«Բրիտանական անգլերեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Անգլերենը արևմտյան [[Գերմանական լեզուներ|գերմանական լեզու]] է, որը սկզբնավորվել է անգլոֆրիզիան բարբառից։ Այս բարբառը [[Մեծ Բրիտանիա|Բրիտանիա]] է ներթափանցել գերմանական ցեղերի միջոցով, այժմյան [[Գերմանիա]]յի հյուսիս-արևմուտքի և հյուսիսային [[Նիդերլանդներ]]ի տարածքից։ Այդ ժամանակ տեղի բնակչությունը խոսում էր հասարակ բրիտոնիկ լեզվով, որի վրա մեծ ազդեցություն ուներ հռոմեական օկուպացիան։ Այս լեզուների խումբը ([[Վալլիերեն]], Cornish, Cumbric) անգլերենի հետ կողք կողքի շարունակել են գոյություն ունենալ մինչև արդի ժամանակաշրջան, բայց գերմանական լեզուներից դրանց հեռվության պատճառով անգլերենի վրա ազդեցությունը նշանակալիորեն փոքր էր։ Սակայն ազդեցության աստիճանը մնում է վիճարկելի և վերջերս առաջ է քաշվել մի պնդում, ըստ որի քերականական ազդեցությունը անգլերենի և այլ արևմտյան գերմանական լեզուների միջև էական նորարարությունների հիմքն է։է<ref>English and Welsh, 1955 J. R. R. Tolkien, տես նաև ծանոթագրություններ Brittonicisms in English</ref>: Սկզբնապես հին անգլերենը եղել է բազմազան բարբառների խումբ՝ այսպիսով արտացոլելով Անգլիայի անգլոսաքսոնական թագավորության խառը ծագումը։ Այս բարբառներից մեկը՝ ուշ արևմտյան սաքսոներենը, ի վերջո դարձել է գերակշռող։ Բնօրինակ հին անգլերենը այնուհետև ազդեցության է ենթարկվել երկու արշավանքների պատճառով. առաջինը եղել է գերմանական [[լեզվաընտանիք]]ի սկանդինավիան ճյուղի լեզվակիրների կողմից, ովքեր VIII և IX դարերում նվաճել և գաղութացրել են Բրիտանիայի որոշ մասերը, իսկ երկրորդը XI դարում եղել են Նորմանները, որոնք խոսում էին հին նորմաներեն և որի արդյունքում ի վերջո զարգացել է անգլերենի նոր տեսակ, որը կոչվել է անգլոնորմանական։ Այս երկու արշավանքները անգլերենին ստիպել են դառնալ որոշ չափով «խառնուրդ» լեզու (սակայն այն երբեք բառի բուն իմաստով չի եղել իրապես «խառնուրդ» լեզու։ Խառնուրդ լեզուները ի հայտ են գալիս տարբեր լեզուների լեզվակիրների միասին ապրելու դեպքում, որոնք էլ հենց հիմնական շփման համար զարգացնում են հիբրիդ լեզու)։ Ինչքան անգլերենը խոսակցական, քարացած և նկարագրական լեզու է, այնքան այն անգլոսաքսոնական արմատներ ունի։ Ինչքան այն ինտելեկտուալ և աբստրակտ լեզու է, այնքան այն պարունակում է [[Լատիներեն|լատինական]] և [[Ֆրանսերեն|ֆրանսիական]] ազդեցություն։

Անգլիական բարբառների վերջին ծավալուն հետազոտությունից հետո ([[1949]]–[[1950]]) [[Լիդսի համալսարան]]ը սկսել է նոր պրոյեկտ։ [[2007]] թվականի մայիսին արվեստների և հումանիտար հետազոտությունների խորհուրդը դրամաշնորհ է հատկացրել Լիդսի համալսարանի [[Լեզվաբանություն|լեզվաբանության]] և [[Հնչյունաբանություն|հնչյունաբանության]] [[պրոֆեսոր]] Սալի Ջոնսոնի գլխավորած խմբին՝ հետազոտելու բրիտանական [[բարբառ]]ները։ները<ref>[http://www.personal.leeds.ac.uk/~smlsaj/ Professor Sally Johnson] biography on the [[Leeds University]] website</ref><ref name=MEO>[http://reporter.leeds.ac.uk/press_releases/current/voices.htm Mapping the English language—from cockney to Orkney], [[Leeds University]] website, 25 May 2007.</ref>:

Անգլերենի այն տարբերակը, որը հիմնականում ասոցացվում է Անգլիայի հարավի բարձր հասարակության հետ, կոչվում է «'''ստացված արտասանություն»''' (անգլ.՝ Received Pronunciation) (RP).<ref name=fowler>{{cite news |last=Fowler |first=H.W. |editor=R.W. Birchfield |title=Fowler's Modern English Usage |work= |pages= |language= |publisher=Oxford University Press |year=1996 |url= |accessdate= }}</ref>: Այն ծագել է վաղ արդի ժամանակահատվածում [[Լոնդոն]]ի հարավային բարբառների և կենտրոնական մասի բարբառների միախառնումից<ref name=fowler/> և հաճախ օգտագործվում է որպես արտասահմանցիներին անգլերեն սովորեցնելու մոդել։<ref name=fowler/> Չնայած, որ [[Անգլիա]]ձի այլ վայրերում բնակվողները կարող են չխոսել ստացված արտասանությամբ, այն այժմ ավելի շուտ բարձր դասի բարբառ է, քան տեղական։ Ստացված արտասանությունը հաճախ անվանվում է նաև «'''թագուհու (թագավորի) անգլերեն'''», «շքեղ» կամ «'''BBC անգլերեն'''», քանի որ սա ի սկզբանե անգլերենի այն տարբերակն է, որը կիրառվել է հեռուստատեսության և ռադիոյի եթերում, չնայած այսօր կարելի է լսել մի շարք տարբեր արտասանություններ։ Բրիտոնների մոտ 2 տոկոսը խոսում են ստացված արտասանությամբ<ref>[http://www.bl.uk/learning/langlit/sounds/case-studies/received-pronunciation/ Learning: Language & Literature: Sounds Familiar?: Case studies: Received Pronunciation] [[British Library]]</ref> և այն բավականին զգալի զարգացում ունի վերջին 40 տարիների ընթացքում։