«Ռադիոտեխնիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

== Պատմություն ==

 

[[Ալեքսանդր Ստեպանովիչ Պոպով|Ալեքսանդր Պոպովը]] և [[Գուլիելմո Մարկոնի]]ն, զարգացնելով Հերցի փորձերը և օգտագործելով ռեզոնանսի վերաբերյալ նորվեգացի ֆիզիկոս Վ․ Ֆ․ Կ․ Բյերկնեսի, Ու․ Թոմսոնի և ուրիշների ուսումնասիրությունները, լուծեցին էլեկտրամագնիսական ալիքների ոգնությամբ անթել կապի (գործնական մեծ արժեք ներկայացնող) խնդիրը՝ հիմնադրելով տեխնիկայի նոր ճյուղ («անթել հեռագրություն»)։ Ռադիոտեխնիկաի զարգացման հետագա ընթացքը բնորոշվում է «անթել հեռագրության» գործիքների կատարելագործմամբ, մարող տատանումներից՝ չմարողներին անցումով։ Ռադիոտեխնիկաի զարգացումը սկզբունքորեն նոր հիմքերի վրա դրվեց [[էլեկտրոնային լամպ]]ի հայտնագործմամբ։

 

 

Ռադիոտեխնիկայի զարգացման մեջ մեծ ավանդ են ներդրել սովետական գիտնականներ [[Միխայիլ Բոնչ-Բրուևիչ]]ը, [[Նիկոլայ Պապալեքսի]]ն, [[Լեոնիդ Մանդելշտամ]]ը, [[Միխայիլ Շուլեյկին]]ը, [[Աբրամ Իոֆֆե]]ն, [[Ակսել Բերգ]]ը, [[Ալեքսանդր Մինց]]ը և շատ ուրիշներ։ Ֆ․ Վուդվուրդի, Վլադիմիր Կոտելնիկովի, Ալեքսանդր Խարկևիչի և ուրիշների աշխատանքները աղմուկների առկայությամբ ազդանշանների ընդունման նոր՝ վիճակագրական ուղղություն զարգացրին։