«Ուոլթ Դիսնեյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 65.
=== «Silly Symphonies» ===
[[Պատկեր:Silly Symphony letters.png|մինի]]
Միկի Մաուսի սերիաների հետքերով գնալով՝ «Silly Symphonies» անվանմամբ կարճ երաժշտական սերիաները թղարկվեցին [[1929]] թվականին։ Առաջին սերիան՝ «The Skeleton Dance»-ը աբողջովինամբողջովին նկարվել և անիմացվել է Այվերքսի կողմից, ով նույնպես պատասխանատու էր Դիսնեյի՝ [[1928]] և [[1929]] թվականներին նկարված մուլտֆիլմերի գլխավորության համար։<ref>«Gabler» 2006, էջ 142</ref> Չնայծ երկու սերաներն էլ հաջողված էին՝ Դիսնեյ ստուդիա կարծեց, որ այն Փեթ Փոուրսից չի ստանում շահույթի իր ճիշտ չափաբաժինը։ [[1930]] թվականին Դիսնեյը ստորագրում է նոր համաձայնագիր «Columbia Pictures» ընկերության հետ։ Մուլտֆիլմերի բնօրինակնեի հիմքը երաժշտակա նորությունն էր։
 
Չնայած [[1932]] թվականին Միկի Մաուսն արդեն դարձել էր բավականին հայտնի կերպար՝ «Silly Symphonies»-ը հաջողության չէր հասել։ [[1931]] թվականի ապրիլի 31-ին Columbia Pictures ընկերությունը չեղարկեց Դիսնեյի հետ պայմանագիրը՝ United Artists-ով փոխարինվելու համար։<ref>http://www.waltdisney.org/content/walt-and-roy-sign-new-deal</ref> [[1932]] թվականի վերջին Հերբերթ Կալմուսը, ով հենց նոր էր վերջացրել իր աշխատանքը եռաշերտ առաջին նեխնոգունային տեսախցիկով, դիմեց Ուոլթին և համոզեց նրան վերաթողարկել նախկինում սև ու սպիտակ նկարած «Ծաղիկներ և ծառեր»-ը (Flowers and Trees) իր տեսախցիկով։ Թողարկումից հետո «Silly Symphonies»-ի հետագա բոլոր սերիները նույնպես թողարկվեցին գունավոր։ Բացի «Silly Symphonies»-ից, Դիսնեյը թողարկեց իր՝ բոլոր ժամանակների ամենահաջողված կարճ մուլտֆիլմը՝ «Երեք խոզուկները»։ Մուլտֆիլմը մնում էր կինոթատրոններում ամիսներ շարունակ։ Այն հատկանշական էր իր երգով՝ "Who's Afraid of the Big Bad Wolf"-ով, որը դարձավ Մեծ դեպրեսիայի հիմնը։<ref>http://blogs.disney.com/insider/</ref> Երեք խոզուկների հայտնիության պատճառը պատմության ուժի մեջ էր, որում Դիսնեյը հասկացավ, որ անիմացիոն ֆիլմերի հաջողությունը կախված է նրանից, որ պատմությունը պետք է գրավի հանդիսատեսին, այլ ոչ թե բաց թողնի հանդիսատեսին։ Այս գիտակցումը Դիսնեյին հանգեցրեց այլ նորարարությունների։