«Դատական բժշկագիտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

== Դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության հիմնական նպատակները ==

Դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության հիմնական նպատակընպատակն անձի կյանքի, առողջության, ազատության և արժանապատվության ոտնահարման դեմ ուղղված հանցագործությունների բացահայտումն է։ Դատական բժշկագիտությունը կիրառվել է դեռևս հին [[Հռոմ]]ում, [[Հունաաոան|Հունաստան]]ում և [[Հնդկաստան]]ում։ Դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության զարգացման սկիզբը համարվում է 16-րդ դարում։ [[1621]]-[[1635]] թվականինթվականներին [[Իտալիա|իտալացի]] բժիշկ Պ․ Զաքհիասը լույս ընծայեց «Դատական բժշկության հարցեր» 9 հատորանոց ձեռնարկը։ հետագայում՝Հետագայում՝ [[ֆրանսիա]]ցի Ա․ Պարեի և Ֆ․ Ֆեդելյեի աշխատությունները հանդիսացան դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության գիտական հիմքերը։ [[Ռուսաստան]]ում դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության գիտական զարգացման սկիզբը համարվում է 19-րդ դարի առաջին կեսը․ [[1812]] թվականին բոլոր համալսարաններին կից բացվել են դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության ամբիոններ։ [[1865]] թվականին հրատարակվել է «Դատական բժշկության և հասարակական հիգիենայի արխիվ» (ռւուս. «Архив судебной медицины и общественной гигиены») ամսագիրը, որը հետագայում վերանվանվել է «Հասարակական հիգիենայի, դատական և գործնական բժշկության լրաբեր» (ռուս. «Вестник общественной гигиены, судебной и практической медицины»)։

19-րդ դարի երկրորդ կեսին դատական բժշկագիտությունյանբժշկագիտության ուսումնասիրությունների ասպարեզն ընդլայնվել է շնորհիվ դատական վնասվածքաբանության, թունագիտության և իրեղեևիրեղեն ապացույցների հևտազոտմանհետազոտման նոր մեթոդների։ ՍՍՏՄ-ում [[1932]] թվականին ստեղծվել է Դատական բժշկագիտության գիտահետազոտական [[ինստիտուտ]]։ [[1946]] թվականին հիմնվել է Դատական բժիշկների և քրեագետների համամիութենական ընկերություն։ ՍՍՏՄ առողջապահության մինիստրությանն առընթեր գործում է դատաբժշկական փորձաքննության բյուրո։ [[Հայաստան]]ում Դատական բժշկագիտության մասին վկայություններ են հասել 10-րդ դարից։ ([[989]] թվականին Անի քաղաքում լուր է տարածվում, թե մի քանի օր առաջ թաղված [[Սմբատ թագավոր]]ը ողջ է [[Գերեզմանոց|գերեզման]]ում։ Քաղաքացիների հուզմունքը զսպելու համար քանդում են Սմբատի գերեզմանը, փորձաքըննությանփորձաքննության ենթարկում նրա դիակը)։ 12-րդ դարի սկզբին Հայաստանում եղել են իրավական հարաբերությունները սահմանող դատաստանագրքեր ([[Դավիթ Ալավկա]] Որդի, «Կանոնական օրինադրություն», [[Մխիթար Գոշ]], «[[Դատաստանագիրք]]»)։ [[1921]] թվականին [[Սովետական Հայաստան]]ում կազմակերպվել է Դատա՜բժշկականԴատաբժշկական փորձաքննության ծառայություն, որը ղեկավարել է Վ. Կրժիվինսկին։ [[1927]] թվականին [[Երևան]]ի պետական համալսարանի Դատական բժշկագիտության ֆակուլտետում ստեղծվել է ամբիոն, իսկ [[1929]] թվականին հիմնվել է Հայկական ՍՍՏ գլխավոր դատաբժըշկականդատաբժշկական փորձագետի պաշտոն։