«Դեյվիդ Հերբերթ Լոուրենս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գրող}}
'''Դեյվիդ Հերբերթ Լոուրենս''' ({{ԱԾ}}), [[անգլիա]]ցի գրող։ «Սպիտակ սիրամարգը» ([[1911]]), [[Որդիներ և սիրեկաններ (վեպ)|«Որդիներ ու սիրեկաններ»]] ([[1913]]), «Ծիածան» ([[1915]]) և այլ [[ռեալիստ]]ական վեպերում ԼոուրենսԼոուրենսը սոցիալական թշվառության պատճառը համարում է մարդու և բնության կապը խզող մեխանիկական քաղաքակրթությունը։ Նրան բնորոշ է հետաքրքրությունը անհատի «մասնավոր կեցության» նկատմամբ («Սիրահարված կանայք», [[1920]], «Կենգուրու», [[1923]])։
 
Իր ունեցած հայացքների պատճառով Լոուրենսն ունեցել է նաև թշնամիներ ու հաճախակի ենթարկվել քննադատության․ նրա ստեղծագործական աշխատանքը հաճախ ներկայացվել է խեղաթյուրված։ Իր կյանքի երկրորդ կեսը գրողն անցկացրելնանցկացրել է աքսորի կամ, ինչպես ինքն է ասել, վայրի ուխտագնացության մեջ։ Իսկ մահանալիս նա վայելել է ոչ ավելին, քան պոռնոգրականության վարպետի համբավ, որն իր տաղանդի զգալի մասն ուղղակի վատնել է։
 
=== Կյանքի վաղ շրջանշրջանը ===
Դեյվիդ Լոուրենսը եղել է իր ծնողների՝ հանքափոր Բրինսլի Կոլիերիի և նախկին ուսուցչուհի Լիդիայի (օրիորդական ազգանունը՝ Բիըրդսոլ) չորրորդ երեխան։ Ընտանիքի ֆինանսական դժվարությունների պատճառով նրա մայրը ստիպված է լինում բանվորություն անել ժանյակների գործարանում։ Լոուրենսի մանկության վաղ տարիներն անցել են Նոթինգեմփշիր կոմսության Իսթվուդ քաղաքում։ Վիկտորիա փողոցի 8 հասցեում գտնվող տունը, ուր ծնվել է գրողը, այժմ ծառայում է որպես Դեյվիդ Հերբերթ Լոուրենսի տուն-թանգարան։
 
=== ՎեպերՎեպերը ===
Լոուրենսին թերևս մեծ համբավ են բերել [[Որդիներ և սիրեկաններ (վեպ)|"Որդիներ և սիրեկաններ"]], "Ծիածանը" և [[Սիրահարված կանայք (վեպ)|"Սիրահարված կանայք"]] վեպերը։ Իր այս գործերում հեղինակը փորձում է փնտրել և գտնել կյանք արդյունաբերական միջավայրի մեջ։ Նրան մշտապես հուզում է նման միջավայրում առկա հարաբերությունների բնույթը։ Իրատես լինելով հանդերձ՝ Լոուրենսն իր հերոսների մեջ մարմնավորում է իր անձի իր փիլիսոփայությունը։ Սեռական կյանքի խիստ պատկերավոր ներկայացումնարտացոլումը իր նրա ստեղծագործություններում ցնցող ազդեցություն է ունեցել 20-րդ դարի գրականության մեջ․ նրադրա արմատներում ընկած է եղելեն անձնական մտածողությունն ու գոյը։
 
Լոուրենսի ավելի ուշ շրջանի վեպերից են "Սբ․ Մոուրը", "Կույսը և Գնչունգնչուն", "Փախուստի դիմած աքաղաղը"։
 
=== ՆովելներՆովելները ===
 
Լոուրենսի առավել հայտնի նովելներից են "Կապիտանի տիկնիկը", "Աղվեսը", "Զատիկը", "Քրիզանթեմի բույրը", "Արքայադուստրը", "Ճոճվող ձին շահողը", "Ծնունդ առնող երազներ" և "Կինը, որըոր փախավ ձիով" (գրողի մահից հետո "Կույսը և գնչուն" հրատարակվել է պատմվածքի տեսքով) գործերը։ Բարձր գնահատականի է արժանացել հատկապես 1914թ․ լույս տեսած "ՊրուսիացիՊրուսացի սպան և այլ պատմվածքներ" ժողովածուն։ "Կինը, որըոր փախավ և այլ պատմվածքներ" ժողովածուում հեղինակը զարգացնում է առաջնորդության թեման, որն արծարծվում է նաև այլ վեպերում, ինչպիսիք են, օրինակ, "Փետրազարդ օձը" և "Ֆեննին ու Էննին"։
 
== ՊոեզիաՊոեզիան ==
Արձակ գործերից բացի, Լոուրենսը հեղինակ է նաև 800 չափածո ստեղծագործության․ստեղծագործություն․ նրանցդրանց մեսմեծ մասը կարճ բանաստեղծություններ են։
 
Լոուրենսն այս ձևաչափում սկսել է ստեղծագործել 1904թ․1904-ից․ իրնրա վաղ շրջանի բանաստեղծություններից երկուաը՝ "Հին երազներն" ու "Ծնունդ առնող երազները", հրապարակվելհրատարակվել են ''The English Review'' պարբերականում։
 
== Ծանոթագրություններ ==