«Աբու Նուվաս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 49.
Որոշ արաբ գիտնականների կողմից նրա երկերը հավաքվել են "Դիվան" հավաքածույում՝ հրատարակված գերմանական մշակմամբ Կրեմերոմի կողմից (Վենա, 1855)։ Եվրոպական հետազոտողները Աբու Նուվասին համարում էին "արաբական անակրեոն" և "արաբական հեյին"։ Նրա աշխատանքում զգալի արտացոլված էր զգայականությունը, սակայն զգայական և պարզապես պոռնոգրաֆիկ սիրային բանաստեղծություններից առանձնացվում էր մի շարք նրբաճաշակ և նրբագեղ երկեր, նվիրված՝ ստրուկ Ջիանային։
 
Աբու Նուվասը իր ստեղծագործութուններումստեղծագործություններում օգտագործում էր "բադի" նոր ոճը, այսինքն բանաստեղծական ուղիների և ճարտասանության գծերի փոխհարաբերությունները, հակադրումը և ձայնային նմանությունը, որը նպաստեց իրազեկված գրական ստեղծագործության նոր փուլի անցմանը։ Աբու Նուվասը իր բնաստեղծություններում ձգտում էր մի քանի բառերով համեմատել որքան հնարավոր է շատ բաներ։ Նրա ստեղծագործությունները համարվում էին "լավագույն համեմատության" նմուշ։ "Ոչինչ չես ավելացնի և ոչինչ չես կրճատի",-դա Աբու Նուվասի տարբերակիչ առանձնահատկությունն էր։
 
Իր ստեղծագործություններում հանդիսանալով գեոդոնիզմի ներկայացուցիչ՝ Աբու Նուվասը իր հայտնի ստեղծագործությունների գաղափարները կյանքի էր կոչում՝ վարելով ծայրահեղ թեթևամիտ և անպարկեշտ կյանք․ դեռևս իրենց ժամանակներում սիրային արկածների և ալկոհոլի նկատմամբ թուլությամբ հայտնի դարձավ, որի մասին խոսվում է "Հազար ու մի գիշեր" և հատուկ անպարկեշտ բանաստեղծությունների, անեկդոտների հավաքածուներում։ Այս անեկդոտների մեծ մասը բաղկացած է անմիտ բովանդակությամբ։