«Պալե-Ռոյալ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[18-րդ դար]]ի սկզբին պալատական շինությունները վերանորոգվեցին նորաձև [[ռոկոկո]] ոճով։ Այդ ինտերիերը ոչնչացվեց 1784 թվականին, երբ պալատի մի մասի տեղում կառուցվեց Կոմեդի Ֆրանսեզը։ Մինչ այդ գործող Պալե-Ռոյալի թատրոնը սերտորեն առնչվում էր Մոլիերի կյանքին ու ստեղծագործությանը, ինչպես [[Լոնդոն]]ի «[[Գլոբուս (թատրոն)|Գլոբուս»]]» թատրոնը՝ [[Շեքսպիր]]ի ստեղծագործությանը։

Գրեթե այդ նույն նախահեղափոխական տարիներին պալատի սեփականատերը՝ Օռլեանի հերցոգը, որը հայտնի է Ֆիլիպ Էգալիտե անունով, բացեց այգիները այցելել ցանկացողների համար և կառուցել տվեց հսկա [[սյունաշար]]եր կրպակներով։ Պոպուլիզմի այսպիսի դրսևորումով հերցոգը վաստակում է փարիզյան հասարակության լայն շրջանակների համակրանք։ Շուտով այստեղ իրենց լույսերն են վառում քաղաքի նորաձև ակումբներն ու սրճարանները։ [[1790]] թվականին Փարիզ այցելած ռուս գրող [[Նիկոլայ Կարամզին|ԿարամզինԿարամզինը]]ը Պալե-Ռոյալն անվանել է Փարիզի մայրաքաղաք։

[[1852]] թվականին՝ Փարիզը վերակառուցելիս, Պալե-Ռոյալի հրապարակն ընդարձակվել է։ [[Փարիզի կոմունա (1871)|Փարիզի կոմունակոմունայի]]յի ժամանակ՝ 1871 թվականին, պալատն այրվել է, բայց արդեն երկու տարի հետո վերակառուցվել է. այդ ժամանակներից սկսած՝ այն իր մեջ է ներառում կառավարական տարբեր հաստատություններ՝ պետական խորհուրդը, սահմանադրական խորհուրդը, մշակույթի նախարարությունը։ Պալատի մոտ են գտնվում ազգային գրադարանի հին շենքերը։