«Արմատ (մաթեմատիկա)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Անալոգիական խնդիրներ և մեթոդներ հանդիպում ենք հին չինական «Մաթեմատիկան ինը գրքերի մեջ»{{sfn |История математики|1970-1972|loc=Том I, С. 169-171. }}: Հին հույները կատարել են կարևոր հայտնագործություն. <math>\sqrt{2}</math>-ը [[Իռացիոնալ թիվ|իռացիոնալ]] թիվ է։ Մանրամասն ուսումնասիրություններ է իրականացրել [[Տետետ Աթենացի]]ն (մ .թ. ա. 4-րդ դար) և բացահայտել է, որ եթե արմատը բնական թվից դուրս չի գալիս ամբողջությամբ, ապա դրա արժեքը իռացիոնալ է<ref>{{ռուսերեն գիրք|автор=Башмакова И. Г.|заглавие=Становление алгебры (из истории математических идей)|место=М.|издательство=Знание|год=1979|серия=Новое в жизни, науке, технике. Математика, кибернетика, № 9|страницы=23. }}</ref>:

 

 

Ցանկացած աստիճանի արմատի հանման գործողության ալգորիթմը ցանկացած թվից զարգացրել են հնդկացի և իսլամիստ մաթեմատիկոսները, որոնք դրանք բարելավել են միջնադարյան [[Եվրոպա]]յում: [[Նիկոլայ Օրեմ]]ը ([[14-րդ դար]]) առաջինն է մեկնաբանել{{sfn |История математики|1970-1972|loc=Том I, С. 275-276. }} <math>n</math>-րդ աստիճանի արմատի տեղադրումը <math>\frac{1}{n}</math> տեսքով։