'''Մուհամմեդ Ալի Ջիննա''' ([[1876]]—[[1948]]), [[Հնդկաստան]]ի և [[Պակիստան]]ի քաղաքական գործիչ։ [[1906]]-ից՝ թվականից՝ [[Հնդկական ազգային կոնգրես]]ի (ՏԱԿ) անդամ, [[1912]]-ից թվականից միաժամանակ մասնակցել է Մուսուլմանական լիգայի գործունեությանը ([[1934]]-ից՝ թվականից՝ առաջնորդը)։ [[1921]]-ին թվականին դուրս է եկել ՀԱԿ-ից։ Հանդես է եկել Հնդկաստանին անկախություն տալու պահանջով, սակայն նրա ամբողջ գործունեությունն ուղղված էր իսլամադավան վերնախավի շահերի պաշտպանությանը։ Ջիննան Հնդկաստանում «երկու ազգի»՝ հնդուիստների և իսլամադավանների գոյության տեսության հիմնադիրներից էր։ [[1940]]-ին թվականին Ջիննայի գլխավորությամբ Մուսուլմանական լիգան առաջ է քաշել Հնդկաստանից մուսուլմանաբնակ շրջաններն անջատելու և առանձին պետություն ստեղծելու պահանջ։ Միասնական Հնդկաստանի բաժանումից ([[1947]]) հետո եղել է Պակիստանի գեներալ-նահանգապետը։
Պակիստանում Ջիննային համարում են պետության ստեղծող, կոչում են «մեծ առաջնորդ և «ազգի հայր»։
