Կազմված է յուրայի և կավճի նստվածքային ու հրաբխային ապարներից, տեղ-տեղ՝ ուլտրահիմքային ներժայթուկներից։
ԱմենաբարձրԱրցախի հատվածըլեռնաշղթայի միջինամենաբարձր մասումկետը է՝Կուսանաց [[Շուշի]]իլեռն մոտէ (Մեծ Քիրս, 27252823 մ)։ Լեռնաշղթայի կատարային մասը հյուսիսում ժայռոտ է, միջին մասում՝ նեղ և սրածայր, հարավում մի քանի լեռնաբազուկներով աստիճանաբար ցածրանում է դեպի Արաքսի հովիտը։ Արևմտյան լանջերը կարճ են, չոր և էրոզիոն մասնատված, կան կարստային, սողանքային երևույթներ։ Հայտնի է [[Ազոխի քարայր]]ը [[նեանդերթալյան մարդ]]ու բրածո մնացորդներով։ Բուսականությունը ստորին գոտում ներկայացված է ֆրիգանային տիպով, շիբլյակի համակեցություններով և տափաստաններով։ Միջին բարձրությունները, հատկապես արևելյան լանջերը, ծածկված են կաղնու, հաճարի, բոխու անտառներով, որոնք հարավում փոխվում են չորասեր նոսր անտառների, 2100 - 2300 մ-ից բարձր ենթալպյան և ալպյան մարգագետիններ և այլն։
