«Արձակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Դասական նովելի բնորոշ կառուցվածքն է՝ հանգույց, գագաթնակետ, հանգուցալուծում։ Նովելին բնորոշ են գործողությունների արագ զարգացումն ու անսպասելի, կտրուկ վախճանը։ 19-րդ դարի սկզբի ռոմանտիկները նովելում գնահատում էին անսպասելի շրջադարձը, այսպես կոչված «պուանտը», որ [[Պոետիկա (Արիստոտել)|Արիստոտելի պոետիկայում]] համապատասխանում է ճանաչման կամ պերիպետիայի պահին։ Այս ամենի հետ կապված՝ [[Վիկտոր Շկլովսկի|Վիկտոր Շկլովսկին]] նշել է, որ երջանիկ, փոխադարձ սիրո նկարագրությունը չի ստեղծում նովել, վեջինիս համար անհրաժեշտ է սեր, որը հանդիպում է խոչընդոտների. «Ա-ն սիրում է Բ-ին, Բ-ն չի սիրում Ա-ին, երբ Բ-ն սիրահարվում է Ա-ին, Ա֊- արդեն էլ չէր սիրում Բ-ին»<ref>[http://opojaz.ru/shklovsky/strojenie_rasskaza.html Виктор Шкловский. «Строение рассказа и романа»]</ref>։

 

=== Ակնարկ ===