Փայտաշեն եկեղեցի է, եռահատված (եռահատ) է, վերագրում են XV դարավերջին կամ XVI դարասկզբին, խորանարդաձև երկուական նավերով և երկու նստակերտ կողմային երգչախմբային դասերով և երկուական տաշված փայտակերտվածքներով զոհասեղանով և [[Գավիթ|գավիթով]]:
1656 թվականին եկեղեցին հանձնվել է Դոլինա քաղաքին մոտ գտնվող կարպատյան Նադիեվավ գյուղից: Եկեղեցին փոխանակել են [[Նատրիումի քլորիդ|աղով]], քանդել մասերի և տեղափոխել են [[Դրոգոբիչի շրջան|Դրոգոբիչ]]՝ եզների վրա: Տեղատդել են եկեղեցին նախկին եկեղեցու տեղում, որն այրվել էր, իսկ արդեն 1678 թվականից սկսել են կառուցել [[Զանգակատուն|զանգակատունը]]<ref name="Нариси">Нариси з історії Дрогобича (від найдавніших часів до початку XXI ст.). — [[Дрогобич]] : Коло, 2009. — ISBN 978-966-7996-46-8.</ref> :
Եկեղեցու ստորին հատվածը պատված է լայն գոտու տեսք ունեցող [[Կամարաշար|կամարաշարով]], որն հիմնված է սյուներին: Հատուկ կանանց համար նախատեսված գավիթների՝ բաբինեցների վերևում է գտնվում երգչախումբը՝ կամար -պատկերասրահով և Վվեդեսսկյան [[Մատուռ|մատուռը]]: Եկեղեցին, գլխավոր փայտյա գերաններով (срубами) մեծանում է երեք գագաթներով առանց թեքվելու, իսկ [[Երգչախումբ|երգչախմբի]] տեղը՝ փոքր գագաթներով՝ մեկ թեքումով ութանկյուն թմբուկների վրա։
Եկեղեցու ներսակողմը նկարազարդված է [[Որմնանկարչություն|որմնանկարներով]], որոնք կատարվել են Ստեֆան-Մալյար Պոպովիչ Մեդիցիկովի գլխավորությամբ: Բացի [[Կրոն|կրոնական]] կոմպոզիցիաներից ( «<nowiki/>[[Քրիստոս|Քրիստոսի]] խանդավառություն» ), հարուստ են դեկորատիվ [[Զարդաքանդակ|զարդաքանդակները]]՝ առավելապես բուսական բնույթի: [[Պատկերակալ|Պատկերակալը]] և [[Սրբապատկեր|սրբապատկերները]] նույն նկարչի (« [[Մարիամ Աստվածածին|Աստվածամոր]] [[Օրհներգ|օրհներգությունը]]՝ ակաթիստը», « Գործ [[Պետրոս առաքյալ|Պետրոս առաքելոց]]<nowiki/>», « Մեծ մարտիրոս Յուրիի գլխահատումը» ) շագանակա- կավաքարագույն և կանաչավուն՝ [[Ձիթապտուղ|ձիթապտղավուն]] երանգով, նկարչական պարզ միջոցներով զարդանկարների ստեղծողը հաղորդել է անհատական, գրեթե դիմային արտահայտություններ զարդաքանդակներին։ Պատկերակալի սյան՝ [[Խաղող|խաղողի]] ոստյունի [[Փորագրություն (այլ կիրառումներ)|փորագրության]] մակերևութապատկերը՝ ռելիեֆը մոտ է [[Քարեր|քարի]] փորագրությանը։
Սուրբ Գևորգի եկեղեցին մի քանի անգամ վերանորոգվել է, բայց այն չի կորցրել իր նախնական տեսքը և մինչ այսօր համարվում է XV—XVIդարերի գալիցկյան ճարտարապետության ամենապահպանված [[Հուշարձան|հուշարձանը]]։ Եկեեցին համարվում է «Դրոգգոբչինա» [[Թանգարան|թանգարանի]] փայտաշեն ճարտարապետության առանձին բաղադրիչը ։
