Ուինֆրին լրատվական հաղորդավար էր Մերիլենդի Բալթիմորում։ Էնջելոուն հետագայում դառնում է Ուինֆրիի մտերիմ ընկերն ու մենթորը։<ref>{{Cite magazine |title = Oprah Talks to Maya Angelou|date = December 2000|url = http://www.oprah.com/omagazine/Oprah-Interviews-Maya-Angelou|last = Winfrey|first = Oprah|magazine = O Magazine|accessdate = December 19, 2013}}</ref>{{refn|Էնջելոուdedicated her 1993 book of essays ''[[Wouldn't Take Nothing for My Journey Now]]'' to Winfrey.<ref>Angelou(1993), էջ. x.</ref>|group = note"Ն"}} 1981֊ին, Էնջելոուն և դյու Ֆոն ամուսնալուծվում են։ Նա վերադառնում է հարավային Միացյալ նահանգներ 1981 թվականին, քանի որ զգում է, որ պետք է այնտեղ համակերպվի իր անցյալի հետ, և չնայած բակալավրիատի աստիճանի բացակայության, նա ցմահ ընդունում է Ռեյնոլդսի [[Ամերիկագիտություն|ամերիկագիտության]] պրոֆեսորությունը Հյուսիսային Կառոլինայի Ուինսթոն֊Սեյլեմի Ուեյք Ֆորեսթ համալսարանում, որտեղ նա լրիվ դրույքով աֆրոամերիկացի այն սակավաթիվ դասախոսներից մեկն էր։<ref>{{Cite magazine |title = Dr. Maya Angelou|date = December 2009|last = Glover|first = Terry|magazine = Ebony|issue = 65|page = 67}}</ref><ref name="hewlett">{{Cite news|url = http://www.journalnow.com/news/local/maya-angelou-dead-at-age/article_8da80e80-e66a-11e3-bc4c-001a4bcf6878.html|title = Maya Angelou, famed poet, writer, activist, dead at 86|last = Hewlett|first = Michael|date = May 28, 2014|work = The Winston-Salem Journal|accessdate =November 16, 2014}}</ref>Չնայած այդ փաստին, նա իրեն համարում էր «ուսուցիչ, ով գրում է»։<ref>{{cite web|url = http://www.c-spanvideo.org/program/282075-1|title = Book Discussion on Letter to My Daughter|date=October 1, 2008|accessdate=December 13, 2013|website = CSPAN Video Library|publisher = The New York Times|last = Cohen|first = Patricia (host)|type = Documentary}}</ref> Էնջելոուն ուսուցանել է տարբեր առարկաներ, որոնք արտացոլել են իր հետաքրքրությունները, որոնք էին փիլիսոփայությունը, էթիկան, աստվածաբանությունը, գիտությունը, թատրոնը, և գրելը։<ref>Gillespie et al., էջ. 126.</ref> Ուինսթոն Սեյլեմ ամսագիրը գրել է, որ չնայած նրան, որ նա շատ ընկերներ է ձեռք բերել ուսումնական կառույցում՝ «նա երբեք չի դադարել հիշել այն մարդկանց քննադատությունը, ովքեր կարծում էին, որ նա ավելի շատ հայտնի դեմք է, քան մտավորական...[և] չափից շատ վարձատրվող գործիչ»։<ref name="hewlett" /> Վերջին առարկան, որ նա դասավանդել է Ուեյք Ֆորեսթում 2011 թվականին էր, սակայն նա պլանավորում է դասավանդել մեկ այլ առարկա ավելի ուշ 2014֊ին։ Նրա վերջնական ելույթը համալսարանում 2013֊ի վերջերին էր։<ref>{{cite web|url = http://news.wfu.edu/2014/06/02/remembering-dr-maya-angelou/|title = Remembering Dr. Maya Angelou|date=June 2, 2014|accessdate=June 2, 2014|website = News Center|publisher=Wake Forest University|last = McGrath|first = Kim}}</ref> 1990֊ականներից սկսած Էնջելոուն ակտիվորեն մասնակցել է դասախոսությունների ցիկլին<ref name="wordsmith" /> հարմարեցված տուրիստական ավտոբուսում, ինչը շարունակել է իր ութսունամյա տարիքում։<ref name="younge1">{{Cite news|title=No surrender|date=May 24, 2002|url = https://www.theguardian.com/books/2002/may/25/biography.mayaangelou|last = Younge|first = Gary|work = The Guardian|accessdate=December 20, 2013}}</ref><ref name="gillepsie-9">Gillepsie et al., pէջ. 9.</ref>
 
[[File:Maya Angelou speech for Barack Obama campaign 2008.jpg|thumb|left|275px|Մայա Էնջելոուն խոսում է Բարաք Օբամայի երդմնակալությանը 2008 թվականին։]]
Տող 17.
