«Գեորգիոս Կարայիսկակիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Ռազմական գործիչ}}
'''Գեորգիոս Կարայիսկակիս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραϊσκάκης}}), '''Գեորգիոս Կերեիսկոս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραΐσκος}}), ծնվել է [[1780]] կամ [[1782]] թվականի [[հունվարի 23]]-ին։{{ԱԾ}}։ Եղել է նշանավոր հրամանատար և ռազմական առաջնորդ [[Հունաստան]]ի անկախության պատերազմի ժամանակ։
| բնօրինակ անուն = Georgios Karaiskakis<br/><small>Καραϊσκάκης</small>
 
| Պատկեր = Georgios Karaiskakis.jpg
}}
'''Գեորգիոս Կարայիսկակիս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραϊσκάκης}}), '''Գեորգիոս Կերեիսկոս''' ({{lang-el|Γεώργιος Καραΐσκος}}), ծնվել է [[1780]] կամ [[1782]] թվականի [[հունվարի 23]]-ին։ Եղել է նշանավոր հրամանատար և ռազմական առաջնորդ [[Հունաստան]]ի անկախության պատերազմի ժամանակ։
== Վաղ կյանք ==
Կարայիսկակիսը ծնվել է Սկոուլիկարիայում` Արտա գյուղին մոտ գտնվող վանքում ({{lang-el|Σκουληκαριά}}։ Նրա հայրը` Դիմիտրի Իսկոսը կամ Կարաիսկոսը, եղել է արմաթոլես Վալթոս շրջանում։ Մայրը` Զոե Դիմիսկին, Արտայից, Հունաստան, նույնպես եղել է տեղական Աբբոտ վանքից։ Շատ վաղ տարիքում նա դարձել է քլեփտ հայտնի տեղական կապիտան ավազակի Ագրաֆ Ագրաֆիոտի մոտ Կատսանտոնիսում ծառայելիս։ Նա հաջողության է հասնում որպես խորամանկ, քաջ, ճարպիկ մարդ և արագորեն բարձրանում է աստիճաններով` դառնալով լեյտենանտ։ 15 տարեկան հասակում հափշտակվում է Ալի Ալի-պաշայի զորքերի կողմից և փակվում բանտում Յանինայում։ Ալի-պաշան տպավորվում է նրա տղամարդկայնությամբ և խելքով, ազատում նրան բանտից և դարձնում իր անձնական թիկնապահը։ Նա Ալի-պաշայի մոտ որպես թիկնապահ է աշխատում մի քանի տարի, մինչ կկորցներ օսմանյան ռազմական առաջնորդի դիրքը և կփախչեր լեռները, որպեսզի կյանքը շարունակեր կլեֆտի կարգավիճակով<ref>{{cite book |title=Minorities in Greece: aspects of a plural society |first= Richard |last=Clogg |location=London |publisher=Hurst |year=2002 |page 167= }} “...[[Klepht|klepth]] heroes of the revolutionary period such as Katsandonis and Karaiskakis were [[Sarakatsani]], and the Sarakatsani themselves believed they were Greek patriots whose sense of freedom could suffer no restrains...”</ref>։
որպես թիկնապահ է աշխատում մի քանի տարի, մինչ կկորցներ օսմանյան ռազմական առաջնորդի դիրքը և կփախչեր լեռները, որպեսզի կյանքը շարունակեր կլեֆտի կարգավիճակով<ref>{{cite book |title=Minorities in Greece: aspects of a plural society |first= Richard |last=Clogg |location=London |publisher=Hurst |year=2002 |page 167= }} “...[[Klepht|klepth]] heroes of the revolutionary period such as Katsandonis and Karaiskakis were [[Sarakatsani]], and the Sarakatsani themselves believed they were Greek patriots whose sense of freedom could suffer no restrains...”</ref>։
 
 
== Հունաստանի անկախության պատերազմ ==
[[Պատկեր:Vryzakis-Stratopedo Karaiskaiki.jpg|thumb|left|260px|Կարաիսկաիկիսի ճամբարը Մունիչիա Կաստելայի մոտ։ Թեոդորոս Վրիզակի]]
 
