«Մասնակից:Season4summer/Ավազարկղ 2»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 32.
Էռնեստ Ռեզերֆորդը մահացել է 1937թ․ հոկտեմբերի19–ին օղակված ճողվածքի անսպասելի հիվանդության պատճառով արված անհետաձգելի վիրահատությունից չորս օր անց՝ 66 տարեկան հասակում (չնայած իր ծնողները ապրել են մինչև 90 տարի)<ref name="kapitsa19384">(Капица, 1938)</ref>։ Նա թաղված է [[Ուեստմինստերյան աբբայություն|Ուեստմինստերյան աբբայությունում]], [[Իսահակ Նյուտոն|Նյուտոնի]], [[Չարլզ Դարվին|Դարվինի]] և [[Մայքլ Ֆարադեյ|Ֆարադեյի]] գերեզմանների կողքին<ref>http://to-name.ru/biography/ernest-rezerford.htm — Эрнест Резерфорд. Биография</ref><ref>{{cite web|url=http://www.scoop.co.nz/stories/SC0710/S00029.htm|title=New Zealand Scientists Part of Nobel Award|last=|first=|date=16 October 2007|publisher=[[:en:Scoop (website)|Scoop]]|archiveurl=http://www.webcitation.org/696suoSK8|archivedate=2012-07-13|accessdate=2012-07-13}}{{ref-en}}</ref><ref>http://www.e-reading-lib.org/chapter.php/94407/110/Danin_-_Rezerford.html — Краткая хронология жизни и деятельности Эрнста Резерфорда</ref>։
=== Գիտական գործունեությունը ===
[[Պյոտր Կապիցա|Պ․ Լ․ Կապիցայի]] հիշողությունների համաձայն Ռեզերֆորդը եղել է ֆիզիկայի անգլիական փորձարարական դպրոցի վառ ներկայացուցիչներից (այս դպրոցը ի տարբերություն փորձարարների «գերմանական»՝ գոյություն ունեցող տեսություններից բխող և փորձերի միջոցով դրանց ապացուցելու ձգտող դպրոցի՝ ձգտում էր հասկանալ ֆիզիկական երևույթների բացահայտմուն և ստուգմը)։ Նա քիչ էր օգտվում բանաձևերից և քիչ էր դիմում մաթեմատիկային, սակայն, նա հանճարեղ փորձարար էր, այդ իմաստով հիշեցնելով Ֆարադեյին<ref name="kapitsa19385" />։ Կապիցայի կողմից Ռեզերֆորդի՝ որպես փորձարարի մասին, նշված կարևորագույն հատկանիշներից էր նրա հետևողականությունը։ Մասնավորապես, դրա շնորհիվ նա բացահայտեց տեսության էմանացիան, նկատելով տարբերություններ իոնիզացիայի չափման էլեկտրոդիտակի ցուցանիշներում, սարքի դռան բաց և փակ լինելու դեպքում օդի հոսքը ծածկելով <ref name="kapitsa19385" />։
Другой пример — открытие Резерфордом искусственной трансмутации элементов, когда облучение ядер азота в воздухе альфа-частицами сопровождалось появлением высокоэнергичных частиц (протонов), имевших больший пробег, но очень редких<ref name="kapitsa19385" />.
Резерфорд написал и опубликовал три тома работ. Все они носят экспериментальный характер.
1904 год — «Радиоактивность».
1905 год — «Радиоактивные превращения».
1930 год — «Излучения радиоактивных веществ» (в соавторстве с [[Чедвик, Джеймс|Дж. Чедвиком]] и [[Эллис, Чарлз Драммонд|Ч. Эллисом]]).
| |||