'''Հեռախոս''', ձայն [[Հեռախոսային կապը Հայաստանում|հեռախոսային կապ]]ի համակարգի մեջ մտնող սարք, որը ծառայում է ձայնային ինֆորմացիայի հաղորդման և ընդունման համար։ Բաղկացած է խոսելու ԲարձրախոԲարձրախոս|միկրոֆոն,Լսափողակ|լսափ,,լսափող |Տրանսֆորմատոր|հեռախոսային տրանսֆորմատոր, բալանսային կոնտուր) և կանչող զանգ, համարահավաքիչ սարքերից ու կոմուտացիոն հարմարանքից։ Հեռախոսային ապարատի անցումը կանչ ընդունող վիճակից խոսակցություն վարելու վիճակին կատարվում է լծակային փոխանջատիչի միջոցով։ Գոյություն ունեն կենտրոնական և տեղական մարտկոցով հեռախոսային ապարատներ, որոնք տարբերվում են միկրոֆոնային շղթայի սնման եղանակով։ Հեռախոսային ապարատ կիրառվում է գյուղական կապի հեռախոսային ապարատներում՝ կանչի և ավարտի ազդանշաններ ուղարկելու համար։ Գրգռում է 18—21 Հերց|հց]] հաճախականության, 60—7 լարման և 3,8 վատ հզորության փոփոխական հոսանք։ Լինում են երկու տեսակի, երկու անշարժ [ուղղանկյուն աձևուղղանկյունաձև մագնիսներով, պտտվող Խարիսխով էլեկտրական|խարիսխ]]ովխարիսխով (փաթույթով), ռեդուկտորով ու հոսանքահան զսպանակներով իևդուկտոր և անշարժ խարիսխով փաթույթով ու պտտվող օղակաձև բազմաբևեռ մագնիսով ինդուկտոր։ Հոսանքի անհրաժեշտ հաճախականությունը ձեռք է բերվում բռնակի պտտման 3—3,5 պտ/վրկ հաճախականության դեպքում։ Տեղական սխեմայով աշխատող հեռախոսային ապարատի լսափողում լսվում է սեփական խոսակցությունը, հակատեղական սխեմայով աշխատող հեռախոսային ապարատում միջոցներ են ձեռք առնված լսափողում սեփական խոսակցության և տեղական աղմուկների թուլացման համար։ Փոփոխական սխեմայով աշխատող հեռախոսային ապարատում հաղորդման ժամանակ գծին միացվում է միկրոֆոնը, իսկ ընդունման ժամանակ՝ լսափողը։
