«Գևորգ Ե Սուրենյանց (Տփղիսեցի)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սովորել է Թիֆլիսի դասական գիմնազիայում (1865–681865–1868)։ Ձեռնադրվել է վարդապետ՝ [[1872]] թվականին, եպիսկոպոս՝ [[1882]] թվականին։ [[1874]]-ին թվականին նշանակվել է [[Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարան]]ի ուսուցիչ, [[1875]] թվականին՝ [[Արցախ]]ի թեմի առաջնորդ և դպրոցների տեսուչ։ [[1877]] թվականին ստանձնել է [[Սուրբ Թովմա առաքյալ վանք (Ագուլիս)|Ագուլիսի Սբ. Թովմա առաքյալ վանքի]] վանահայրությունը, [[1878]]-ից՝ թվականից՝ առաջնորդական փոխանորդ [[Ալեքսանդրապոլ]]ում, [[1881]]-ին թվականին նշանակվել է [[Երևան]]ի փոխթեմակալ։ [[1886]]-ից՝ [[Աստրախան]]ի թեմի առաջնորդ։ [[1894]]-ին թվականին նշանակվել է [[Վրաստան]]ի թեմի առաջնորդ։ [[1907]] թ. նշանակվել է կաթողիկոսական տեղապահ, [[1911]] թ.՝ ընտրվել կաթողիկոս։ [[1912]]-ին թվականին, երբ [[Հայկական հարց]]ը վերստին մտնում է միջազգային դիվանագիտության օրակարգ, նրա նախաձեռնությամբ կազմվել է [[Հայ ազգային պատվիրակություն]]ը ([[Պողոս Նուբար]]ի ղեկավարությամբ), որի վրա դրված էր [[Հայ դատ]]ը եվրոպական կառավարությունների առջև պաշտպանելու առաքելությունը։