«Վիտալի Զակրուտկինի տուն-թանգարան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հայտնի գրող և գրականագետ, դափնեկիր, ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի դափնեկիր (1982 թ.) և Ստալինյան երրորդ աստիճանի մրցանակի (1951 թ.) դափնեկիր [[Վիտալի Զակրուտկին]]ը (1908-1984 թթ.) ավելի քան երեք տասնամյակ ապրել և աշխատել է Դոնում: Վիտալի Զակրուտկինը, ինչպես և [[Միխայիլ Շոլոխով]]ը, «Դոնի» ստեղծագործական ոճի մարմնացումն է:

[[Կոչետովսկայա]] կայանում գրողգրողը ստեղծել է «ՄարդկությանՄայր մայրմարդկային», «Լողացող կայան», «Աշխարհի ստեղծում», «Մայր Հող», «Կապուտակ» և այլ ստեղծագործություններ<ref name=":0">{{Cite web|url=http://special.donland.ru/Default.aspx?PageId=84620|title=Музей В.А. Закруткина|publisher=special.donland.ru|accessdate=2017-02-26}}</ref>: Բացի այդ, նա եղել է շրջանային, ապա` տարածաշրջանային պատգամավոր: Զակրուտկինի շնորհիվ գյուղում կառուցվեց տասնամյա նոր դպրոց, գյուղական ճանապարհը, Սեմիկարակորսկի կայանում վերակառուցվեց եկեղեցին: Նա նաև օգնեց վերազինելու տեղական կոլտնտեսությունը, նրա ջանքերի շնորհիվ կառուցվեցին հացի փուռը, շոգենավերի նավակայանը:

Վիտալի Զակրուտկինի տուն-թանգարանում ամեն ինչ պահպանվել է, ինչպես գրողի կյանքի ընթացքում: Նրա փոքրիկ փայտե տունը շրջապատված է մրգատու ծառերով և թփերով, որոնք տնել է Վիտալի Ալեքսանդրովիչը: Լայն աստիճանները տանում են դեպի վերանդա, այնուհետև սենյակներ: Գրողի գրասենյակում կա հին գրասեղան, սեղանի հին լամպ, թանաքաման, տարբեր հուշանվերներ: Դարակների կողքին գրողի գրադարանն է, որտեղ կան ավելի քաքան երկու հազար գիրք: Հանգստի սենյակում պատերին կան կազակական սուսեր և փամփշտակալ, հանդիսավոր կախված է ճակատային [[այծենակաճ]]ը, բեկեշը, հեռադիտակը և դաշույնը<ref name=":0" />:

Տուն-թանգարանը դարձել է Սեմիկարակորսկի մարզի մշակությաինմշակութային կենտրոնը: Այստեղ կազմակերպվում է «Զակրուտկինի գարուններ» ամենամյա միջոցառումը<ref name=":1" />: