'''Անտիոքոս III Մեծ''' ([[մ.թ.ա. 242]]-[[մ.թ.ա. 187]]), [[Սելևկյանների կայսրություն|Սելևկյանների կայսրության]] թագավոր [[մ.թ.ա. 223]]-ից։ [[Սելևկոս II Կալինիկոս]] թագավորի որդին և հաջորդը։ Ճնշեց [[Մարաստան]]ի, [[Պարսկաստան]]ի և [[Փոքր Ասիա]]յի սատրապների ապստամբությունները։ [[Մ.թ.ա. 219]]-ին թվականին [[Պտղոմեոսներ]]ից նվաճեց [[Կղեսուր]]ը, [[Փյունիկիա]]ն և [[Պաղեստին]]ը, բայց [[մ.թ.ա. 217]]-ին, պարտվելով նրանցից, հարկադրված էր ետ վերադարձնել դրանք։ Մ.թ.ա. 212-ին նվաճեց [[Ծոփք]]ի հայկական թագավորությունը։ Ծոփքի [[Շավարշ I (Ծոփքի թագավոր)|Քսերքսես]] թագավորի հավատարմությունը շահելու համար իր քույր [[Անտիոքիս]]ին կնության տվեց նրան։ Սակայն նպատակին չհասնելով՝ նույն Անտիոքոսիսի միջոցով թունավորեց Քսերքսեսին։ [[Մ.թ.ա. 212]]-[[մ.թ.ա. 205]]-ին թվականին Անտիոքոսը հաղթական արշավանքով հասավ [[Հնդկաստան]]` հնազանդեցնելով [[Պարթևաստան]]ը և [[Բակտրիա]]ն։ Արևելյան այս արշավանքի համար ստացավ ''Մեծ'' պատվանունը։ Մինչև [[մ.թ.ա. 200]] Անտիոքոսը վերանվաճեց Պաղեստինը և [[Հայաստան]]ը։ [[Ստրաբոն]]ի վկայությամբ, Անտիոքոսը Հայաստանի ստրատեգոսներ կարգեց [[Արտաշես Ա]]-ին և [[Զարեհ]]ին։ Փոքր Ասիայի քաղաքների և [[Թրակիա]]յի համար Անտիոքոսը պատերազմներ մղեց [[Պերգամոն]]ի [[Եվմենոս II]] թագավորի դեմ։ [[Մագնեսիայի ճակատամարտ]]ում [[մ.թ.ա. 190]] ծանր պարտություն կրեց հռոմեացիներից և [[Ապամեայի պայմանագիր|Ապամեայի պայմանագրով]] [[մ.թ.ա. 188]] թվականին հրաժարվեց [[Տավրոս]]ի լեռներից արևմուտք ընկած փոքրասիական հողերից և [[Միջերկրական ծով]]ում նավատորմ ունենալու իրավունքից` վճարելով խոշոր ռազմատուգանք։ Սելևկյանների պետությունը անկում ապրեց։ Նրանից անջատվեցին [[Մեծ Հայք]]ը և [[Ծոփք]]ը, որտեղ ստեղծվեցին անկախ թագավորություններ։
