«Սառա Բեռնար»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 78.
1871 թվականի հունվարի սկզբին, 16 շաբաթվա պաշարումից հետո գերմանացիներն սկսել են ռմբակոծել քաղաքը երկարափող հրանոթներով: Հիվանդներին ստիպված էին տեղափոխել նկուղ, և ի վերջո հիվանդանոցը փակվել է: Բեռնարը լուրջ գործողություններ էր իրականացնում` վիրավորներին այլ ռազմական հիվանդանոց տեղափոխելու համար, և նա ի վերջո կարողանում է բնակարան վարձել` տեղավորելու 20 հիվանդներին: Պաշարման ավարտին Բեռնարի հիվանդանոցը հոգ էր տարել ավելի քան 150 վիրավոր զինվորների համար` ներառյալ Ֆերդինանդ Ֆոչին, ով հետագայում [[Առաջին աշխարհամարտ]]ի ժամանակ դարձել է դաշնակից զորքերի հրամանատար{{Sfn|Skinner|1967|pages=74–78}}:
1871 թվականի հունվարի 19-ին ֆրանսիական կառավարությունը զինադադար է կնքում, և Բեռնարն իմանում է, որ իր որդին ու ընտանիքը տեղափոխվել են [[Համբուրգ]]: Նա գնում է Ֆրանսիայի հանրապետության նոր ղեկավար [[Լուի-Ադոլֆ Տիեր]]ի մոտ և պահանջում է հնարավորություն տալ անցնել Գերմանիա` ընտանիքին հետ բերելու: Երբ նա մի քանի շաբաթ անց Փարիզ է վերադառնում, քաղաքը [[Փարիզի կոմունա]]յի վերահսկողության տակ էր: Նա կրկին հեռանում է` ընտանիքը տանելով Սեն Ժերմեն ան Լե: Սառան ավելի ուշ վերադառնում է իր բնակարան, երբ Կոմունան պարտվել էր Ֆրանսիական բանակի կողմից:
==''Ռուի Բլազ'' և վերադարձ Կոմեդի Ֆրանսեզ (1872–1878)==
<gallery mode="packed" heights="250">
File:Sarah Bernhardt Mélandri 1872.jpg|Բեռնարը Իսպանիայի թագուհու դերում, ''Ռուի Բլազ'' (1872)
File:Sarah Bernhardt as Phedre in Racine's Phaedra.jpg|[[Ռասին Ժան]]ի Ֆեդրան Կոմեդի Ֆրանսեզում, (1873)
File:Sarah Bernhardt's coffin 1873.jpg|Բեռնարն իր հայտնի դագաղում, որտեղ նա երբեմն քնում էր կամ սովորում էր իր դերերը (1873)
File:Sarah Bernhardt by Georges Clairin (1876).jpg|Դիմանկար` պատկերված Ջորջ Կլարինի կողմից (1876)
File:073-Sarah Bernhardt som doña Sol.jpg|Տիկին Սոլ, «Էրնանի» պիեսում (1878)
</gallery>
[[Թյուիրլի]] պալատը, Փարիզի քաղաքային դահլիճը և շատ այլ շինություններ այրվել են Կոմունայի կողմից կամ վնասվել են պատերազմի ժամանակ, սակայն Օդեոն թատրոնի շենքը կանգուն է մնացել: Օդեոնի տնօրեն Շարլ Մարի Չիլին այցելում է Սառային իր բնակարանում, որտեղ դերասանուհին ընդունում է նրան բազմոցին թիկնած: Նա հայտարարում է, որ թատրոնը կվերաբացվի 1871 թվականի հոկտեմբերին և խնդրում է նրան Անդրե Տերիեի նոր` «Ժան Մարի» պիեսում խաղալ գլխավոր դերը: Բեռնարը պատասխանում է, որ նա ավարտել է գործերը թատրոնի հետ և պատրաստվում է տեղափոխվել Բրետեն ու գյուղատնտեսությամբ զբաղվել: Չիլին, ով Բեռնարի բնավորությունը լավ գիտեր, ասում է, որ հասկանում ու ընդունում է նրա որոշումը և դերը կտա Ջեյն Էսլերին, ով Բեռնարի ախոյան դերասանուհին էր: Ըստ Չիլիի, Բեռնարն անմիջապես ցատկում է բազմոցից ու հարցնում է, թե երբ է պետք է փորձերն սկսել{{Sfn|Skinner|1967|pages=74–78}}:
''Ժան Մարին'', որ պատմում է մի երիտասարդ կնոջ մասին, ում հայրն ստիպել է ամուսնանալ մի ծեր տղամարդու հետ, ում նա չէր սիրում, Բեռնարին մի նոր հաջողություն է բերում: Քննադատ Սարսին գրել է. «Նա կամային գրավչություն ունի, թափանցիկ հմայք և էլ չգիտեմ, թե ինչ: Նա բնական արտիստ է, անհամեմատելի արտիստ»{{Sfn|Tierchant|2009|page=91}}: Օդեոնի ղեկավարությունը որոշում է բեմադրել [[Վիկտոր Հյուգո]]յի «Ռուի Բլազ» պիեսը, գրված 1838 թվականին: Բեռնարը խաղում էր Իսպանիայի թագուհու դերը: Հյուգոն ինքն էր ներկա լինում փորձերին: Նախ Բեռնարը ձևացնում էր, թե անտարբեր է նրա հանդեպ, սակայն նա աստիճանաբար գրավել է դերասանուհուն, և վերջինս դարձել է նրա բուռն երկրպագուն: Ներկայացման առաջնախաղը տեղի է ունեցել 1872 թվականի հունվարի 16-ին: Առաջնախաղին ներկա էին Ուելսի արքայազնը և ինքը` Հյուգոն: Ներկայացումից հետո Հյուգոն մոտեցել է Բեռնարին, ծնկի է իջել նրա առջև ու համբուրել ձեռքը{{Sfn|Skinner|1967|pages=84–85}}:
