«Մասնակից:Մանոն/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 2.
{{main|Կարմա|Սամսարա}}
{{Տես նաև|Ռեինկարնացիա (վերամարմնավորում)}}
[[Կարմա]] տառացիորեն թարգմանվում է որպես «գործողություն», «գործունեություն» կամ «աշխատանք» և կարող է նկարագրվել ինչպես «գործողության և հատուցման օրեն»{{sfn|Smith|1991|p=64}}: Համաձայն [[Ուպանիշադներ]]ի, մարդու ստեղծումը, չիտտան կամ չետանան, իրենից ներկայացնում է նուրբ-նյութական օրգան, որը [[Պրանա|պրանայի]] օգնությամբ արտացոլում է ([[Ժիվա]]յի կամ [[Ատման]]ի) հոգու բանականությունը: Չիտտան դա [[Մանաս(փօլօսոփայություն)|մանասի]] (ենթագիտակցության), [[Ահամկարա]]յի (էգո, ինքնաճանաչողության համակարգի) և [[Բուդդհի]]ի (ունակություններն ընկալող գիտակցությոան) համախումբ է: Պրանան` միջնորդ վէ Ժիվայի և Չիտտայի միջև, որը համարվում է աառաջին և ամենանուրբ նյութական էլեմենտը: Նկարագրվում է, որ Ժիվան, որը Պրանային հագեցնում է գիտակցությամբ, գտնվում է մարդու ֆիզիկական սրտի շրջանում: Չիտտան դա անհատի նյութական փորձի պահեստարանն է` նրա գործած ինչպես ֆիզիկական, այնպես էլ մտավոր մակարդակի ցանկացած գործողությունների [[Սամսկարա]]ների (տպավորություններ, հետքեր) հսկայական քանակությամբ: Նրա մեջ կուտակված ինֆորմացիան հանդիսանում է որպես պրիզմա, ինչի միջով մարդը նայում է աշխարհին: Այն ամենը, ինչ նա տեսնում է, նա համեմատում է իր անցյալ փորձի հետ` այդպիսով ընկալելով իրականությունը աղավաղված տեսքով: Սամսկարաները պահպանվում և փոխանցվում են կյանքից կյանք անհատի գիտակցության մեջ: Ամեն
{{цитата|Как человек, снимая старые одежды, надевает новые, так и душа входит в новые материальные тела, оставляя старые и бесполезные<ref>[http://vyasa.ru/books/?id=93 «Бхагавад-Гита» глава 2. Краткое изложение «Бхагавад-Гиты», текст 22]</ref>.}}
|