«Գնել Գրիգորյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գնել Գրիգորյանը ծնվել է [[1947]] թ. [[դեկտեմբեր]]ի [[29]] - ին [[Կոտայքի մարզ]]իի [[Կոտայք (գյուղ)|Կոտայք գյուղում]]։ [[1963]] թ. ավարտելով տեղի միջնակարգ դպրոցը՝ ընդունվել է [[Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան|Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտինստիտուտի]]ի պատմության ֆակուլտետը։ [[1967]] թ. ավարտել է վերոնշյալ ինստիտուտը, ապա զորակոչվել խորհրդային բանակ։ [[1969]] թ. [[հունվար]]ի [[16]] - ից աշխատանքի է անցել [[ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտ]]ում, մասնագիտացել միջնադարյան Հայաստանի պատմության հարցերով։ [[1982]] թ. պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն՝ «Տարոնի Բագրատունիների ֆեոդալական իշխանությունը IX - X դդ.» թեմայով։ [[1984]] թ. նշանակվել է ավագ գիտաշխատողի պաշտոնում։ [[2002]] թ. դարձել է [[ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտ]]ի գիտական հարցերի գծով փոխտնօրեն։ Գնել Գրիգորյանը Հայոց և Համաշխարհային պատմություն է դասավանդել [[Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան (Էջմիածին)|Սուրբ Էջմիածնի Գևորգյան հոգևոր ճեմարանճեմարանում]]ում, [[Սևանի Վազգենյան դպրանոց]]ում և հանրապետության այլ բուհերում։ Վախճանվել է 2008 թ. [[Երևան]]ում։

Ուսումնասիրությունը նվիրված է զարգացած միջնադարյան Հայաստանի պետական կարևոր կազմավորումներից մեկի պատմությանը։ Աշխատությունում լուսաբանվում են ոչ միայն Տարոնի և հայկական այլ իշխանությունների, այլև հարևան երկրների՝ Արաբական խալիֆայության և Բյուզանդական կայսրության հետ հայկական այդ իշխանությունների ունեցած հարաբերություններին առնչվող կարևորագույն հարցեր։

* «Նվիրատվություններ Անիի եկեղեցիներին ու վանքերին X - XIV դդ.», Ս. Էջմիածին, 2002։

Աշխատությունում Գնել Գրիգորյանը կիրառել է հարցի լուսաբանման այնպիսի մոտեցում, որի շնորհիվ որոշակի են դառնում հոգևոր մարմինների կալվածքների վերաբերյալ պատկերացումները, բացահայտվում նվիրատվությունների շարժընթացը, ցույց տրվում կալվածքների կառուցվածքն ու նշանակությունը, եկամտաբերությունը, գները, դրանց նկատմամբ իրավունքի հիմնական ձևերը և այլն։ Համակողմանի քննության են առնվում նվիրատվությունների արժեքն ու կառուցվածքը, նվիրատուների սոցիալական կազմը։ Այդ առումով սույն մենագրությունը հայ միջնադարագիտության բնագավառում եզակի է։

== Արտաքին հղումներ ==