«Ռուի Բլազը» խաղացվել է լիքը դահլիճներում: Դրա ցուցադրությունից մի քանի ամիս անց Բեռնարը հրավեր է ստացել Կոմեդի Ֆրանսեզի տնօրեն Էմիլ Պերինից, ով նրան խնդրում էր վերադառնալ և առաջարկում էր տարեկան 12.000 ֆրանկ աշխատավարձ, ինչը գրեթե 10.000 ֆրանկով ավելին էր, քան Օդեոնում ստացածը{{Sfn|Tierchant|2009|page=97}}:
Բեռնարը առաջարկում է Չիլիին իր աշխատավարձը համապատասխանեցնել առաջարկին, սակայն նա մերժում է: Մշտապես ավելի շատ գումարի կարիք ունենալով` նա հայտարարում է, որ հեռանում է Օդեոն թատրոնից, երբ վերջացնում է «Ռուի Բլազ» ներկայացման ցուցադրությունը: Չիլին նրա դեմ իրավական գործ է հարուցում, և Սառան ստիպված էր վճարել 6.000 ֆրանկ` վնասների համար: «Ռուի Բլազ»-ի 100-րդ ցուցադրությանը Հյուգոն ճաշ է մատուցում ի պատիվ Բեենարի ու նրա ընկերների` կենաց ասելով «Իր հմայիչ թագուհու ու նրա ոսկե ձայնի համար»{{Sfn|Skinner|1967|pages=84–85}}:
Նա պաշտոնապես վերադառնում է Կոմեդի Ֆրանսեզ 1872 թվականի հոկտեմբերի 1-ին և արագորեն ստանում է ֆրանսիական թատրոնի ամենահայտնի ու պահանջված դերերից մի քանիսը: Նա խաղացել է Ջունիի դերը Ժան Ռասինի Բրիտանիկուս ներկայացման մեջ, Չեբուրինի դերը` «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» պիեսում և գլխավոր դերը` Վոլտերի հինգ արարից բաղկացած «Զաիր» ողբերգությունում{{Sfn|Tierchant|2009|page=98}}:
1873 թվականին նա հայտնի ողբերգակ [[Ժան Մունե-Մյուլլի]]ի հետ խաղացել է Ռասինի «Ֆեդրա» պիեսում, ով շուտով դարձել է նրա սիրեկանը: Առաջատար ֆրանսիացի քննադատ Սարսին գրել է. «Սա բնական ինքնություն է` սքանչելի ինտելեկտով, կրակե հոգով և ամենամեղեդային ձայնով, որ մարդկային ականջը երբևէ լսել է: Այս կինը խաղում է իր սրտով, իր ամբողջ ներաշխարհով»{{Sfn|Skinner|1967|page=104-107}}: «Ֆեդրա»-ն նրա ամենահայտնի դասական դերն է դարձել, որ նա խաղացել է ամբողջ աշխարհում, հաճախ այն հանդիսատեսի համար, որ ֆրանսերեն շատ քիչ է իմացել կամ առհասարակ չի իմացել: Նա հանդիսատեսին ստիպել է հասկանալ իր ձայնն ու ժեստերը{{Sfn|Tierchant|2009|page=17}}:
1877 թվականին նա խաղում է իր մեկ այլ հաջողված` տիկին Սոլի դերը ''Էրնանի'' ողբերգության մեջ, որը գրվել է 47 տարի առաջ, Հյուգոյի կողմից: Ներկայացման մեջ նրա սիրեկանը` Մունե-Մյուլլին, նրա սիրեկանն էր նաև բեմից դուրս: Հյուգոն հանդիսատեսի մեջ էր: Հաջորդ օրը նա դերասանուհուն երկտող է ուղարկել. «Տիկին, Դուք հիասքանչ էիք և գրավիչ: Դուք հուզեցիք ինձ. այն պահին, երբ հանդիսատեսը ծափահարում էր, ես, հուզված ու ազդված Ձեզանից, արտասվեցի: Այդ օրը թափած իմ արտասուքը Ձերն էր: Ես այն Ձեր ոտքերի տակ եմ դնում»: Երկտողի հետ կար նաև արտասուքի ձև ունեցող ադամանդով զարդարված թևնոց{{Sfn|Bernhardt|2000|page=328}}:
Նա ակտիվ թատերական կյանք էր վարում իր տանը: Դերասանուհին իր ննջարանում դագաղ էր պահում և երբեմն քնում էր դրա մեջ կամ ուղղակի դերերն էր սովորում, և չնայած հայտնի պատմություններին, նա իրականում երբեք այն չի վերցրել իր հետ իր ճամփորդությունների ժամանակ:
== Ծանոթագրություններ ==
|