1993֊ին, Էնջելոուն ասմունքում է իր «Արշալույսի զարկերակով» պոեմը [[Բիլ Քլինթոն|Բիլ Քլինթոնի]] նախագահական երդմնակալությանը՝ դառնալով առաջին պոետը, ով ասմունքել է երդմնակալությանը Ռոբերտ Ֆրոսթից հետո, ով արել էր դա նախագահ [[Ջոն Ֆ. Քենեդի|Ջոն Քենեդիի]] երդմնակալությանը 1961 թվականին։<ref name="wordsmith">{{Cite news|title = An Afternoon with Maya Angelou; A Wordsmith at Her Inaugural Anvil|date =January 20, 1993|url = https://www.nytimes.com/1993/01/20/style/an-afternoon-with-maya-angelou-a-wordsmith-at-her-inaugural-anvil.html|last = Manegold|first = Catherine S.|work = The New York Times|accessdate =December 20, 2013}}</ref> Իր ասմունքի արդյունքում ավելի մեծ համբավ ու ճանաչում է ձեռք բերել նախկին գործերի համար և ընդլայնել իր կոչը «ռասայական, տնտեսական և կրթական բնագավառում»։<ref>{{Cite news|title = Everybody's All American|date=February 26, 1993|url= http://www.ew.com/ew/article/0,,305716,00.html|last = Berkman|first = Meredith|work = Entertainment Weekly|accessdate =December 20, 2013}}</ref> Բանաստեղծության ձայնագրությունը ստացել է [[Գրեմմի|Գրեմմի մրցանակ]]։<ref>Gillespie et al., էջ. 142.</ref> 1995֊ի հունիսին, նա փոխանցում է, ինչպես Ռիչարդ Լոնգն է անվանում, «երկրորդ «հանրային» բանաստեղծությունը»<ref>Long, էջ. 84.</ref> «Քաջ և ցնցող ճշմարտություն» անվամբ, որը հիշատակված էր [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|Միացյալ Նահանգների]] 50֊րդ տարելիցին։
 
Էնջելոուն հասել է իր նպատակին՝ 1996 թվականին նկարահանելով լայնամետրաժ ֆիլմ «Վերադարձ ակունքներին» անվամբ, որը մարմնավորել են այնպիսի դերասաններ, ինչպիսիք են [[Էլֆրի Վուդարդ|Էլֆրի Վուդարդը]] և [[Ուեսլի Սնայփս|Ուեսլի Սնայփսը]]։<ref name="gillespie-144">Gillespie et al., էջ. 144.</ref> Նաև, 1996 թվականին նա համագործակցել է [[R&B]] արտիստներ [[Էշֆորդ և Սիմփսոն|Էշֆորդ և Սիմփսոնի]] հետ «Գտնված» ''ալբոմի'' տասնմեկից յոթ ձայնագրությունների համար։ Ալբոմը պատասխանատու էր [[Billboard charts|''Billboard'' chart]]֊ում երեք անգամ հայտնվելու համար։<ref name="billboard">{{Cite news|url = http://www.billboard.com/articles/news/6099398/maya-angelou-music-history-ashford-simpson-calypso-album-listen|title = Maya Angelou's Life in Music: Ashford & Simpson Collab, Calypso Album & More|last = Letkemann|first = Jessica|date =May 28, 2014|work = Billboard Magazine|accessdate=November 16, 2014}}</ref> 2000 թվականին նա ստեղծում է Հոլմարկի արտադրանքների հաջողված հավաքածուն, ներառյալ շնորհավորական բացիկներ և դեկորատիվ տնտեսական պարագաներ։<ref>Gillespie et al., էջ. 10.</ref><ref>{{Cite news|title = Maya Էնջելոուpens her sentiments for Hallmark|date =January 10, 2002|url= http://usatoday30.usatoday.com/life/books/2002/2002-01-10-maya-angelou-full.htm|last = Williams|first = Jeannie|work = USA Today|accessdate = December 20, 2013}}</ref> Նա արձագանքել է քննադատներին, ովքեր մեղադրել են նրան չափից դուրս կոմերցիալ լինելու մեջ՝ պնդելով, որ «նախաձեռնությունը իդեալական էր որպես «ժողովրդի պոետ» իր դերը պահպանելու համար»։<ref name="wsjobit" /> Ավելի քան երեսուն տարի անց, երբ Էնջելոուն սկսել էր գրել իր կյանքի պատմությունը, նա 2002 թվականին վերջացնում է իր վեցերորդ ինքնակենսագրականը՝ «Երգ սփռվածտարածված մինչ դրախտը»։<ref>Gillespie et al., էջ. 175.</ref>
 
[[File:Hillary Clinton and Maya Angelou(2423852927).jpg|thumb|Էնջելոուն և Հիլարի Քլինթոնը Հյուսիսային Կառոլինայի իրադարձությանը 2008 թվականին։]]
Տող 35.
