«Անօդաչու թռչող սարք»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ մասնակից երկրները ակտիվ փորձարկումներ էին անում անօդաչու ավիացիայի վրա։ [[1914]] թվականի [[նոյեմբեր]]ին [[Գերմանիա]]յի ռազմական նախարարությունը Տրանսպորտային տեխնոլոգիաների կոմիտեին ({{lang-de|Verkehrstechnische Prüfungs-Kommission}}) հանձնարարել է մշակել հեռակարարվարման համակարգ, որը հնարավոր կլիներ տեղադրել ինչպես նավերի, այնպես էլ [[ինքնաթիռ]]ների վրա։ Նախագիծը գլխավորեց [[Ենայի համալսարան]]ի պրոֆեսոր [[Մաքս Վիեն]]ը, իսկ տեխնոլոգիաների հիմնական մատակարարն էր դարձել «[[Siemens & Halske]]» ընկերությունը։ Ավելի քիչ, քան մեկ տարվա փորձարկումների ընթացքում Վիենին հաջողվել է մշակել տեխնոլոգիա, որը պիտանի էր նավատորմում գործնական օգտագործման համար, սակայն բավականին վստահելի չէր [[ռադիոէլեկտրոնային պայքար|ռադիոէլեկտրոնային հակազդեցության]] պայմաններում, ինչպես նաև բավականին հստակ չէր օդային հարվածներ իրականացնելու համար։ «Siemens & Halske» ընկերությունը շարունակեց ավիացիոն փորձարկումները և [[1915]]-[[1918]] թվականներին արտադրել է ավելի քան 100 միավոր էլեկտրալարերով հեռակառավարվող անօդաչու թռչող սարքեր, որոնք օդ էին բարձրացվում ինչպես ցամաքից, այնպես էլ դիրիժաբլերից, և կարող էին կրել մինչև 1000 կգ տորպեդային կամ ռմբային բեռնվածություն։ Ավելի ուշ «Siemens & Halske» ընկերության հայտնագործումները կիրառվել են «[[Mannesmann-MULAG]]» ընկերության կողմից «Չղջիկ» ({{lang-de|Fledermaus}})<ref>{{публикация|статья|автор=Gunther Sollinger|заглавие=The Development of Unmanned Aerial Vehicles in Germany (1914 – 1918)|издание=Scientific Journal of Riga Technical University|год=2010|номер=16}} — [https://ortus.rtu.lv/science/en/publications/8968/fulltext копия] на сайте [[Рижский технический университет|RTU]]</ref> ռադիոկառավարվող ռմբակոծչի նախագծում։ Այս բազմակի օգտագործման ԱԹՍ-ն ուներ մինչև 200 կմ գործողության շառավիղ և կարող էր կրել մինչև 150 կգ բեռնվածություն։ Թռիչքի կառավարումը և ռումբերի նետումը իրականացվում էր ցամաքից և անօդաչու սարքը կարող էր վերադարձվել նույն կետը, որտեղից իրականացվել է թռիչքը, այնուհետև վայրէջք կատարել [[պարաշյուտ]]ի օգնությամբ։օգնությամբ<ref name="EverettToscano2015">{{cite book|author1=H. R. Everett|author2=Michael Toscano|title=Unmanned Systems of World Wars I and II|url=https://books.google.com/books?id=fNjgCgAAQBAJ&pg=PA282|date=6 November 2015|publisher=MIT Press|isbn=978-0-262-02922-3|pages=282–283}}</ref>։