Բախի կենսագրությունը պայմանականորեն բաժանում են երեք շրջանի, առաջին՝ ուսման տարիներ ([[1695]]-[[1700]] թվականներին՝ Օրդրուֆում[[Օրդրուֆ]]ում, [[1700]]-[[1703]] թվականներին՝ Լյունեբուրգում[[Լյունեբուրգ]]ում)։
Բախը Թյուրինգիայի[[Թյուրինգիա]]յի Բախերի տոհմից է, որը 16-18-րդ դարերի ընթաց քում տվել է երաժիշտների մի քանի սերունդ։ Ծնվել է երաժշտի ընտանիքում (հայրը՝ [[Ամբրոզիոս Բախ]])։ Երբ Յոհան Սեբաստիան Բախը 9 տարեկան էր, մահացավ մայրը, իսկ մեկ տարի անց մահացավ հայրը։ Տղային իր մոտ վերցրեց ավագ եղբայրը՝ Իոգանն Կրիստոֆը։ 15 տարեկանում Բախը տեղափոխվում է [[Լյունեբուրգ]], որտեղ 1700-1703 թթ. սովորել է Սուրբ Միքայել վոկալ դպրոցում։ Ուսման ընթացքում այցելել է այն ժամանակվա Գերմանիայի[[Գերմանիա]]յի ամենամեծ քաղաքը՝ [[Համբուրգ]], որտեղ նա հնարավորություն է ունեցել ծանոթանալու իր ժամանակի երաժիշտների աշխատանքի հետ։
Բացառիկ օժտվածության և աշխատասիրության շնորհիվ արդեն վաղ հասակում վարժ նվագել է երգեհոն, ջութակ և կլավիր, ուսումնասիրել և յուրացրել եվրոպական երաժշտական արվեստի տարբեր ոճեր։ Երկրորդ շրջանը (1703-1723) ստեղծագործական հասուն տարիներն են։ 1703-ին որպես պալատական ջութակահար աշխատել է Վայմարում[[Վայմար]]ում, 1703-1707-ին՝ երգեհոնահար Առնշտադում։[[Առնշտադ]]ում։ Մյուլհաուզենի եկեղեցում աշխատելուց հետո ([[1707]]) 15 տարի՝ Վայմարում[[Վայմար]]ում (1708-1717) և Կյոտենում (1717-1723) եղել է պալատական երաժիշտ, ստեղծել երգեհոնի, կլավիրի և վոկալ բազմաթիվ երկեր։
Երրորդ շրջանը (1723-1750) կոմպոզիտորի ստեղծագործա կան ամենաբեղուն տարիներն են․ որպես խմբավար և ուսուցիչ աշխատել է Լայպցիգի[[Լայպցիգ]]ի Ս․ Թովմաս եկեղեցում և նրան կից դպրոցում, միևնույն ժամանակ ղեկավարել ուսանողական «Երաժշտական կոլեգիան»: Մեծ մասամբ այդ շրջանում են ստեղծվել Բախի մոնումենտալ երկերը (կանտատներ[[կանտատ]]ներ, մեսսաներ[[մեսսա]]ներ, պասսիոններ[[պասսիոն]]ներ ևն)։