=== Ազդեցություն ===
[[File:Angelou Obama.jpg|thumb|right|Նախագահ [[Բարաք Օբամա]]ն Ներկայացնում է Էնջելոուին [[Ազատության նախագահական շքանշան]]ով 2011 թվականին]]
Երբ ''«Ես գիտեմ, թե ինչու է թռչունը վանդակում երգում»'' 1969 թվականին հրապարկվեց, Էնջելոուն հռչակվեց նոր տիպի հուշագիր՝ աֆրոամերիկացի առաջին կանանցից մեկը, ով կարողացավ հրապարակայնորեն քննարկել իր անձնական կյանքը։ Ըստ հետազոտող Հիլթոն Էլսի՝ մինչն այդ սևամորթ կին գրողները մարգինալացված էին մինչ այն կետ, որ չէին կարող ներկայացնել իրենք իրենց որպես կենտրոնական կերպարներ իրենց գրած գրականության մեջ։<ref name="als" /> Լեզվաբան [[Ջոն ՄըքՈւորթեր|Ջոն ՄըքՈւորթերը]] համաձայնել է՝ տեսնելով Էնջելոուի աշխատանքները, որոնք անվանել է «տրակտաներ» ինչպես «ջատագովական գրություն»։ Նա դրել է Էնջելոուին աֆրոամերիկյան գարականոթյան մեջ, որպես սևական մշակույթի պաշտպան, որն անվանել է «գրական հրամայական, որն իշխեց սև ժամանակաշրջանի սևամորթների հետազոտության շրջանում»։<ref name="mcwhorter-40">McWhorter, էջ. 40.</ref> Գրող Ջուլիան Մեյֆիլդը, ով անվանել է «''Թռչունը վանդակումը''» «արվեստի գործ, որ նկարագրության կարիք չունի»<ref name="als" />, պնդել է, որ Էնջելոուի ինքնակենսագրականները նախադեպ էին ոչ միայն սևամորթ կին գրողների համար, այլև ընդհանուր աֆրոամերիկյան ինքնակենսագրականների։ Էլսը ասել է, որ ''«Թռչունը վանդակումը»'' առաջին դեպքն է, երբ սևամորթ կենսագիրը կարողացել է «գրել սևության մասին ներսից առանց ներողության ու պաշտպանության»։<ref name="als" /> Իր ինքնակենսագրությունը գրելիս Էնջելոուն դարձել է ճանաչված և բավականին հարգված որպես սևամորթների և կանանց մամուլի խոսնակ։<ref name="braxton-4">Braxton, էջ. 4.</ref> It made her "without a doubt,&nbsp;... America's most visible black woman autobiographer",<ref name="braxton-4" /> Այն դարձրել է նրան «անկասկած, ... Ամերիկայի ամենահայտնի սևամորթ կին ինքնակենսագիրը» և «ժամանակի հիմնական ինքնակենսագրական ձայնը»։<ref>Long, էջ. 85.</ref> Ինչպես գրող [[Գարի Յանգ|Գարի Յանգն]] է ասել․ «Հավանաբար գրեթե ավելին, քան այլ կենդանի գրողի դեպքում, Էնջելոուի կյանքը բառիս բուն իմաստով իր աշխատանքն է»։<ref name="younge1" />
 
Էլսն ասել է, որ ''«Թռչունը վանդակումը»'' օգնել է ավելացնել սևամորթների ֆեմինիստական գործերի քանակը 1970֊ականներին, ավելի քիչ օրիգինալության պատճառով, քան «դրանց ռեզոնանսը գերակա ժամանակի ոգու մեջ»,<ref name="als" /> կամ ժամանակի, որում գրվել են [[Սևամորթների իրավունքների համար պայքար|Ամերիկյան քաղաքացիական շարժման]] ավարտին։ Էլսը նաև պնդել է, որ Էնջելոուի գործերը ավելի միտված էին ինքնաբացահայտման, քան