«Հենրի Ֆորդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 87.
{{unreferenced|section|date=July 2017}}Ֆորդը, այլ ավտոմեքենաշինական ընկերությունների նման, մտավ ավիացիոն բիզնես [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ|առաջին համաշխարհային պատերազմի]] ժամանակ՝ Լիբերթի շարժիչներ արտադրելով: Պատերազմից հետո ընկերությունը կրկին վերադառնում է ավտոարտադրությանը, մինչ 1925 թվականին Ֆորդը ձեռք է բերում [[:en:Stout_Metal_Airplanehttps://en.wikipedia.org/wiki/Stout_Metal_Airplane|Սթոութ Մեթալ Էյրփլեյն Քոմփանին]]:
[[Պատկեր:Ford_4ATF.jpg|link=https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:Ford_4ATF.jpg|ձախից|մինի|Իսպանիայի հանրապետական ավիաուղիների ([[:en:LAPE|L.A.P.E.]]) Ֆորդ 4-AT-F (EC-RRA) -ը]]
Ֆորդի ամենահաջողված ինքնաթիը [[:en:Ford_Trimotor|Ֆորդ 4ԱՏ4AT Թրիմոթորն]] էր, որին ծալքավոր մետաղական կառուցվածքի պատճառով հաճախ «Անագե Սագ» էին անվանում: Այն օգտագործում էր «Ալքլադ» կոչվող նոր ձուլվածք, որը ալյումինի կոռոզիոն հակազդեցությունը համադրում էր դյուրալյումինի ամրության հետ: Ինքնաթիռը նման էր Ֆոկերի V.VII-3m-ին, և ոմանք ասում են, որ Ֆորդի ինժեներները թաքուն վերցրել են Ֆոկերի ինքնաթիռի չափսերը և հետո կրկնօրինակել այն:
 
Թրիմոթորի առաջին թռիչքը կայացավ 1926 թվականի հունիսի 11-ին: Այն ԱՄՆ-ի առաջին հաջողակ ուղևորատար ինքնաթիռն էր, որում բավական անհարմար ձևով տեղավորվում էր մոտավորապես 12 ուղևոր: Մի քանի տարբբերակներ օգտագործվում էին նաև ԱՄՆ-ի բանակի կողմից: Ֆորդը պարգևատրվել է [[Սմիթսոնյան ինստիտուտ|Սմիթսոնյան ինստիտուտի]] կողմից ավիացիոն արդյունաբերությունը փոխելու համար: 199 Թրիմոթորներ են կառուցվել մինչև 1933 թվականը, երբ Ֆորդ Էյրփլեյն Դիվիժընը փակվեց [[Մեծ ճգնաժամ|Մեծ ճգնաժամի]] ընթացքում վատ վաճառքի պատճառով: