Նա ծնվել է մի շինարարական աշխատողի [[Ընտանիք|ընտանիքում]], որը իրեն համարում էր սոցիալիստ: Երիտասարդ [[Ալբինո Լուչիանի|Ալբինո Լուչիանին]] առաջին անգամ ուսանել է Ֆելտեր սեմինարիայում, այնուհետև տեղափոխվել է Բելունո սեմինարիա: 1935 թ.թվականի Հուլիսիհուլիսի 7-ին նշանակվեց քահանա, որից հետո տեղափոխվեց Գրիգորյան համալսարան, որտեղ [[Աստվածաբանություն|աստվածաբանության]] դոկտորի կոչում ստացավ: Դոկտորական դիսերտացիան նվիրված էր կաթոլիկ աստվածաբան Անտոնիո Ռոսմինին (1797-1855), որի ստեղծագործություններից մեկը՝ <<« Յոթ եկեղեցի>>»-ն, ընդգրկվել է արգելված գրքերի ցորցակում: Պապական գահին ընտրվելուց հետո Լուչիանին լրագրողներին պատմեց իր սիրելի գրողների մասին, որոնց թվում էին [[Մարկ ՏվենըՏվեն]]<nowiki/>ը, [[Ֆրանչեսկո ՊետրարկանՊետրարկա]]<nowiki/>ն, [[Վալտեր ՍքոթըՍքոթ]]<nowiki/>ը, [[Չարլզ ԴիքենսըԴիքենս]]<nowiki/>ը, Գիլբերտ Քեյթ Չերտթոնը: Հետաքրքիր է, որ Մարկ Թուենը աթեիստ էր, այս ցուցակից երկու այլ հեղինակներ բողոքականներ էին: Պետրարկան, չնայած կաթոլիկ էր, բայց համեմատեց պապականությունը հանրային տան հետ: Չեստերտոն-ը իսկապես բարեպաշտ մարդ էր: Այսպիսով, Հովհաննես Պողոսի գրական նախասիրությունները չեն համապատասխանում կաթոլիկ հոգևոր շրջանակների համար բնորոշ կարծրատիպերին, ուստի շատ տարբեր մեկնաբանություններ են առաջ բերվում: Նրա ընտրությունից մի քանի տարի առաջ, Լուչիանին հրատարակեց «Ամենահայտնի» գիրքը, որը պարունակում է տարբեր հեղինակավոր բանաստեղծների և փիլիսոփաների երկխոսություններ, ինչպես օրինակ Պինոկիոին (նրա սիրած կերպարը, որը բազմիցս անդրադարձել է քարոզների ժամանակ): Լուչիանին խոսեց իտալական կոմունիստների կողմից առաջարկվող «պատմական փոխզիջման» քաղաքականության դեմ: Աթեիզմի մասին նա ասաց, որ այն առաջացնում է հակասություն կաթոլիկների խոսքերի և գործերի միջև:
