«Հովհաննես Քաջազնունի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 259.
Այն, ինչ կենդանի է իմ մեջ, ուժեղ է, կրքոտ, փնտրող, տառապող, մեկ զգացմունքի մեջ է՝ սիրո։ Ես հիմա հասկանում եմ այն սարսափելի ուժը, որ մտել է իմ մեջ։ Խլեք ինձնից այդ զգացումը, և խլած կլինեք ամեն բան, որ ես ունեմ։</blockquote>
 
[[Պատկեր:Hovhannes-Kajaznouni-children.jpg|800px|մինի|Հովհաննես Քաջազնունու զավակները|center]]Քաջազնունին ուներ 4 որդի ու 2 դուստր։ Ավագը Անահիտ դուստրն էր, ում անունը ծննդյան ժամանակ դրել էին Հրաչյա, սակայն աղջիկը հետագայում վերցնում է Անահիտ անունը։ Երկրորդը Արամն էր, հետո ծնվեցին Աշոտն ու Ռուբենը (երկվորյակներ), Կարենը, Մարգարիտը<ref name="nakhsh"/>։ 1914 թվականին-ին, ավագ երեք որդիները պատանի հասկում կամավոր մեկնեցին ռազմաճակատ։ռազմաճակատ երբ սկսվել էր առաջին աշխարհամարտը։ Փոքրը՝ Կարենը, դեռ շատ փոքր էրէր։ Աշոտ Քաջազնունին 1918 թվականի մայիսին մասնակցել է Ղարաքիլիսայի ճակատամարտին, ապա՝ ռազմիկների հետ նահանջել են մինչև Արցախ և Ավետարանոց (Չանախչի) գյուղ, որտեղ նրանց շրջափակել են թուրքերն ու տեղի գյուղացիների դավաճանության արդյունքում գրավել են այն և կոտորել դեռ։բոլորին։
 
1919-ի ապրիլի 30-ին ավագ դստերը՝ Հրաչյային, գրում է.
Տող 265.
Արամը վիրավորված է երկու անգամ, բայց բժշկվել է։ Ռուբենը չի ունեցել բախտ ու պատիվ հայրենիքի համար վերք ստանալու։</blockquote>
 
Արամ Քաջազնունին երկու անգամ վիրավորվելուց հետո, զոհվել է 1920 թվականի ամռանը Զանգիբասարում (այժմ Մասիս)՝ հայերի և թաթարների միջև տեղի ունեցած ընդհարումների ընթացքում։<ref name="nakhsh"/> Ռուբենը սպանվել է գերության մեջ։<ref name="hayazg"/> Ռուբեն Քաջազնունին գերվել է Կարսում՝ երբ թուրքերը գրավեցին քաղաքը 1920 թվականի աշնանը ու զոհվել գերության մեջ:
Արամը զոհվել է Զանգիբասարի կռիվներում, Աշոտը զոհվել է [[Ղարաքիլիսայի ճակատամարտ]]ում։<ref name="nakhsh"/> Ռուբենը սպանվել է գերության մեջ։<ref name="hayazg"/>
 
== Երկեր ==