«Նախիջևանի աղի հանք»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1844]] թվականին ինժեներ Ֆ․ Կոչկուլը, այնուհետև [[1879]] թվականին Ի․ Պոչքակովը հայտնաբերել են քարեդարին վերաբերող զանազան մեծությունների մուրճեր, որոնք օգտագործվել են աղաքար կտրելու համար։ [[1976]] թվականին ամռանը հայտնաբերվել է հին հանքասրահներից մեկը, որը նման է [[ֆուտբոլ]]ի դաշտի։ Հայտնաբերվել են նաև օջախների, թախտերի, խեցեղենի մնացորդներ, քարե կաշիներ, եղջյուրներից պատրաստված աշխատանքային գործիքներ և այլ իրեր։ Սրահի պատերին կան փորագրություններ, որոնք ունեն գիտական մեծ նշանակություն։ Ենթադրվում է, որ դրանք հին հանքագործների հաշվումներ են։

Աղահանքի ուսումնասիրությունից հետևում է, որ աղաքարը արդյունահանվել է ինչպես բաց, այնպես էլ փակ եղանակներով։ Նման ծավալը բնիկներին թույլ է տվել ոչ միայն ապահովել սեփական պահանջները, այլև [[աղ]]ը արտահանել այլ երկրներ<ref>{{Գիրք:ՆԲՊՀ|մեջբերվող էջ}}</ref>։