«Միմար Սինան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 8.
|վախճանի օր = 1588 (97-100 տարեկանում)
|վախճանի վայրը = [[Կոստանդնուպոլիս]], [[Օսմանյան կայսրություն]]
}}
Տող 15 ⟶ 14՝
Նա քարտաշ-որմնադրի որդի էր, որը ստացել էր տեխնիկական կրթություն և դարձել ռազմական ինժեներ: Նա արագորեն բարձրացել էր մինչև սպայի աստիճանի և ի վերջո դարձել [[Ենիչերիներ|ենիչերիների]] հրամանատար՝ ստանալով պատվավոր [[Աղա (կոչում)|աղա]] կոչումը<ref name="GoodwinA87">Goodwin (2001), p. 87</ref>: Ենիչերիների հետ արշավանքների ժամանակ Միմար Սինանը կատարելագործում էր իր ճարտարապետական և ինժեներական հմտությունները: Դրա շնորհիվ նա կարողանում է նախագծել բոլոր տեսակի ամրություններ, այդ թվում ռազմական ենթակառուցվածքներ՝ ճանապարհներ, կամուրջներ և ջրատարներ<ref name="Kinross214">Kinross (1977), pp 214–215</ref>: Մոտավորապես 50 տարեկանում Սինանը դառնում է արքունի գլխավոր ճարտարապետը՝ օգտագործելով բանակում ձեռք բերած տեխնիակակն հմտությունները հասարակական շինությունների և «կրոնական կառույցների ստեղծման» համար<ref name="Kinross214" />: Այս պաշտոնը զբաղեցրել է շուրջ 50 տարի:
Սինանի գլուխգործոցը [[Էդիրնե|Էդիրնեում]] [[Սելիմիե մզկիթ (Էդիրնե)|Սելիմիե մզկիթն]] է, չնայած որ նրա ամենահայտնի գործը Ստամբուլում [[Սուլեյմանիե մզկիթ|Սուլեյմանիե մզկիթն]] է: Նա համարվում է դասական օսմանյան ճարտարապետության շրջանի ամենախոշոր ճարտարապետը և համեմատվում է իր արևմտյան ժամանակակից [[Միքելանջելո|Միքելանջելոյի]] հետ<ref>De Osa, Veronica.</ref><ref>Saoud (2007), p. 7</ref>: Միքելանջելոն և նրա՝ Հռոմում Սուրբ Պետրոսի տաճարի նախագիծը շատ հայտնի էին Ստամբուլում, քանի որ Լեոնարդո դա Վինչին և Միքելանջելոն հրավիրվել էին Բարձր դռան կողմից համապատասխանաբար 1502 և 1505 թվականներին, որպեսզի ներակայացնեն Ոսկե եղջյուրի կամրջի նախագիծը<ref>Vasari (1963), Book IV, p. 122</ref>: Միմար Սինանի աշխատանքները պատմության մեջ համարվում են ամենաազդեցիկ կառույցներից<ref>http://home.howstuffworks.com/home-improvement/construction/planning/10-most-famous-architects2.htm</ref>:
==Վաղ տարիներ ==
|