'''Կավադ I''' (ծն. թ. անհտ.—մոտ 449—[[531]] թ.), պարսից արքա [[488]]—[[496]] թվականին և [[499]] թվից։ [[Սասանյաններ]]ի դինաստիայից։ Տոհմային ավագանու ազդեցությունը թուլացնելու նպատակով օգտագործել է նրանց միջև եղած տոհմային հակամարտությունը և դաշնակցել [[մազդակյաններ]]ի հետ։ Ազնվականները [[496]] թվականին բանտարկել են Կավադ I-ին և գահ բարձրացրել եղբորը՝ [[Զամասպ]]ին։ Կավադ I փախել է [[հեփթաղներ]]ի մոտ և [[499]] թվականին նրանց օգնությամբ վերագրավել գահը։ [[Հայաստան]]ը [[Բյուզանդիա]]յին հակադրելու համար [[502]] թվականին ճանաչել է [[հայ]] եկեղեցու անկախությունը։ [[502]] թ.-ին պատերազմ է սկսել [[Բյուզանդիա]]յի դեմ, որը տևել է մի քանի տարի։ Կենտրոնական իշխանությանը սպառնացող մազդակյան շարժման հետագա տարածումը կասեցնելու նպատակով [[528]] թ.-ից սկսել է շարժման մասնակիցների զանգվածային կոտորածը։ [[527]] թ.-ին նոր պատերազմ է սկսել Բյուզանդիայի դեմ, որը շարունակվել է նրա մահից հետո էլ։ Կառավարման վերջին շրջանում նախաձեռնել է մի շարք բարեփոխումներ, որոնք իրականացրել է որդին՝ [[Խոսրով I Անուշիրվան]]ը։
