«Ալեքսանդրիայի գրադարան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 92.
[[2-րդ դար]]ում Ալեքսանդրիա այցելեց Մուսեոնում մի քանի նոր անդամներ նշանակած [[Ադրիանոս]] կայսրը։ Առիթ կա կարծելու, որ այս քաղաքականությունը նրան առաջարկել են նրա հետնորդները՝ [[Անտոնինոս Պիոս]]ը և [[Մարկոս Ավրելիոս]]ը: Բայց [[3-րդ դարի ճգնաժամ|հռոմեական կայսրության ճգնաժամի]] սկզբի հետ՝ 216 թվականին, կայսր [[Կարակալլա]]ն Ալեքսանդրիան հանձնեց իր զինվորների թալանին, ինչը նույնպես կարող էր վնասել գրքերի ամբողջականությանը։ Նրա օրոք իջեցվեց Մուսեոնի ու գրադարանի պահապանների կարգավիճակը, նրանք կորցրեցին մի շարք արտոնություններ, որոնք գալիս էին դեռ Ալեքսանդր Մակեդոնացու ժամանակներից<ref>{{ռուսերեն գիրք|автор= Heinz-Günther Nesselrath|заглавие= Das Museion und die Große Bibliothek von Alexandria|место= |издательство= |год= 2013|seite= 86-88|isbn=}}</ref>:
Գլխավոր գրադարանն ըստ էության անկում ապրեց 273 թվականին, երբ կայսր [[Ավրելիանոս]]ը Ալեքսանդրիան վերցնելու ժամանակ
[[391]] թվականին [[Ալեքսանդրիա]]յում բախում տեղի ունեցավ [[քրիստոնյաներ]]ի և [[հեթանոսներ]]ի միջև։ Գոյություն ունեն տարբեր տեսակետներ բախման ծագման և ընթացքի մասին։ Ի վերջո, պատրիարք [[Թեոֆիլոս Ալեքսանդրացի]]ն [[Թեոդոսիոս Ա Մեծ|Թեոդոսիոս I]] կայսրից թույլտվություն ստացավ
{{քաղվածք|
Հենվելով նման իրավասությունների վրա՝ Թեոֆիլոսն օգտագործեց ամեն բան, որպեսզի անփառունակությամբ ծածկի հեթանոսական գաղտնիքները. նա պղծեց [[Միտրաիզմ|միտրական]] տաճարը,
|}}
Հնարավոր է՝ այս իրադարձությունների ժամանակ այրվեցին տաճարում գտնվող գրքերը<ref name="БРЭ"/>: Իրադարձությունների մասին գրել է նաև հեթանոս հեղինակ [[Եվնապիոս Սարդինացի]]ն: Երկուսն էլ՝ Սոկրատեսն ու Եվնապիոսը, հայտնում են հեթանոսական տաճարի
[[13-րդ դար]]ի սիրիացի եպիսկոպոս [[Գրիգորիոս Բար-Էբրեյ]]ի ''Chronicon Syriacum'' աշխատության մեջ հայտնում է, որ փրկված ձեռագրերը ոչնչացվել են [[7–րդ դար|7]]-[[13-րդ դար]]երում՝ արաբ-մուսուլմանների տիրապետության ժամանակաշրջանում, բայց այս փաստը վկայող հավաստի տեղեկություններ չկան։ Հանարաճանաչ է այս պատումը. [[641]] թվականին խալիֆ [[Օմար իբն Խատտաբ]]ը հրաման տվեց իր սպարապետ [[Ամր իբն ալ-Աս]]ին այրել Ալեքսանդիայի գրադարանը՝ ասելով. {{քաղվածք|''Եթե այդ գրքերում ասվում է այն, ինչ կա [[Ղուրան]]ում, ապա դրանք անօգուտ են: Եթե այդ գրքերում ասվում է մեկ այլ բան, ապա դրանք վնասակար են: Ուստի երկու դեպքում էլ պետք է այրել դրանք{{sfn|Борухович|1976|էջ=170}}:''|}}: Ռուս պատմաբան-արաբագետ Վ. Բոլշակովը դա մեկնաբանում է այսպես<ref>{{ռուսերեն գիրք|автор=Большаков В. О.|заглавие= История Халифата|ответственный= |ссылка= http://gumilevica.kulichki.net/HOC/hoc24.htm#hoc24para02|место= М.|издательство= Вост. лит.|год= 2000|том= 2|страниц= |страницы= 122|isbn= |ref=}}</ref>.
|