«Գուրգեն Վանանդեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ծնվել է [[Կարս]]ում։ Սկզբնական կրթությունն ստացել է [[Կարսի ռեալական դպրոց]]ում։ [[1927]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի պատմագրական ֆակուլտետը։ Այնուհետև սովորել է համալսարանի ասպիրանտուրայում։ Գրականության և արվեստի [[սոցոլոգիա]] է դասավանդել [[Երևան]]ի տարբեր դպրոցներում ու տեխնիկումներում։ [[1930]] թվականից դասախոսել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ում։ Սկզբում հանդես է եկել որպես բանաստեղծ։ Գրել է մի պոեմ՝ «Արեգակը խաչափայտին» վերնագրով։ Հետո թողել է բանաստեղծությունը և զբաղվել գրականագիտությամբ։ Մահացել է Երևանի բանտում [[1937]] թվականին։

 

Լինելով Հայաստանի Պրոլետգրողների ասոցիացիայի անդամներից ու ղեկավարներից՝ Գուրգեն Վանանդեցին այդ խմբակցության սկզբունքներով գրել է տեխնիցիզմը փառաբանող, վերացական բանաստեղծություններ, հանդես եկել ընթացիկ գրական շարժումը վերլուծող հոդվածներով և առանձին գրքերի գրախոսություններով: 1920-ական թվականների վերջին հաղթահարել է նեղ խմբակային մոտեցումը և ներկայացրել է ընթացիկ գրականությունը լայն հայացքով և միասնության մեջ քննելու պահանջ: Գուրգեն Վանանդեցու գրականագիտական և արվեստաբանական ուսումնասիրությունները՝ նվիրված [[Խաչատուր Աբովյան]]<nowiki/>ին, [[Րաֆֆի|Րաֆֆու]]<nowiki/>ն, [[Ալեքսանդր Շիրվանզադե]]<nowiki/>ին, [[Պերճ Պռոշյան]]<nowiki/>ին, [[Եղիշե Չարենց]]<nowiki/>ին, [[Մարտիրոս Սարյան]]<nowiki/>ին բնութագրվում են սոցիոլոգիական ուղղվածությամբ՝ երբեմն հասնելով արվեստի առանձնահատկությունները շրջանցող, մերկ գաղափարայնության, ինչը բնորոշ էր 1930-ական թվականների խորհրդահայ գրաքննադատության համար: Գուրգեն Վանանդեցին մասնակցել է նաև «Հայ գրականության պատմություն (1933)» ութհատորյակի ստեղծման աշխատանքներին:

 

 

 

== Գրականություն ==