«Բայ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բայը, որպես բառ միշտ ածանցավոր է, քանի որ ունի ''ել'', ''ալ'' ածանցները։

Այն, ըստ կազմության, լինում է՝

Պարզ են այն բայերը, որոնք ել, ալ վերջավորություններից առաջ ընկած մասում չունեն որևէ բայական ածանց։ Ածանցավոր բայերը ել, ալ վերջավորությունից առաջ ընկած մասում ունեն ածանց։

Բայական ածանցներն են՝

Բայերը, որոնք խոնարհվելիս այս կամ այն չափով շեղվում են խոնարհման ընդհանուր կանոններից անվանվում են անկանոն բայեր: Հայերենում անկանոն են ''տալ, գալ, լալ, լինել, ուտել'' և այլն: Ըստ [[Մխիթար Սեբաստացի|Մխիթար Սեբաստացու]]՝ անկանոն են այն բայերը, որոնց խոնարհման ձևերում առկա է արմատի փոխարինում կամ ժամանակաձևի պակաս, կամ դեմքի պակաս. ըստ այդմ էլ այս հասկացության տակ ներառնված են արտուղի, պակասավոր և դիմազուրկ բայերը:<ref name=":022">{{Գիրք:Լեզվաբանական բառարան|14}}</ref>:

 

 

== Ծանոթագրություններ ==

<references />

[[Կատեգորիա:Խոսքի մասեր]]