«Տաճարականների միաբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 2.
'''Քրիստոսի և Սողոմոնի տաճարի աղքատ ասպետներ''' կամ '''Տաճարականների հոգևոր-ասպետական միաբանություն''' ({{lang-la|Pauperes commilitones Christi Templique Salomonici}}; {{lang-fr|''Ordre du Temple'' կամ ''Templiers''}}), նաև '''Տամպլիերներ''' ({{lang-fr|templiers}} «թեմփլ», տաճար, «տաճարականներ»<ref name="Տամպլիեր2">Նովիկով,1985, էջ 435</ref>), կաթոլիկական ռազմավանական<ref name="Տամպլիեր2" /> (հոգևոր-ասպետական) [[միաբանություն]] է, որը հիմնվել է [[Սուրբ Երկիր|Սուրբ Երկրում]] [[Խաչակրաց առաջին արշավանք|Առաջին խաչակրաց արշավանքից]] հետո, [[1119]] թվականին, ասպետների սակավաթիվ խմբով՝ [[Հյուգո դը Պեյն]]ի գլխավորությամբ<ref>Walter Map. De nugis curialium / ed. M. R. James, rev. C. N. L. Brooke and R. A. B. Mynors. — Oxford, 1983, էջ 54-55</ref>։ [[Հիվանդախնամների միաբանություն|Հիվանդախնամների միաբանության]] հետ միասին համարվում է առաջին կրոնական ռազմական միաբանություններից մեկը։
[[12]]-[[13]]-րդ դարերում միաբանությունը բավականին հարուստ էր. նրան էին պատկանում ընդարձակ հողատարածքները ինչպես [[Պաղեստին]]ի և [[Սիրիա]]յի տարածքներում, այնպես էլ [[Եվրոպա]]յում։ Միաբանությունն ուներ նաև եկեղեցական և իրավաբանական արտոնություններ` շնորհված [[Հռոմի պապ|Հռոմի պապի]] կողմից, ում անվերապահորեն ենթարկվում էր, ինչպես նաև միապետների կողմից, ում հողերում միաբանությունն ուներ հողեր և անշարժ գույք։ Միաբանությունը հաճախ իրականացնում էր Արևելքում խաչակիրների կողմից ստեղծված պետությունների ռազմական պաշտպանության գործառնություն, թեև միաբանության առաջնային նպատակը, ինչպես հռչակվել էր հիմնադրման պահին, համարվում էր ուխտագնացների պաշտպանությունը Սուրբ Հողում<ref name="Տամպլիեր2">Նովիկով,1985, էջ 435</ref>։
Սակայն [[1291]] թվականին խաչակիրները վտարվեցին Պաղեստինից եգիպտական սուլթան [[Խալիլ ալ-Աշրաֆ]]ի կողմից, իսկ տամպլիերներն սկսեցին զբաղվել վաշխառությամբ և առևտրով, կուտակեցին զգալի հարստություն և հայտնվեցին դժվար գույքային հարաբերությունների մեջ պապի և եվրոպական պետությունների թագավորների հետ<ref name="Տամպլիեր2"/>։
| |||