«Հոռոմոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 67.
== Ճարտարապետություն ==
Հոռոմոսի վանքից հարավ [[Անի]] տանող ճանապարհին, կանգուն է մի ինքնատիպ շինություն՝ գմբեթավոր զույգ աշտարակներով «հաղթական կամարը» (հավանաբար՝ 10–11-րդ դարեր)։
Վանքի համալիրը (կառուցված մինչև 13-րդ դարը) բաղկացած է շինությունների երկու խմբից՝ [[Ախուրյան (գետ)|Ախուրյանը]] երիզող ձորում և բարձրադիր լեռնադաշտի վրա: Հոռոմոսի վանքի հնագույն շինություններն են Սուրբ Մինասը (930–953, հիմնադիր՝ Հովհաննես վարդապետ) և Գագիկ Ա Բագրատունու կառուցած Սուրբ Գևորգը (1013 թվականից հետո)։ Երկուսն էլ գմբեթավոր դահլիճ են, երկու զույգ որմնամույթերով, «հայկական խորշերով» մշակված ճակատներով: Սուրբ Գևորգ եկեղեցու ներսը ծածկված է եղել որմնանկարներով (պահպանվել են հետքերը)։ Նրանից արևելյան թաղածածկ մատուռ է, կողքին՝ [[Աշոտ Գ Ողորմած|Աշոտ Գ Ողորմած Բագրատունու]] (953–977) դամբարանը։
=== Հոռոմոսի վանքի գավիթ ===
1038 թվականին [[Հովհաննես-Սմբատ|Հովհաննես Սմբատ
1198 թվականին վանահայր Մխիթարն [[Ականից գետակ|Ականց]] գետից ջրատար է կառուցել Հոռոմոսի վանքի համար: 1206 թվականին [[Զաքարե Բ|Զաքարե Բ
13-րդ դարի 2-րդ քառորդում իշխան Վահրամ Հեճուպի դուստր Խաթունը նորոգել է Հոռոմոսի վանքի եկեղեցիները և Ռուզուքանի դամբարանին հարավից կից կառուցել մատուռ: Սուրբ Հովհաննես եկեղեցին և նրա երկու կողմերում սիմետրիկ կառուցված գմբեթավոր դամբարաններն ու թաղածածկ մատուռներն ունեն մեկ հարթության վրա մշակված արևելյան ընդհանուր ճակատ, որի տարբեր ծավալների միասնական նման լուծումը բնորոշ է քաղաքային ճարտարապետությանը:
Հոռոմոսի վանքը ծաղկում է ապրել 13-րդ դարում՝
1246 թվականին վանքը տուժել է [[Մոնղոլ-թաթարների տիրապետությունը Հայաստանում|թաթար-մոնղոլների արշավանքից]]: 1251 թվականին ոմն Առյուծ և նրա կին Սեդան նորոգել են վանքը, վերաշինել թաթարների ավերած ջրատարը, 1277 թվականին կառուցել նշխարատան նոր շենք՝ երկու զույգ փոխհատվող կամարներով ծածկված: Նշխարատներին արևելքից կից է քառասյուն, կենտրոնակազմ հորինվածքով, ներսում՝ արևելքում պատում խորանով մի շենք (ժամատուն կամ գրապահոց-գրատուն): Հոռոմոսի վանքը շրջափակված է քառանկյունի պարսպով, որի հյուսիս-արևմուտքում են գտնվում մի կիսաշրջանաձև բուրգ և միակ մուտքը:
13-րդ դարում վանքը ստացել է բազում նվիրատվություններ՝ գյուղեր, այգիներ, ջրաղացներ, Անիում՝ տներ և կրպակներ: Ավիրատուների թվում են Անիի մեծահարուստներ [[Տիգրան
== Պատկերասրահ ==
|