«Հովհաննես Պողոս I»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 5.
[[Քահանա|Քահանա]] է եղել 1935 թվականից, [[եպիսկոպոս]]՝ 1958 թվականից: Կարդինալ է կարգվել [[Պավլով VI]]-ի կողմից: Նախքան Վենետիկի պատրիարքն ընտրվելը եկեղեցական [[Քաղաքականություն|քաղաքականության]] հետ կապված չի եղել: Ընտրություններից մեկ ամիս անց նրա հանկարծակի մահը (1605 թվականից սկսած ամենակարճ պոնտատեատը)[ուշադրություն]] հրավիրեց նրա անձնական որակների վրա, որոնք ասոցացվում էին պարզության, ժողովրդավարության և պապական հաստատության նորացման հետ։ Պապին անվանում էին «ժպտացող պապ» (իտալերեն՝ Papa del Sorriso), «անհայտ պապ»:
==Ճանապարհի սկիզբը==
Ծնվել է շինարար բանավորի [[Ընտանիք|ընտանիքում]], որն իրեն [[Սոցիալիզմ|սոցիալիստ]] էր համարում: Երիտասարդ [[Ալբինո Լուչիանի|Ալբինո Լուչիանին]] սկզբում սովորել է [[Ֆելտրե|Ֆելտրերի]] հոգևոր սեմինարիայում, ապա տեղափոխվել է [[Բելունո|Բելունոի]] սեմինարիա:Նա ստացել է քահանաի սանի կոչում 1935 թվականի հուլիսի 7-ին, որից հետո տեղափոխվել է Գրիգորյան համալսարան, որտեղ ստացել է [[Աստվածաբանություն|աստվածաբանության]] դոկտորի աստիճան: Նրա Դոկտորական թեզը նվիրված էր կաթոլիկ աստվածաբան Անտոնիո Ռոսմինին (1797-1855), որի աշխատություններից մեկը՝ «Եկեղեցու յոթ պատուհասները», ընդգրկվել է արգելված գրքերի շարքում:
Պապ ընտրվելուց հետո Լուչիանին լրագրողներին պատմեց իր սիրելի գրողների մասին, որոնց թվում կարևոր տեղ էին զբաղեցնում [[Մարկ Տվեն]]<nowiki/>ը, [[Ֆրանչեսկո Պետրարկա]]<nowiki/>ն, [[Վալտեր Սքոթ]]<nowiki/>ը, [[Չարլզ Դիքենս]]<nowiki/>ը, Գիլբերտ Քիթ Չեստերտոնը: Հետաքրքիր է այն , որ Մարկ Տվենը աթեիստ էր,և ևս երկու հեղինակ այս ցուցակից բողոքական էին: Պետրարկան, չնայած կաթոլիկ էր,սակայն պապականությունը համեմատում էր հասարակած տան հետ:Միայն Չեստերտոնն էր իսկապես բարեպաշտ մարդ: Այսպիսով Հովհաննես Պողոսի I-ի գրական նախասիրությունները ամբողջովին չէին համապատասխանում կաթոլիկական կղերական շրջանակներին հարիր կարծրատիպերին, այդ պատճառով էլ դա բազմիցս տարբեր մեկնաբանությունների պատճառ է հանդիսացել:Լուչիանիի ընտրությունից մի քանի տարի առաջ,Լուչիանին մի գիրք հրատարակեց «Ամենահայտննիները» (Illustrissimi), որը պարունակում էր տարբեր գրողների և փիլիսոփաների երկխոսություններ,այդ թվում նաև Պինոկիոյինը (նրա սիրած կերպարը, ում նա աննդադար անդրադառնում էր իր քարոզների ժամանակ):
Լուչիանին խոսել է պատմական փողզիջման քաղաքականության դեմ որն առաջարկում էին իտալացի կոմունիստները: Աթեիզմի մասին նա ասել է, որ դրա ծագման պատճառներից մեկը կաթոլիկների խոսքերի և գործերի միջև հակասությունն է:
== Սեպտեմբերյան պապականություն==
| |||