քաղաքականությանն ու [[Ֆեմինիզմ|ֆեմինիզմին]], օգնել են այլ սևամորթ կանանց «ինքնաբացահայտվել առանց աշխարհի առաջ ամոթի»։<ref name="als" /> Էնջելոուի քննադատ Ջոան Բրաքստոնը պնդել է, որ ''«Թռչունը վանդակումը»'' «թերևս էսթետիկորեն ամենահաճելի» ինքնակենսագրականն է տվյալ ժամանակաշրջանում աֆրոամերիկացի կնոջ կողմից գրված»։<ref name="braxton-4" /> Էնջելոուի պոեզիան ազդեցություն է թողել ժամանակակից [[Հիփ հոփ|հիփ֊հոփ երաժշտական]] հասարակության վրա՝ այնպիսի արտիստների ինչպիսիք են [[Քանյե Ուեսթ|Քանյե Ուեսթը]], [[Common]]֊ը, [[Թուփաք Շակուր|Թուփաք Շակուրը]] և [[Նիքի Մինաժ|Նիքի Մինաժը]]։<ref>{{Cite news|url = http://time.com/125901/maya-angelou-rap-hip-hop/|title = A Brief History of How Maya Angelou Influenced Hip Hop|last=Feeney|first=Nolan|date =May 28, 2014|work= Time Magazine|accessdate=November 14, 2014}}</ref>
Տող 44.
Մանկավարժ Դանիել Չելեները 1997 թվականի իր «Պատմություններ մանկության դիմացկունության» մասին ''գրքում՝'' վերլուծելով ''«Թռչունը վանդակումի»'' իրադարձությունները, որպեսզի ներկայացնի երեխաների դիմացկունությունը։ Չելեները վիճարկել է, որ Էնջելոուի գիրքը տվել է «օգտակար հիմք» բացահայտելու այն խոչընդոտները, որոնց Մայայի նման երեխաները առնչվել են, և ինչպես է նրանց հասարակությունը օգնել հաջողության հասնե։<ref>{{Cite book|title = Stories of Resilience in Childhood|last = Challener|first = Daniel D.|publisher = Taylor & Francis|year =1997 |isbn = 978-0-8153-2800-1|location = London, England|pages = 22–3}}</ref> Հոգեբան Քրիս Բոյացիսը նշել է ''«Թռչունը վանդակումը», որպեսզի լրացնի գիտական թեորիան և հետազոտությունը [[Երեխայի զարգացում|երեխայի զարգացման]] այնպիսի թեմաների'' վերաբերյալ, ինչպես ինքնորոշման հայեցակարգը, ինքնագնահատականը, էգոյի դիմացկունությունը, աշխատասիրությունն ընդդեմ թերարժեքության, շահագործման հետևանքները, ծնողական ոճերը, քույր, եղբայր և ընկերական հարաբերությունները, գենդերային խնդիրները, ճանաչողական զարգացումը, գիրությունը և անհատի ձևավորումը պատանեկան տարիքում։ Նա համարում է ''«Թռչունը վանդակումը»'' «բավականին արդյունավետ» գործիք սահմանելու հոգեբանական հասկացություններ իրական կյանքի օրինակներով։<ref>{{Cite journal|title=Let the Caged Bird Sing: Using Literature to Teach Developmental Psychology|date=February 1992|last=Boyatzis|first=Chris J.|journal=Teaching of Psychology|volume=19|issue= 4|pages = 221–2|doi = 10.1207/s15328023top1904_5}}</ref>
<references responsive="" />
<references group="Ն"/>
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:Մելքոնյան_Սյուզաննա/Ավազարկղ» էջից