Պատերազմի վաղ շրջանում Կարայակիսը ծառայում է [[Մորեա]]յի ոստիկանությունում ([[Պելոպոնես]]), որտեղ նա մասնակցում է առաջնորդների մեջ ծագած ինտրրիգներին, որոնք բաժանել էին հունական ղեկավարությունը։ Նա գիտակցում է, որ Հունաստանին անհրաժեշտ է կայուն ղեկավարություն և կողմնակից էր Իոանիս Կապոդոդիստրիային,որն ավելի ուշ դառնալու էր [[Հունաստան]]ի պետության առաջին ղեկավարը։
 
Կարայիսկակիսի փորձառությունը աճում պատերազմի միջին և վերջին շրջաններում։ Նա օգնում է դուրս հանել Միսլոնգխին քաղաքը [[1823]] թվականի առաջին պաշարումից և անում է ամեն հնարավորը, որպեսզի փրկի քաղաքը երկրորդ` [[1826]] թվականի պաշարման ժամանակ։ Նույն թվականին նա նշանակվում է ստեղծված հունական հայրենասիրական ուժերի գլխավոր հրամանատար, բայց չի կարողանում ակտիվորեն համագործակցել անկախության համար պայքարի կազմակերպիչների և օտարերկրյա համախոհների հետ։ Նրա ամենից հայտնի հաղթանակը եղել է Արախովի ճակատամարտը, որտեղ նրա բանակը մյուս հեղափոխական գործիչների հետ միասին ջախջախել է Մուսթաֆա և Կեգագիա բեյերի հրամանատարության տակ գործող թուրքական և ալբանական ուժերին։ Հաղթանակը, որ եղավ Արախովում, ուղեկցվեց ուրիշ վայրերում ընթացող ողբերգական դեպքերով։ [[1827]] թվականին Կարայիսկակիսը մասնակցել է Ակրոպոլիսի պաշարումը դադարեցնելու 1826-1827 թվականներին Աթենքի պաշարման ժամանակ կատարած անհաջող փորձերին։ Նա ս պանվել է [[1823]] թվականի [[ապրիլի 23]]-ին մարտի ժամանակ հրազենային վիրավորումից։ Համաձայն Կարայիսկակիսի արտահայտած ցանկության` նրան թաղում են [[Սալամին]] կղզում` Սուրբ Դիմիտրիոսի եկեղեցում։
 
== Պարգևներ և ժողովրդական մշակույթ ==
 
[[Պատկեր:Mnhmeio-neou-falirou.jpg|thumb|180px|Հուշարձան [[Նոր Ֆաիրո]]յում [[Պիրաեուս]]]]
Հունաստանի Օտտո թագավորը հետմահու պարգևատրել է Կարայիսկակիսին Փրկչի Մեծ Խաչի շքանշանով<ref name="Establishment">{{cite book | title = ΕΦΕΤΗΡΙΣ (Almanach) τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος διὰ τὸ ἔτος 1837 | author = A.I. Kladis | location = Athens | publisher = Βασιλικὴ Τυπογραφία καὶ Λιθογραφία | year = 1837 | chapter = Κεφάλαιον Ὄγδοον. ''Περὶ τῆς συστάσεως Τάγματος Ἀριστείας διὰ τὸ Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος.'' | trans_chapter = Chapter Eight. ''On the establishment of an Order of Excellence for the Kingdom of Greece'' | url = https://books.google.am/books?id=nQ9CAAAAcAAJ&hl=el&pg=PA123#v=onepage&q&f=false | pages = 123–136}}</ref>։ Պիրենեյը կոչվել է նրա անունով, քանի որ նա մահացու վիրավորվել է այնտեղ։ Նրա մասին գրվել է նաև երաժշտություն։
 
== Ընտանիք ==
 
Կարայիսկակիսը եղել է ամուսնացած Էնգոլպիա Սկիլոդիմոյի հետ և ունեցել է երեք երեխաներ` աղջիկներ Պենելոպեն և Ելենան և միակ որդին` Սպիրիդոնը։
 
Տող 27 ⟶ 21՝
{{ծանցանկ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
 
{{DEFAULTSORT:Կարայիսկակիս, Գեորգիոս}}
 
[[Կատեգորիա:1827 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Արևելյան ուղղափառ եկեղեցու հետևորդներ Հունաստանից]]
[[Կատեգորիա:Հույն գեներալներ]]